Πρόσφατα ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Παύλος έκανε μια δήλωση η οποία προκάλεσε αίσθηση. Μίλησε για κατάντια, καθώς βλέπει πολλούς ανθρώπους στο δρόμο με τα σκυλιά τους και ανέφερε ότι οι άνθρωποι αυτοί φροντίζουν περισσότερο τα ζώα παρά τα παιδιά, που αμφιβάλλει αν έχουν.
Συγκεκριμένα στη δήλωσή του ανέφερε: «Έρχομαι το πρωί για λειτουργίες και βλέπω όλοι να βγαίνουν με τα σκυλάκια τους, να πάνε από εδώ και από εκεί…Τέτοια φροντίδα αυτοί όλοι δεν έχουν για τα παιδιά τους και αμφιβάλλω αν έχουν παιδιά… Μάλιστα…εκεί καταντήσαμε…»
Το Reader συνομίλησε με 4 ανθρώπους φιλοζωικών ομάδων, οι οποίοι δίνουν το δικό τους μήνυμα απέναντι σε τέτοιες επιθέσεις και κηρύγματα.
Οι ίδιοι μας έδωσαν τη δική τους απάντηση, μας είπαν για τα κατοικίδια ζώα που βοηθούν καθημερινά και μοιράστηκαν τη δική τους εμπειρία σχετικά με την φροντίδα των ζώων και των παιδιών.
Διαβάστε ακόμα: Μητροπολίτης Κοζάνης για όσους έχουν κατοικίδια: «Τα προτιμούν από τα παιδιά
«Στοχοποιεί αυτούς που φροντίζουν και νοιάζονται για τα ζώα»
Η Έλενα Δέδε, ιδρύτρια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Dogs' Voice, αρχικά τονίζει ότι «είναι πάντα θλιβερό άνθρωποι που υποτίθεται θα έπρεπε με τον λόγο τους να πρεσβεύουν την αγάπη και την ειρήνη, να μιλούν διχαστικά και να θεωρούν μάλιστα κατάντια το να φροντίζει κάποιος τα ζώα. Η πίστη είναι προσωπικό θέμα του καθενός και εκεί θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να μένει, από τη στιγμή όμως που η γνώμη των κληρικών φτάνει στην ελληνική κοινωνία να γίνεται με τη μορφή δημόσιας τοποθέτησης, καλό θα ήταν αυτή να εκφράζεται με σεβασμό, συμπερίληψη, ενσυναίσθηση και κυρίως δικαιοσύνη. Η δήλωση αυτή δεν στρέφεται μόνο κατά των ζώων, αλλά στη βάση της στοχοποιεί τους ανθρώπους που τα φροντίζουν και τα νοιάζονται».
Σχετικά με την σύγκριση ανάμεσα στα παιδιά και τους σκύλους, αναφέρει ότι «από τη δική μου εμπειρία, οι άνθρωποι που δεν έχουν παιδιά από επιλογή είναι άξιοι σεβασμού, ακριβώς γιατί η γονεϊκότητα δεν είναι αυτοσκοπός και καλό θα ήταν να γίνονται γονείς όσοι συνειδητά θέλουν να διανύσουν τον δρόμο να μεγαλώσουν παιδιά.
Το να συγκρίνουμε τα παιδιά με τους σκύλους σε οποιοδήποτε επίπεδο δείχνει το έλλειμα κατανόησης που υπάρχει στις πολύπλευρες ανάγκες των ανθρώπων σήμερα για να δημιουργήσουν δεσμούς αγάπης και τρυφερότητας. Αυτό που έχω να πω σε κάθε έναν, που με μεγάλη ευκολία κρίνει τις ζωές μας, είναι να ζήσει όπως επιθυμεί και να αφήσει τους άλλους ελεύθερα να κάνουν το ίδιο. Σαν μαμά δυο παιδιών έχω να προσθέσω ότι τα μαθήματα που δίνουν τα ζώα του σπιτιού στα παιδιά μας είναι δώρα ζωής».
«Δεν χρειάζεται να διαλέγουμε πού θα δώσουμε αγάπη»
Ο Πέτρος Λιωνάκης, εθελοντής στο Athens Happy House εκφράζει και εκείνος τη δυσαρέσκειά του σχετικά με τις δηλώσεις αυτές. «Είναι έντονη η δυσαρέσκειά μου. Όμως και σε διάφορα άλλα θέματα η εκκλησία δεν έχει σταματήσει να μας εκπλήσσει. Σίγουρα δεν κατανοεί ότι οι άνθρωποι του φιλοζωικού, επειδή έχουν πάρα πολλές κοινωνικές ανησυχίες, τους φαίνεται πολύ δύσκολο να φέρουν ένα παιδί σε αυτόν τον κόσμο, οπότε νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια να έχουν ζώα «περιορισμένα» στον δικό τους μικρό κόσμο, στο σπίτι τους, στο αγρόκτημά τους. Θεωρώ ότι η εκκλησία δεν μπορεί να το αντιληφθεί αυτό», αναφέρει αρχικά.
Συνεχίζει λέγοντας ότι «έτσι και αλλιώς για την εκκλησία τα ζώα δεν έχουνε ψυχή. Οι απόψεις της είναι αναχρονιστικές. Η Εκκλησία έχει μείνει στην αντίληψη ότι τα ζώα εξυπηρετούν τις ανάγκες τις δικές μας και δεν μπορεί να τα δει σαν ένα φίλο, σαν ένα μέρος της οικογένειάς μας.
Ζητώντας από τον Πέτρο να δώσει την δική του απάντηση απέναντι στις δηλώσεις του συγκεκριμένου μητροπολίτη αλλά και σε παρόμοιες απόψεις που κατά καιρούς εκφράζονται υποστηρίζει ότι «επιλέγω να μιλάω με τις πράξεις μου και δεν ασχολούμαι με το κομμάτι της εκκλησίας, αν και με θλίβει που εν έτει 2025 υπάρχουν άνθρωποι σε τέτοιες θέσεις με τέτοιες απόψεις. Από εκεί και πέρα αυτό δεν με πτοεί για την δράση μου και τον στόχο μου».
Το δικό του μήνυμα σχετικά με την φροντίδα ζώων και παιδιών είναι ότι «οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να περιορίζουμε την αγάπη μας. Την δεξαμενή αγάπης μας θα πρέπει να την έχουμε γεμάτη, ώστε να μπορούμε να την διοχετεύουμε και στους ανθρώπους και στα ζώα, δεν χρειάζεται να διαλέγουμε».
«Ένιωσα ντροπή»
Ρωτήσαμε την Μάγδα Μπακούση, εθελόντρια στην φιλοζωική ομάδα Adopt a paw today, τι της έρχεται στο μυαλό όταν ακούει «κηρύγματα» σαν αυτό του μητροπολίτη Παύλου: «Πολλές λέξεις μου έρχονται στο μυαλό. Αλλά σίγουρα, το πρώτο που ένιωσα όταν άκουσα αυτή τη δήλωση ήταν κυριολεκτικά ντροπή. Ντροπή που το 2025 υπάρχουν ακόμα τέτοιες απόψεις και μάλιστα εκφράζονται δημόσια -μέσα σε έναν χώρο που υποτίθεται ότι μιλάει για αγάπη, αποδοχή και κατανόηση. Ειδικά όταν προέρχονται από έναν μητροπολίτη -έναν άνθρωπο που έχει επιρροή, καλώς ή κακώς, στη συνείδηση πολλών. Είμαι άθεη, αλλά σέβομαι απόλυτα την πίστη των άλλων και καταλαβαίνω πόσο σημαντική είναι η εκκλησία για πολλούς. Εκεί πάνε για να νιώσουν ασφάλεια. Και είναι απαράδεκτο να δέχονται χλευασμό επειδή αγαπούν βαθιά το ζώο τους. Γιατί ναι, πολλοί πιστοί άνθρωποι έχουν σκύλους ή γάτες και τα φροντίζουν σαν μέλη της οικογένειάς τους. Αυτό δεν είναι ασέβεια. Είναι αγάπη. Το να ακούμε τέτοιες απόψεις δεν πάει πίσω μόνο τη φιλοζωία στην Ελλάδα, αλλά την κοινωνία ολόκληρη».
Συνεχίζει δίνοντας την δική της απάντηση λέγοντας: «Ως εθελόντρια που καθημερινά βλέπει ζώα να αλλάζουν ζωές, γεμίζοντάς τες με αγάπη, θα ήθελα να του πω απλά: ας βγει μια βόλτα. Ας κοιτάξει γύρω του. Υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν αγκαλιά με έναν σκύλο, ηλικιωμένοι που βρίσκουν συντροφιά σε μια γάτα, άνθρωποι που ξεπερνούν ασθένειες όπως η κατάθλιψη χάρη στα ζώα.
Όλα αυτά είναι πραγματικά και τεκμηριωμένα -υπάρχουν δεκάδες έρευνες για τα ψυχικά οφέλη της σχέσης ανθρώπου-ζώου. Δεν είναι φαντασία. Και επειδή ο ίδιος απευθύνεται σε ανθρώπους που ενδεχομένως τον βλέπουν ως πρότυπο, θα του πρότεινα να διαβάσει λίγο πιο προσεκτικά και τα λόγια του Χριστού και των Αγίων που πρεσβεύει. Ο Άγιος Μάξιμος ο Καυσοκαλυβίτης είχε ελάφι σύντροφο, ο Άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης θεράπευσε λιοντάρι. Ο ίδιος ο Χριστός μίλησε για τον καλό ποιμένα που νοιάζεται για κάθε πρόβατο -και όχι μόνο για τους ανθρώπους. Αν αυτό δεν είναι μήνυμα αγάπης προς όλα τα πλάσματα στη Γη, τότε ποιο; Το να ειρωνεύεσαι όσους αγαπούν βαθιά τα ζώα, δεν είναι απλά άδικο. Είναι αντιχριστιανικό».
Τέλος δίνει το δικό της μήνυμα για την φροντίδα των ζώων και των παιδιών και δεν βρίσκει λόγo να διαχωρίζεται. «Αγαπήστε όπως νιώθετε. Μην αφήνετε κανέναν -ούτε ιερέα, ούτε και «ειδικό»- να σας πει πώς να φροντίζετε το παιδί ή το ζώο σας. Το να μεγαλώνεις με ένα παιδί και έναν σκύλο μαζί είναι πραγματική ευλογία. Είναι δύο διαφορετικά πλάσματα που, όμως, μας διδάσκουν το ίδιο: πώς να αγαπάμε χωρίς όρους. Δεν χρειάζεται να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο. Η αγάπη δεν μετριέται ούτε συγκρίνεται».
«Δεν είμαι μάνα, αλλά έτσι νιώθω»
Η Ευαγγελία Ουρανή, εθελόντρια στο A Little Shelter αρχικά αναφέρει ότι «δυστυχώς αντιλαμβανόμαστε πόσο πολύ έχουμε απομακρυνθεί για μια ακόμα φορά από τις ενάρετες διδαχές του Χριστιανισμού. Ο χώρος της εκκλησίας θα έπρεπε να αποτελεί ιερό χώρο συγκέντρωσης και προσευχής που θα διέπεται από αγνά συναισθήματα, μαθήματα αγάπης και σεβασμού. Σήμερα δυστυχώς ισχύει το "καμία διαφήμιση δεν είναι κακή διαφήμιση". Στο πλαίσιο ανάδειξης της εκκλησίας εμφανίζονται συνεχόμενα δηλώσεις με τέτοιες ακρότητες που ουδεμία σχέση δεν έχουν με τα ενάρετα και φιλέυσπλαχνα μαθήματα που απορρέουν από τον χριστιανισμό».
Μοιράζεται το δικό της ιδανικό σενάριο λέγοντας: «Θα ήθελα να φτάσουμε ιδανικά σε ένα σημείο, όπου θα έχουμε την ελευθερία ο καθένας να κάνει ότι ποθεί, χωρίς αυτό να υπόκειται στην κριτική των άλλων. Που αντί να σχολιάζουμε γιατί κάποιος κάνει εκείνο και όχι το άλλο, πιάναμε να κάνουμε εμείς "το άλλο", αυτό που δεν έγινε. Να μπορούσαμε να φτάσουμε σε ένα σημείο, όπου αντιλαμβανόμαστε ότι τα δικαιώματα κάποιου τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα κάποιου άλλου. Δεν θεωρώ ότι είναι υποχρέωση όλων να πράττουν τα σωστά για τα ζώα, ούτε να αναλαμβάνουν τον όγκο, την φροντίδα και τις ευθύνες που αναλαμβάνουμε εμείς όμως είναι αυτονόητο και μη διαπραγματεύσιμο κανείς να μην πράττει ενεργά ή παθητικά κακό σε κάποιο ζώο».
Τέλος ρωτήσαμε και εκείνη για το αν τελικά πρέπει να γίνεται διαχωρισμός ανάμεσα στην φροντίδα των ζώων και των παιδιών: «Προσωπικά μπορεί να μην είμαι μητέρα παιδιών όπως αυτά που αναφέρει ο μητροπολίτης, ωστόσο έχω τρέξει στο γιατρό μέρα, νύχτα, αργίες και σε διακοπές. Πετάγομαι με τον παραμικρό ήχο που μπορεί να κάνουν τα βράδια, κρατάω πρόγραμμα και σημειώσεις με τα όσα έχουμε να κάνουμε (πχ εμβόλια, εξετάσεις), έχω καθημερινές υποχρεώσεις απέναντι τους, πονάω μαζί τους, αποτελούν καθημερινή πηγή δύναμης για μένα ενώ και μέσα από τον εθελοντισμό υπήρχαν άπειρα βράδια που ξυπνούσα ανά 3 ώρες για να ταϊσω νεογέννητα που κάποιος "εναρετος" ή μη παράτησε σε έναν κάδο σκουπιδιών για να πεθάνουν.
Στα μάτια του εν λόγω μητροπολίτη μπορεί να μην είμαι μάνα όπως το εννοεί εκείνος, όμως εγώ νιώθω μάνα και είμαι πολύ ευτυχισμένη για αυτόν μου τον ρόλο. Ένα ζωάκι όπως και ένα παιδί έχουν ένα κοινό που δεν θα το δούμε ποτέ στους ενήλικες ανθρώπους είναι αθώα, λειτουργούν με γνώμονα το ένστικτο και όχι προσωπικά οφέλη, και το σημαντικότερο αγαπούν ανιδιοτελώς ακόμα και όταν εμείς δεν είμαστε σωστοί απέναντι τους».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
