Η γυναικοκτονία στους Αγίους Αναργύρους το βράδυ της Δευτέρας 1 Απριλίου, έξω από αστυνομικό τμήμα και ενώ είχε ζητηθεί από το θύμα η παροχή βοήθειας από τους ένστολους, ήταν το τελευταίο από τα πολλά δραματικά συμβάντα, που κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για την πορεία της ελληνικής κοινωνίας.
Το γεγονός ότι η 28χρονη ήθελε να ζήσει μακριά από τον δράστη, προβάλλεται ως αιτιολογία από την πλευρά του κατηγορούμενου για το αποτρόπαιο φονικό.
Μάλιστα, ο άλλοτε επικεφαλής της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος της ΕΛΑΣ, Μανώλης Σφακιανάκης, δήλωσε ανερυθρίαστα on air ότι για την υπόθεση ότι «ο 39χρονος σκότωσε την Κ. επειδή τον προκάλεσε, καθώς ήταν χαρούμενη στα social media».
Καταπώς φαίνεται από τις μαζικές αντιδράσεις μαθητών και πολιτών, αλλά και κομμάτων της Αριστεράς, πλέον έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι και η ανάγκη για νομική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία», είναι επιβεβλημένη.
Μια λέξη που ακόμα δεν αναγνωρίζει ούτε ο αυτόματος διορθωτής σε word και κινητά, αλλά θα πρέπει να το κάνει η Πολιτεία και η κοινωνία.
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια άλλωστε από τις εποχές που οι δράστες γυναικοκτονιών «κρύβονταν» πίσω από το άλλοθι του εγκλήματος πάθους.
«Η ζήλια με τύφλωσε», «όταν μου είπε να χωρίσουμε θόλωσα», «δεν μπορώ να ζω μακριά της», ήταν ορισμένες από τις τυποποιημένες ατάκες στις απολογίες των γυναικοκτόνων, πολλοί εκ των οποίων, ιδιαίτερα στα 80's παρουσιάζονταν και ως οι δολοφόνοι με το αγγελικό πρόσωπο.
Οι άνδρες, δηλαδή, που δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους και σκότωναν τις συντρόφους τους επειδή θίχτηκαν ή ζήλεψαν.
Ο ορισμός «έγκλημα πάθους» αρχίζει να εκλείπει σιγά-σιγά και αυτό υποδηλώνει σεβασμό στις νεκρές γυναίκες και αφαίρεση των όποιων «ηθικών ελαφρυντικών» είχαν οι δράστες.
Φυσικά, μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κάλυψη των γυναικοκτονιών φέρει ο Τύπος της εποχής, που για την πώληση επιπλέον φύλλων, έκανε εκτενή αφιερώματα στους γυναικοκτόνους και επιχειρούσε να ρίξει φως στα κίνητρά τους.
Το Reader παρουσιάζει ορισμένα από τα «εγκλήματα πάθους», όπως είχαν χαρακτηριστεί, του παρελθόντος, που δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από φρικτές γυναικοκτονίες.
Ο τελευταίος θανατοποινίτης
Τα ξημερώματα της 4ης Ιανουαρίου του 1972 ο Βασίλης Λυμπέρης αδειάζει μπιτόνια με βενζίνη στο σπίτι του στο Χαλάνδρι και βάζει φωτιά με αποτέλεσμα να κάψει ζωντανούς τη γυναίκα, τα παιδιά και την πεθερά του.
Ο 27χρονος, τότε, δράστης, καταδικάστηκε σε θανατική ποινή και την Παρασκευή, 25 Αυγούστου, 1972, στις 05:49 τα ξημερώματα εκτελέστηκε στη θέση «Δύο Αοράκια» της Νέας Αλικαρνασσού, στο Ηράκλειο Κρήτης. Ήταν ο τελευταίος κατάδικος που υποβλήθηκε στην εσχάτη των ποινών στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, ο Βασίλης Λυμπέρης αφάνισε όλη του την οικογένεια επειδή εξοργίστηκε όταν έμαθε ότι η σύζυγός του, μέσω της διαθήκης της, άφησε όλη της την περιουσία στα παιδιά της.
Τεμαχισμένη σε κάδο
Στις 25 Ιουνίου 1987 η 18χρονη Ζωή Γαρμανή βρέθηκε τεμαχισμένη σε έναν κάδο σκουπιδιών, στην οδό Αιλιανού 12, στα Κάτω Πατήσια. Η είδηση σκόρπισε θλίψη, οργή και αποτροπιασμό στην κοινή γνώμη.
Τα μέλη της νεαρής είχε βρει σε κάδο απορριμμάτων ένας συλλέκτης, ο οποίος έψαχνε για γραμματόσημα , όπως είχε καταθέσει στην αστυνομία. Το κεφάλι της νεαρής γυναίκας βρέθηκε σε άλλο σημείο, επί της οδού Αχαρνών και Πιπίνου.
Ο 27χρονος τότε σύζυγός της Παναγιώτης Φραντζής, ήταν φοιτητής της ΑΣΟΕΕ και πλασιέ.
Ο ίδιος δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι σκότωσε τη γυναίκα του, αλλά υποστήριξε ότι η σύζυγός του είχε τραυματισθεί μετά από έντονο καβγά.
Στην έκθεσή του ο ιατροδικαστής είχε αναφέρει ότι η Ζωή Γαρμανή έφερε ίχνη στραγγαλισμού.
Το κίνητρο, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, ήταν η παθολογική ζήλια του Παναγιώτη Φραντζή, ο οποίος παραδόθηκε μόνος του στις αρχές, όταν βρέθηκαν τα τεμαχισμένα μέλη.
Να σημειωθεί ότι οι φρικτές φωτογραφίες εμφανίστηκαν ακόμα και σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων της εποχής.
Αποτρόπαιο έγκλημα
Στις 8 Ιανουαρίου 1999 ο 23χρονος ναυτικός, Γιώργος Σκιαδόπουλος, στραγγάλισε το πρώην μοντέλο, την 30χρονη Ελληνοαμερικανίδα Τζούλι Μαρί Σκάλι.
Ο δράστης έκοψε το κεφάλι, έβαλε το σώμα σε μια βαλίτσα και το πέταξε σε λίμνη της Καβάλας.
«Ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου. Όταν μου είπε πως θα χωρίζαμε, λίγες ημέρες πριν παντρευτούμε, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου», είχε πει ο γυναικοκτόνος.
Πάντως ο ίδιος δεν παραδέχθηκε εξαρχής τις αποτρόπαιες πράξεις του καθώς πριν αποκαλυφθεί η αλήθεια εμφανίζονταν σε τηλεοπτικά κανάλια και εκλιπαρούσε να τον βοηθήσουν να βρεθεί η σύντροφός του.
Ο γυναικοκτόνος έπαιζε θέατρο
Στις 11 Αυγούστου 2005 η 20χρονη Κική Κούσογλου εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από τη Βέροια, ενώ ο σύντροφός της, Δάνος Μουρατίδης, δήλωνε επί μέρες πως αγνοούσε το πού μπορεί να βρίσκεται.
Μάλιστα, ο ίδιος συμμετείχε στις έρευνες της Αστυνομίας και έλεγε ότι ήλπιζε «να βρεθεί και να είναι καλά».
Ο Δάνος Μουρατίδης δε δίστασε να εμφανιστεί ακόμα και στην τηλεοπτική εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη «Φως στο Τούνελ», κατά τη διάρκεια της οποίας δήλωνε συντετριμμένος από την εξαφάνιση της Κικής.
Λίγες μέρες αργότερα και ενώ έπεσε σε αντιφάσεις το μυστήριο λύθηκε και η τραγική αλήθεια ήρθε στο φως. Η ζήλεια και η «μαγκιά» τον οδήγησαν στο να στραγγαλίσει την Κική Κουσόγλου την ώρα που κοιμόταν, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής.
Στη συνέχεια έθαψε το πτώμα, με τη βοήθεια συγγενικού του προσώπου και άρχισε να παίζει «θέατρο».
Γυναικοκτονία με θύμα αεροσυνοδό
Στις 10 Αυγούστου 2013 η 25χρονη αεροσυνοδός Μόνικα Κωνσταντινίδου δολοφονήθηκε από τον πρώην σύντροφό της Θάνο Σχοινά.
Ο δράστης ομολόγησε πέντε ημέρες αργότερα και υπέδειξε στους αστυνομικούς το σημείο που είχε πετάξει το πτώμα της.
Όταν του ζήτησε να χωρίσουν τον τύφλωσαν η ζήλεια και το πάθος του, σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκε και δημοσιεύτηκαν σε ρεπορτάζ της εποχής.
Ο δράστης υποστήριξε ότι ο θάνατος της συντρόφου του οφείλεται σε ατύχημα. Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι ο θάνατος της Μόνικας οφείλεται σε στραγγαλισμό.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
