Όταν ακούει κάποιος τη λέξη παραμύθι ο νους του σίγουρα πηγαίνει σε κάτι όμορφο και χαρούμενο. Οι αδελφοί Γκριμ, ωστόσο, είχαν διαφορετική άποψη για το τι σημαίνει παραμύθι. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Το «How the Children Played at Slaughtering» είναι ένα παραμύθι. Από τον τίτλο καταλαβαίνεις πως κάτι δεν πάει καλά... Και καλά κανείς και νομίζεις κάτι τέτοιο. Σε αυτό το παραμύθι μια παρέα παιδιών παίζει τον χασάπη και το γουρούνι. Εκεί που παίζουν, ένα αγόρι κόβει το λαιμό του μικρού αδερφού του!
Η μητέρα τους εκτός εαυτού του καρφώνει το μαχαίρι στην καρδιά. Μέσα σε αυτό το λουτρό αίματος το τρίτο παιδί της, το μωρό, πνίγεται ξεχασμένο στην μπανιέρα του σπιτιού. Η γυναίκα δεν πιστεύει όλο αυτό που έχει συμβεί και κρεμιέται να γλιτώσει από τις τύψεις. Λίγη ώρα αργότερα ο άντρα της, επιστρέφει στο σπίτι βλέπει όλον αυτό τον κακό χαμό και πεθαίνει απ' τον καημό του. Εντάξει... Παραμύθι δε θυμίζει όλο αυτό. Μάλλον, σε θρίλερ παραπέμπει.
Ο βιασμός της Ωραίας Κοιμωμένης
Μια ημέρα, σαν σήμερα, στις 20 Δεκεμβρίου 1812 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τόμο των περιβόητων «Παραμυθιών των αδελφών Γκριμ» που περιελάμβανε 86 παραμύθια.
Η Κοκκινοσκουφίτσα, η Σταχτοπούτα, η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, η ωραία κοιμωμένη, Χάνσελ και Γκρέτελ, Ραπουντζέλ. Όλοι τα έχουμε διαβάσει. Όλοι τα έχουμε ακούσει. Όλοι τα έχουμε δει σε θέατρα. Όλοι τα ξέρουμε. Τα ξέρουμε; Όχι, ακριβώς.
Στην πρώτη έκδοσή τους τα παραμύθια δεν ήταν ακριβώς αυτό που νομίζετε... Ακολουθεί μια μικρή μόνο ιδέα του τι έγραφαν τα πρωτότυπα κείμενα των αδελφών Γριμ:
Η Ραπουνζέλ μένει έγκυος από τον πρίγκιπά της. Η Ωραία Κοιμωμένη πέφτει θύμα βιασμού στον ύπνο της από έναν παντρεμένο βασιλιά. Όταν ξυπνάει γεννάει δίδυμα. Ο βασιλιάς χωρίζει την βασίλισσα για να παντρευτεί την κοιμωμένη. Έξαλλη η βασίλισσα προσπαθεί να τους σκοτώσει. Τελικά δεν τα καταφέρνει και ο βασιλιάς την σκοτώνει για να παντρευτεί την κοιμωμένη. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα; Μπορεί και όχι. Προχωράμε...
Η κακιά στη Χιονάτη δεν είναι η περιβόητη μητριά. Είναι η βιολογική μάνα της που θέλει να σκοτώσει το ίδιο της το παιδί. Στην Κοκκινοσκουφίτσα τόσο η ίδια όσο και η γιαγιά της γίνονται... γεύμα για τον κακό τον λύκο. Στη Σταχτοπούτα ο πατέρας θέλει να παντρευτεί την κόρη του! Σε μια άλλη ιστορία μια μάνα είναι τόσο απελπισμένη από τη φτώχεια και τόσο λυσσασμένη από την πείνα που λέει στην κόρη της «πρέπει να σε σκοτώσω για να βρω κάτι να φάω»!
Η λογοκρισία και το κόψιμο 50 παραμυθιών
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό τα παραμύθια αυτά προκαλούν αδιανόητο σάλο. Ελάχιστοι είναι αυτοί που τα διάβασαν στην αρχική τους μορφή. Γρήγορα η λογοκρισία πήγε σύννεφο. Και όσο πιο δημοφιλή γινόντουσαν τα παραμύθια τόσο μεγαλύτερο ήταν το... ψαλίδι.
Για πάνω από 40 χρόνια στη διάρκεια των οποίων κυκλοφόρησαν συνολικά έξι εκδόσεις, οι αδελφοί Γκριμ ήταν αναγκασμένοι να ξαναγράφουν τις ιστορίες τους, να πετάνε κομμάτια ολόκληρα να δίνουν διαφορετικά και πιο χαρούμενα φινάλε, να βγάζουν οτιδήποτε αιματηρό και σκοτεινό υπήρχε.
Πέρα από τις διορθώσεις, ωστόσο, υπήρχαν και περίπου 50 ιστορίες οι οποίες όχι απλά λογοκρίθηκαν αλλά πετάχτηκαν εντελώς καθώς κρίθηκε πως δεν επιδέχονταν της παραμικρής βελτίωσης!
Τελικά, σε εμάς σήμερα έφτασαν περίπου 100 ιστορίες ανάμεσα στις οποίες τα γνωστότερα παραμύθια με τα οποία έχουν κοιμηθεί εκατομμύρια παιδάκια σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Τα οποία κοιμήθηκαν επειδή δεν διάβασαν την αρχική... hardcore έκδοση των παραμυθιών των αδελφών Γκριμ.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
