Η ύψωση της ουκρανικής σημαίας στη Χερσώνα ύστερα από την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή σηματοδοτεί τη μετάβαση του πολέμου στην Ουκρανία σε μία νέα φάση με το Κίεβο να επιτυγχάνει στρατηγικής σημασίας νίκες στη θεαματική ολομέτωπη αντεπίθεση, που έχει εξαπολύσει για την ανακατάληψη εδαφών στα ανατολικά και νότια της χώρας. Οταν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν κήρυσσε την έναρξη της εισβολής τον περασμένο Φεβρουάριο θεωρώντας ότι η παράδοση της Ουκρανίας θα ήταν μία εύκολη υπόθεση λίγων 24ώρων δε θα μπορούσε σίγουρα να φανταστεί την καταστροφική για τον ίδιο εξέλιξη της στρατιωτικής σύγκρουσης.
Διαβάστε ακόμη: Πόλεμος στην Ουκρανία: Αποχώρησαν οι Ρώσοι από τη Χερσώνα - Αδυναμία της Μόσχας ή παγίδα του Πούτιν;
Οι Ουκρανοί όχι μόνο άντεξαν και δε συνθηκολόγησαν, όπως επιδίωκε το Κρεμλίνο, αλλά αφού ανασύνταξαν τις δυνάμεις τους αιφνιδίασαν τους Ρώσους σε όλη τη γραμμή του μετώπου αναγκάζοντας τους να υποχωρήσουν. Στην αλλαγή των δεδομένων του πολέμου συνέβαλαν καθοριστικά από τη μία πλευρά η μαχητικότητα των Ουκρανών και από την άλλη τα δυτικά όπλα, που χρησιμοποιούν ανατρέποντας τους συσχετισμούς του πολέμου.
Οι Ουκρανοί αποδείχτηκαν ετοιμοπόλεμοι
Ειδικότερα, τα οπλικά συστήματα, που παρέδωσαν στο Κίεβο οι δυτικές χώρες είχαν καίρια συμβολή σε όλες τις φάσεις της στρατιωτικής αναμέτρησης από την έναρξη της έως και σήμερα και ενώ η ουκρανική αντεπίθεση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Στις 24 Φεβρουαρίου η πολεμική μηχανή της Μόσχας, ο δεύτερος πιο ισχυρός στρατός του κόσμου, με τη μαζικής κλίμακας επίθεση επιχείρησε να υποτάξει το συντομότερο δυνατό την Ουκρανία. Δεν τα κατάφερε. Οι ουκρανικές δυνάμεις αποδείχτηκαν ετοιμοπόλεμες και πλήρως προετοιμασμένες για ένα τέτοιο χτύπημα αποτρέποντας την πτώση του Κιέβου, που ήταν ο βασικός ρωσικός στόχος της αρχικής φάσης του πολέμου.
Οι επιβλητικές μηχανοκίνητες ρωσικές δυνάμεις, που υποτίθεται ότι θα έκαναν περίπατο μέχρι την ουκρανική πρωτεύουσα, ακινητοποιήθηκαν ή εξουδετερώθηκαν από μικρές κινητές ομάδες μάχης των Ουκρανών, που έφεραν φορητό δυτικό οπλισμό. Μέσα από ενέδρες τα αμερικανικά αντιαρματικά Javelin και τα βρετανικά NLAW επέφεραν φονικά πλήγματα στα ρωσικά άρματα μάχης με τις καταδρομικές επιχειρήσεις να καθηλώνουν ολόκληρες μεραρχίες. Η τακτική των Ουκρανών έναντι πολλαπλάσιων δυνάμεων σε τοπικό επίπεδο αποδείχτηκε εξαιρετικά επιτυχημένη.
Οι μικρές ουκρανικές δυνάμεις προσβολής εφορμούσαν μέσα από δάση και αφού χτυπούσαν έφευγαν συνεχίζοντας το καταστροφικό έργο τους προς άλλες κατευθύνσεις αιφνιδιάζοντας τους εισβολείς, που αναζητούσαν τρόπο να προφυλαχτούν. Εκτός όμως από τα φορητά αντιαρματικά πυραυλικά συστήματα σπουδαίο ρόλο στην προσπάθεια αναχαίτισης της ρωσικής προέλασης έπαιξαν και οι φορητοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι αμερικανικής κατασκευής Stinger, με τους οποίους καταρρίφθηκε μεγάλος αριθμός ρωσικών επιθετικών ελικοπτέρων.
«Κλειδί» οι αμερικανικοί πύραυλοι Harpoon
Αφού λοιπόν οι Ουκρανοί κατάφεραν να αποτρέψουν την κατάληψη του Κιέβου και να καθηλώσουν τα μηχανοκίνητα τμήματα του ρωσικού στρατού κράτησαν σε απόσταση και το ρωσικό ναυτικό αξιοποιώντας τις δυνατότητες των αμερικανικών αντιπλοϊκών πυραύλων Harpoon. Εχοντας εκπαιδευτεί από τους Αμερικανούς στη χρήση των πυραύλων αυτών τον περασμένο Μάιο χτύπησαν και βύθισαν στις 17 Ιουνίου το ρυμουλκό του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας «Vasily Bekh» ενώ μετέφερε πυρομαχικά, όπλα και προσωπικό στο Φιδονήσι. Οι Harpoon σε συνδυασμό με τους ουκρανικής κατασκευής πυραύλους Neptune ενίσχυσαν την παράκτια άμυνα αναγκάζοντας τους Ρώσους ναυάρχους να απομακρύνουν του αντιτορπιλικού «Moskva».
Στο μεταξύ, την ισχύ πυρός και την ακρίβεια των πληγμάτων, που επιζητούσε εναγωνίως ο ουκρανικός στρατός για να αντεπιτεθεί, προσέδωσε από τα μέσα Ιουνίου το αμερικανικό σύστημα πολλαπλής εκτόξευσης M142 HIMARS. Το όπλο αυτό έκανε τη διαφορά στα πεδία των μαχών συμβάλλοντας στην αλλαγή των στρατιωτικών ισορροπιών καθώς παρείχε τη δυνατότητα μακρού πλήγματος στους Ουκρανούς επιτρέποντας τους να χτυπούν στόχους σε μεγαλύτερες αποστάσεις από την εμβέλεια του ρωσικού πυροβολικού. Εκτός από τα στοχευμένα πλήγματα σε κρίσιμες υποδομές ο ουκρανικός στρατός κατόρθωσε με τα HIMARS να καταστρέψει τις αποθήκες πυρομαχικών και τις βάσεις ανεφοδιασμού των Ρώσων περιορίζοντας με αυτό τον τρόπο τις επιχειρησιακές δυνατότητες τους.
Και άλλα όπλα στο τελικό στάδιο του πολέμου
Σημαντική συμβολή στην έκβαση των μαχών είχαν και τα αμερικανικά οβιδοβόλα M777 Howitzer με τις ουκρανικές δυνάμεις να εξουδετερώνουν στόχους με πλήγματα ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς. Συγκεντρώσεις προσωπικού, όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού των Ρώσων σε αποστάσεις έως και 40 χλμ μπήκαν στο στόχαστρο του αμερικανικού συστήματος με τις οβίδες των 155 χιλιοστών να προκαλούν σοβαρές απώλειες. Αποτελεσματικά στην πρώτη γραμμή ήταν και τα γαλλικά αυτοκινούμενα οβιδοβόλα των 155 mm CAESAR καταστρέφοντας στόχους στα 20 χλμ. Για το λόγο αυτό, το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στήριξε στη συνδυαστική αξιοποίηση των HIMARS μαζί με τα συστήματα πυροβολικού των 155 mm την αντεπίθεση του κατά των ρωσικών δυνάμεων, που οδήγησε στην ανακατάληψη του Χαρκόβου, της Χερσώνας και περιοχών στο Ντόνετσκ.
Τα παραπάνω οπλικά συστήματα, που αποτέλεσαν την αιχμή το δόρατος της ουκρανικής στρατιωτικής δύναμης στις επιχειρήσεις αντίστασης και αντεπίθεσης είναι μέρος μόνο του εξοπλισμού, ύψους δισ. δολαρίων, που έχουν παραδώσει οι δυτικές χώρες στο Κίεβο για να πολεμήσει τους Ρώσους εισβολείς. Το πολεμικό αυτό υλικό ενίσχυσε καθοριστικά τα αποθέματα του ουκρανικού στρατού ώστε να ανταπεξέλθει στις πολύμηνες μάχες χωρίς να καταρρεύσει η γραμμή του μετώπου. Οι Ουκρανοί πλέον ζητούν από τη Δύση όχι μόνο να μη σταματήσει τη ροή της στρατιωτικής βοήθειας αλλά να προχωρήσει στην παραχώρηση πυραυλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς, που θα μπορούσαν να κρίνουν την τελική έκβαση του πολέμου.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
