Μενού
  • Α-
  • Α+

Είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι η μεγαλύτερη αμφίβια επιχείρηση στα στρατιωτικά χρονικά. Είναι η κρίσιμη μάχη στην οποία οι Σύμμαχοι έπιασαν στον ύπνο τον Χίτλερ. Και αυτό δεν είναι μεταφορικό. Είναι κυριολεκτικό. Ο αρχηγός του Τρίτου Ράιχ την ώρα που ξεκίνησε η απόβαση στη Νορμανδία κοιμόταν και κανείς από τους επιτελείς του δεν τόλμησε να τον ξυπνήσει, ούτε βέβαια να διατάξει την αποστολή δυνάμεων. Και κάπως έτσι χάθηκε πολύτιμος χρόνος για τους Ναζί. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τον Φύρερ.

Ο σχεδιασμός της πιο κρίσιμης επιχείρησης

Μετά την ήττα των ναζιστικών στρατευμάτων στην επική μάχη του Στάλινγκραντ, οι Σύμμαχοι άρχισαν να σχεδιάζουν το επόμενο καθοριστικό βήμα. Την απόβαση σε ευρωπαϊκό έδαφος. Οι Σοβιετικοί πίεζαν αφόρητα τον Χίτλερ στο ανατολικό μέτωπο αλλά αυτό δεν αρκούσε. Όλοι συμφωνούσαν ότι πρέπει να γίνει μια απόβαση. Σε αυτό που διαφωνούσαν ήταν το που!

Τελικά, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δόθηκε στη Διάσκεψη της Τεχεράνης που ολοκληρώθηκε τη 1η Δεκεμβρίου του 1943. Εκεί ο Στάλιν με την υποστήριξη των ΗΠΑ επέμενε πως ο μόνος τρόπος για να νικηθεί ο Χίτλερ είναι μια εισβολή στη Γαλλία, οτιδήποτε διαφορετικό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ήττα με καταστροφικά αποτελέσματα.

Τον Ιανουάριο του 1944 άρχισε να προετοιμάζεται η επιχείρηση «Επικυρίαρχος» (Operation Overlord). O Αμερικανός στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ ορίστηκε ανώτατος διοικητής. Σύμφωνα με το σχέδιο, η επίθεση θα γινόταν σ’ ένα στενό μέτωπο στη Νορμανδία, στις βόρειες ακτές της Γαλλίας, από πέντε σώματα στρατού. Για την πραγματοποίησή της, ο Αϊζενχάουερ έπρεπε να συγκροτήσει τον μεγαλύτερο στην ιστορία στόλο που επιχείρησε ποτέ απόβαση.

Αντικειμενικός στόχος ήταν αφού γίνει η απόβαση, να διασφαλιστούν τα εδάφη και να ξεκινήσει η προέλαση μεγάλων συμμαχικών δυνάμεων προς το Βερολίνο!

Οι Σύμμαχοι είχαν φροντίσει να παραπλανήσουν τον Χίτλερ και με την επιχείρηση «Σωματοφύλακας» (Operation Bodygard) και να τον πείσουν ότι κύριος στόχος ήταν η περιοχή του Καλέ, αρκετά βορειότερα της Νορμανδίας.

Ο Συμμαχικός στόλος ήταν τεράστιος και τα νούμερα προκαλούν ίλιγγο: 1.200 πολεμικά πλοία, 10.000 αεροπλάνα, 4.126 αποβατικά σκάφη, 804 μεταγωγικά πλοία και εκατοντάδες τεθωρακισμένα άρματα αμφίβιων και άλλων αποστολών. 156.000 άνδρες θα αποβιβάζονταν στη Νορμανδία, από τους οποίους 132.000 θα μεταφέρονταν με πλοία μέσω Μάγχης και 23.500 με αεροπλάνα.

Ως ημέρα της απόβασης ορίστηκε η 5η Ιουνίου αλλά η επιχείρηση αναβλήθηκε εξαιτίας μιας σφοδρής κακοκαιρίας. Την επόμενη ημέρα, ωστόσο, ο καιρός έδινε ένα μικρό «παράθυρο» το οποίο οι Σύμμαχοι έπρεπε να εκμεταλλευτούν. Και αυτό έγινε.

Η D-Day και η μεγάλη νίκη των Συμμάχων

Το βράδυ της 5ης Ιουνίου και ενώ το BBC μεταδίδει κανονικά το πρόγραμμα του, ο παρουσιαστής της ραδιοφωνικής εκπομπής εκδηλώνει τη σφοδρή επιθυμία του να διαβάζει στους ακροατές του ένα ποίημα του Πολ Βαλερί. Οι στίχοι από το «Τραγούδι του Φθινοπώρου» συγκινεί τους περισσότερους από τους ακροατές. Για κάποιους άλλους, ωστόσο, δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα. Στη Γαλλική αντίσταση ήξεραν πως από τη στιγμή που θα μεταδώσει το BBC αυτό το ποίημα, οι Σύμμαχοι θα έκαναν την απόβαση μέσα στις επόμενες 48 ώρες. Ήταν το σύνθημα που περίμεναν.

Και πράγματι, λίγες ώρες αργότερα, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 6 Ιουνίου 1944. Το πρώτο «κύμα» της απόβασης με την κωδική ονομασία «Ποσειδών» (Operation Neptune) «έσκασε» στις 05:30. Η απόβαση έγινε σε πέντε ακτές κατά μήκος της Νορμανδίας, οι οποίες έφεραν τις κωδικές ονομασίες Utah (Γιούτα), Omaha (Όμαχα), Gold (Χρυσός), Juno (Ήρα) και Sword (Σπαθί). Περίπου πέντε ώρες αργότερα οι Συμμαχικές δυνάμεις είχαν καταφέρει να εισχωρήσουν βαθιά στη γαλλική ύπαιθρο και οι Ναζί είχαν χάσει το παιχνίδι. Οι Σύμμαχοι είχαν πάρει αυτό που ήθελαν πιο εύκολα και πιο γρήγορα απ' ότι φαντάζονταν και σε αυτό έπαιξαν ρόλο δυο αστάθμητοι παράγοντες.

Ο πρώτος είναι πως ο αρχιστράτηγος των Γερμανικών δυνάμεων Ερβιν Ρόμελ. Η «Αλεπού της Ερήμου» από την πρώτη στιγμή θεωρούσε πως οι Σύμμαχοι θα αποβιβαστούν στις γαλλικές ακτές. Ο Χίτλερ τον καθησύχαζε τονίζοντας πως αποκλείεται να επιχειρήσουν να χτυπήσουν στο αδιαπέραστο «Τείχος του Ατλαντικού» και πως όταν και αν επιχειρήσουν απόβαση αυτή θα γίνει αλλού. Ο Ρόμελ, δεν μπορεί να πάει κόντρα στον Φύρερ αλλά επιμένει να έχει στραμμένη την προσοχή του εκεί. Λίγα 24ωρα πριν την απόβαση ζητά να του φέρουν την πρόβλεψη του καιρού για τις επόμενες ημέρες. Βλέπει κακοκαιρία στην περιοχή και ενημερώνει τους επιτελείς του: «Πετάγομαι στη Γερμανία για τα γενέθλια της συζύγου μου. Δεν πρόκειται να συμβεί κάτι. Εχει κακοκαιρία»… Ο Ρόμελ μαθαίνει για την απόβαση όταν είναι πλέον αργά.

Ο δεύτερος είναι πως ο Χίτλερ κοιμόταν! Ναι, σήμερα, πλέον, αυτό μπορεί να ακούγεται αστείο αλλά εκείνες τις κρίσιμες στιγμές ήταν ότι πιο κομβικό. Ο Φύρερ έχοντας ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ, κοιμήθηκε... βαριά. Όταν ξεκίνησε η απόβαση κανείς δεν τόλμησε να τον ξυπνήσει, ούτε βέβαια μπορούσε να διατάξει μια γενικευμένη επίθεση αφού αυτό θα μπορούσε να το κάνει μόνο ο Χίτλερ. Και αυτός ξύπνησε περίπου μισή ώρα μετά την ολοκλήρωση του βασικού σταδίου της απόβασης! 

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA