Η Ευρώπη παρακολουθεί πανικόβλητη την άνοδο της ακροδεξιάς. Από τη μία η πρωτιά της Τζόρτζια Μελόνι στις εκλογές στην Ιταλία, από την άλλη, η δεύτερη θέση του νεοναζιστικού κόμματος «SD» στη Σουηδία, και το ηχηρό 40% που απέσπασε η Μαρίν Λεπέν στο β' γύρο των γαλλικών εκλογών, αλλά και η σταθερή ψήφος εμπιστοσύνης που λαμβάνουν το «Vox» και το «AfD» σε Ισπανία και Γερμανία αντίστοιχα δείχνουν ότι τα νεοφασιστικά κόμματα ανεβαίνουν. Η Μελόνι γίνεται η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην Ιταλία και η πρώτη πολιτικός (από τα προαναφερθέντα κόμματα) που αναλαμβάνει την ηγεσία της χώρας της. Κι, όμως, όπως επισημαίνει στο Reader ο πολιτικός επιστήμονας, συγγραφέας και ερευνητής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), Τάκης Σ. Παππάς: «Η Μελόνι δεν κυβερνά μόνη της. Δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει μόνη της. Η συγκατοίκηση με τον Ματέο Σαλβίνι και τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι θα είναι δύσκολη».
Διαβάστε ακόμη: Τα λόγια της Μελόνι που τρομάζουν την Ευρώπη - Κατά αμβλώσεων, μεταναστών και υπέρ του Μουσολίνι
Η κυρία Μελόνι, χωρίς καμία κυβερνητική εμπειρία πέρα από το εφήμερο πέρασμά της από το υπουργείο Νεολαίας (2008-2011), θα έχει γεμάτα τα χέρια στην προσπάθειά της να χειριστεί τους συμμάχους της, πολύ πιο πεπειραμένους. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπήρξε αρκετές φορές πρωθυπουργός, ο Ματέο Σαλβίνι υπουργός Εσωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Ως προς τον φάκελο της Ουκρανίας, η Ευρωπαϊκή Ενωση και άλλοι σύμμαχοι της Ιταλίας, κράτους μέλος του NATO, θα βάλουν στο μικροσκόπιο την κατανομή των χαρτοφυλακίων μεταξύ των τριών κομμάτων, καθώς - μολονότι η ακροδεξιά πολιτικός δηλώνει πεισμένη υποστηρίκτρια της ατλαντικής συμμαχίας και τάσσεται υπέρ των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία - ο κ. Σαλβίνι είναι κατά.
«Η Ιταλία δεν θα βλάψει την Ευρώπη»
Η νίκη της Τζόρτζια Μελόνι σπέρνει την ανησυχία στην Ευρώπη, κυρίως γιατί στην γηραιά ήπειρο επικρατεί ένα πέπλο αβεβαιότητας και ανασφάλειας, με τον βαρύ χειμώνα που προμηνύεται λόγω της ενεργειακής κρίσης, αλλά και τον πληθωρισμό. Επομένως, μία Ιταλία που δεν θα είναι ο πάλαι ποτέ σταθερός ευρωπαϊκός σύμμαχος θα ταρακουνούσε έτι περισσότερο τα ήδη ταραγμένα νερά της ΕΕ. Ο κ. Παππάς είναι καθησυχαστικός, τονίζοντας πως η «η Ιταλία δεν πρόκειται να κάνει φασαρία στην ΕΕ. Πήραν 200 δισ. ευρώ από το ταμείο ανασυγκρότησης. Ιστορικά, είναι καλοί Ευρωπαίοι. Θα συνεχίζουν να στηρίζουν και την Ουκρανία στον πόλεμο με την Ρωσία. Το πιο ανησυχητικό είναι η αντιμεταναστευτική ρητορική της, αλλά στο συγκεκριμένο ζήτημα, ο Σαλβίνι είναι ακόμα σκληρότερος και έχει υπάρξει ήδη υπουργός στην Ιταλία. Εξάλλου, δεν υπάρχει χώρα πλέον στην ΕΕ με ανοιχτά σύνορα».
Το ερώτημα είναι γιατί οι Ιταλοί στράφηκαν στην επιλογή Μελόνι, ενώ ο «Σούπερ Μάριο» Ντράγκι έσωσε την ιταλική οικονομία - που πληγώθηκε βαθιά από την πανδημία - με τα 200 δισ. από το Ταμείο Ανασυγκρότησης. «Ο κόσμος είναι απογοητευμένος με τα παραδοσιακά κόμματα. Δεν είχαν άλλη επιλογή απέναντι σε μια "κακή κυβέρνηση", όπως χαρακτήρισαν αυτή του Ντράγκι. Οι Ιταλοί δεν λατρεύουν την Μελόνι, αλλά δεν είχαν άλλη επιλογή. Πάντως, η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί την επόμενη ημέρα, δεν θα είναι ισχυρή. Θα έχουν μεγάλα προβλήματα και σύντομα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο ερευνητής της ΕΛΙΑΜΕΠ.
Ο κ. Παππάς καταλήγει ότι η νέα ιταλική κυβέρνηση δεν θα προκαλέσει ρήξη ούτε στις ελληνοϊταλικές σχέσεις. «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε εξαιρετικές σχέσεις με τον Μάριο Ντράγκι, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτομάτως μετατρέπεται σε εχθρός της Μελόνι. Βρίσκονται σε διαφορετικές συμμαχίες στην Ευρώπη, αλλά αυτό δεν αναιρεί τη διαχρονικά φιλική σχέση που έχουν οι δύο λαοί». «Η σύγχρονη Ιταλία αποτελεί το τελειότερο πολιτικό εργαστήριο, εάν θέλουμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει όταν το μοντέλο της μεταπολεμικής φιλελεύθερης Δημοκρατίας εγκλωβίζεται σε αδιέξοδα. Η πλούσια ιταλική εμπειρία είναι πολύτιμη για όλη την Ευρώπη. Ακόμη πολυτιμότερη είναι όμως για εμάς εδώ στην Ελλάδα» έγραφε σε άρθρο του στην Καθημερινή τον Αύγουστο του 2022 ο κ. Παππάς.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
