Στο απόλυτο σκοτάδι, στα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το οξυγόνο δεν παράγεται από ζωντανούς οργανισμούς αλλά από παράξενα μεταλλικά κομμάτια σε σχήμα πατάτας, αναφέρει χαρακτηριστικά μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη Ζώνη Clarion-Clipperton (CCZ), μια αβυσσαλέα, υποθαλάσσια περιοχή που εκτείνεται μεταξύ της Χαβάης και του Μεξικού.
Το αναπάντεχο εύρημα έχει πολλές πιθανές επιπτώσεις και θα μπορούσε ακόμη και να απαιτήσει επανεξέταση του τρόπου με τον οποίο ξεκίνησε η ζωή στη Γη, δήλωσαν οι ερευνητές πίσω από τη μελέτη.
Πριν τα αποτελέσματα της έρευνα, ήταν δεδομένο πως μόνο ζωντανά πράγματα, όπως τα φυτά και τα φύκια, ήταν ικανά να παράγουν οξυγόνο μέσω της φωτοσύνθεσης - η οποία απαιτεί ηλιακό φως.
Ωστόσο, τέσσερα χιλιόμετρα (2,5 μίλια) κάτω από την επιφάνεια του Ειρηνικού Ωκεανού, όπου δεν μπορεί να φτάσει το ηλιακό φως, έχουν καταγραφεί μικρά κοιτάσματα ορυκτών που ονομάζονται πολυμεταλλικοί όζοι που παράγουν το λεγόμενο σκοτεινό οξυγόνο για πρώτη φορά.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του The Guardian, η ανακάλυψη έγινε στη Ζώνη Clarion-Clipperton (CCZ), μια αβυσσαλέα πεδιάδα που εκτείνεται μεταξύ της Χαβάης και του Μεξικού, όπου οι εταιρείες εξόρυξης έχουν σχέδια να ξεκινήσουν τη συλλογή των οζιδίων.
Η διεθνής ομάδα επιστημόνων έστειλε ένα μικρό σκάφος στο πάτωμα του CCZ με στόχο να ανακαλύψει πώς η εξόρυξη θα μπορούσε να επηρεάσει τα παράξενα και ελάχιστα κατανοητά όντα που ζουν εκεί όπου δεν μπορεί να φτάσει φως.
«Προσπαθούσαμε να μετρήσουμε τον ρυθμό κατανάλωσης οξυγόνου από τον πυθμένα της θάλασσας», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο επικεφαλής της μελέτης Andrew Sweetman της Σκωτίας Ένωσης για τη Θαλάσσια Επιστήμη (SAMS).
Για να το κάνουν αυτό, χρησιμοποίησαν ένα μηχάνημα που ονομάζεται βενθικός θάλαμος, ο οποίος άρπαξε ένα μερικά ιζήματα.
Κανονικά, η ποσότητα του οξυγόνου που παγιδεύεται στον θάλαμο «μειώνεται καθώς καταναλώνεται από τους οργανισμούς καθώς αναπνέουν», είπε ο Sweetman.
Αλλά αυτή τη φορά συνέβη το αντίθετο – η ποσότητα του οξυγόνου αυξήθηκε. Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί σε απόλυτο σκοτάδι όπου δεν υπάρχει φωτοσύνθεση.
Στην επιφάνεια των οζιδίων, η ομάδα «βρήκε εκπληκτικά τάσεις σχεδόν τόσο υψηλές όσο είναι σε μια μπαταρία ΑΑ», είπε ο επικεφαλής της έρευνας.
Αυτό το φορτίο θα μπορούσε να διασπάσει το θαλασσινό νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο σε μια διαδικασία που ονομάζεται ηλεκτρόλυση θαλασσινού νερού, είπαν οι ερευνητές.
Ο Νίκολας Όουενς, διευθυντής της SAMS, είπε ότι ήταν «ένα από τα πιο συναρπαστικά ευρήματα στην επιστήμη των ωκεανών τον τελευταίο καιρό» και κατέληξε:
«Η ανακάλυψη του οξυγόνου που παράγεται εκτός της φωτοσύνθεσης απαιτεί από εμάς να ξανασκεφτούμε πώς μπορεί να προήλθε η εξέλιξη της περίπλοκης ζωής στον πλανήτη».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
