Στις 9 Οκτωβρίου του 1974 ο Όσκαρ Σίντλερ έκλεινε τα μάτια για πάντα και άφηνε πίσω του μια πολυτάραχη ζωή. Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, η ταινία για τη ζωή του, γυρισμένη από τον διάσημο Στίβεν Σπίλμπεργκ «Η Λίστα του Σίντλερ» θα σάρωνε στα Όσκαρ. Ποιος ήταν όμως ο Όσκαρ Σίντλερ;
Διαβάστε επίσης: Το Ολοκαύτωμα στοιχειώνει δια βίου τους επιζώντες και επηρεάζει τους απογόνους τους – Τι δείχνει νέα έρευνα
Ο Σίντλερ ήταν γερμανός βιομήχανος - μέλος του Ναζιστικού Κόμματος, ο οποίος έσωσε χιλιάδες Εβραίων από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ισχυριζόμενος ότι τους απασχολούσε ως εργάτες στα εργοστάσια πορσελάνης και πυρομαχικών στην Πολωνία και στο Προτεκτοράτο της Βοημίας - Μοραβίας.
Ο Σίντλερ είχε γεννηθεί στις 28 Απριλίου του 1908 στο Ζβιτάου της Μοραβίας, στην Αυστροουγγαρία. Μέχρι τα 22 του χρόνια ο Σίντλερ εργάστηκε πλάι στον πατέρα του πουλώντας γεωργικά μηχανήματα. Ο Χίτλερ ανεβαίνει στην εξουσία στη Γερμανία και μέχρι το 1935 ο τόπος που γεννήθηκε ο Σίντλερ είχε «ασπαστεί» το Ναζιστικό κόμμα. Και ο Σίντλερ ακολούθησε τους συμπατριώτες του. Περισσότερο για λόγους ιδιοτελείς παρά ιδεολογικούς. Η Ναζιστική Γερμανία αρχίζει τον Πόλεμο. Εισβάλλει στην Πολωνία.
Μέσα σε μία εβδομάδα από την εισβολή ο Σίντλερ πήγε στην Κρακοβία ψάχνοντας τρόπους να υλοποιήσει τις επιχειρηματικές βλέψεις του. Ο Σίντλερ χρησιμοποιεί έναν αλάνθαστο τρόπο για να μπορέσει να ξεκλειδώσει ανθρώπους του γερμανικού στρατού και να έρθει σε επαφή με αξιωματούχους των SS: την δωροδοκία. Τους προσφέρει ακριβά δώρα ή προϊόντα της «μαύρης αγοράς» όπως πούρα, χαβιάρι και ποτά.
Είναι η εποχή που ο Σίντλερ θα γνωρίσει τον Ισαάκ Στερν, έναν εβραίο λογιστή με τον οποίο θα δημιουργήσει σχέση ξεχωριστή και ο οποίος θα τον βοηθήσει στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.
Το 1940 ο Σίντλερ αγοράζει ένα πτωχευμένο εργοστάσιο οικιακών σκευών. Έχει την ιδέα να κερδίσει χρήματα πουλώντας σκεύη σίτισης στον γερμανικό στρατό.
Στην Κρακοβία ζούσαν σε γκέτο γύρω στις 6.000 Εβραίοι. Έπειτα από συμβουλή του λογιστή του προχώρησε σε πρόσληψη μεγάλου αριθμού Εβραίων για τα εργοστάσιά του μιας και θεωρήθηκαν φθηνό και οικονομικό εργατικό δυναμικό.
Αρχίζει να συντάσσει τη Λίστα
Τον Ιούνιο του 1942 οι Ναζί άρχισαν να μεταφέρουν τους Εβραίους της Κρακοβίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πολλοί από τους εργάτες του Σίντλερ θα ήταν από τους πρώτους που θα έπρεπε να μεταφερθούν. Ο Σίντλερ, με τις γνωριμίες του και τις απειλές του, κατάφερε να αποτρέψει τη μεταφορά τους.
Το 1943 αποφασίστηκε το οριστικό κλείσιμο του εβραϊκού γκέτο στην Κρακοβία. Υπεύθυνος για το παραπάνω ήταν ένας Γερμανός αξιωματικός, ο Άμον Γκετ. Ο Γκετ αποφάσισε τη δημιουργία ενός κέντρου εργασίας έξω από την πόλη όπου θα εργάζονταν μόνο οι υγιείς Εβραίοι, ενώ οι υπόλοιποι είτε θα πήγαιναν στα στρατόπεδα ή θα εξοντώνονταν. Όταν αποφασίστηκε η μεταφορά όλων των βιομηχανιών εκτός της πόλης, ο Σίντλερ, αφού δωροδόκησε τον Γκετ κατάφερε να τον πείσει να μετατρέψει τα εργοστάσιά του σε μικρά κέντρα εργασίας, κρατώντας ταυτόχρονα τους ήδη υπάρχοντες εργάτες του!
Μια ανάσα από τον θάνατο!
Το καλοκαίρι του 1944 τόσο το στρατόπεδο όσο και το εργοστάσιο του Σίντλερ αποφασίστηκε να κλείσουν. Ο Σίντλερ πρότεινε στον Γκετ να τον βοηθήσει να μεταφέρει το εργοστάσιο μαζί με τους υπαλλήλους του στην Τσεχοσλοβακία με σκοπό να συνεχίσει να προσφέρει στο Γ’ Ράιχ με απαραίτητα υλικά πολέμου. Αφού δωροδοκήθηκε αλλεπάλληλες φορές, ο Γκετ του έδωσε την εντολή να φτιάξει μία λίστα στην οποία θα αναφέρονταν τα ονόματα όλων των Εβραίων που θα πήγαιναν στο νέο εργοστάσιο.
Η λίστα περιείχε 1100 ανθρώπους που ήταν όλοι παλιοί υπάλληλοι του εργοστασίου του, αλλά και νέοι. Το φθινόπωρο του 1944 ο Σίντλερ άρχισε την μεταφορά του εργοστασίου του στην Τσεχοσλοβακία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μια ομάδα εργατών του οδηγήθηκε από λάθος στο Άουσβιτς, αλλά ο Σίντλερ έπειτα από απεγνωσμένες προσπάθειες κατόρθωσε να τους σώσει και να τους γυρίσει στην Τσεχοσλοβακία. Τους επόμενους μήνες το εργοστάσιό του δεν παρήγαγε ούτε ένα κάλυκα! Σκοπίμως είχε αποδυναμώσει την γραμμή παραγωγής με απώτερο σκοπό την κακή παραγωγή καλύκων για σφαίρες.
Η ζωή του Σίντλερ, μετά το τέλος του πολέμου, χαρακτηρίστηκε από αποτυχημένες επαγγελματικές επιλογές, πολύ ποτό, σχέσεις με άλλες γυναίκες και αλόγιστες σπατάλες.
Στο τέλος τον συντηρούσαν οι Εβραίοι
Το 1949 ο Σίντλερ μετακόμισε στην Αργεντινή, όπου και αγόρασε μία φάρμα. Μέχρι το 1957 είχε πτωχεύσει και ζούσε από φιλανθρωπίες Εβραίων. Το 1958 ο Σίντλερ εγκατέλειψε την γυναίκα του και γύρισε στην Γερμανία όπου και ασχολήθηκε με παραγωγή τσιμέντου μέχρι το 1961. Όταν κι αυτή η επιχείρηση έπεσε έξω περιορίστηκε σε μικρή σύνταξη που του αποδόθηκε από την γερμανική κυβέρνηση το 1968. Την χρονιά που έχασε την επιχείρηση τσιμέντου, προσκλήθηκε να επισκεφτεί το Ισραήλ όπου και έτυχε θερμής υποδοχής. Κάθε άνοιξη από τότε, και μέχρι το τέλος της ζωής του, επισκεπτόταν το Ισραήλ.
Πολλοί από τους συμπατριώτες του εξοργίστηκαν μαζί του επειδή βοήθησε τους Εβραίους και επειδή κατέθεσε εναντίον των Ναζιστών Εγκληματιών Πολέμου. Το 1974 πέθανε ύστερα προβλήματα με την καρδιά και συκώτι του. Τάφηκε, μετά από επιθυμία του, στο Ισραήλ σε καθολικό νεκροταφείο.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
