Μενού
  • Α-
  • Α+

Η πρωτοχρονιά του 1994 σημαδεύτηκε από ένα συνταρακτικό γεγονός. Λίγες ώρες μετά την έλευση του νέου έτους αποκαλύπτεται πως ο Μανώλης Δουρής, ο πατέρας που έκλεγε και αναζητούσε ένα σημάδι ζωής από τον 7χρονο γιό του Νίκο, ομολόγησε πως βίασε, σκότωσε και έκρυψε το ίδιο του το παιδί.

Το πανελλήνιο «παγώνει». Το μυαλό δεν χωράει όλο αυτό που είχε γίνει. Η κοινή γνώμη διψάει για αίμα. Δεν την ικανοποιούν τα ισόβια. Θέλουν επαναφορά της θανατικής ποινής ακόμα κι αν είναι γι αυτή και μόνο γι' αυτή την υπόθεση. Από κοντά και τα ΜΜΕ που καταργούν κάθε τεκμήριο αθωότητας. Όλοι έχουν καταδικάσει οριστικά και αμετάκλητα τον Δουρή, πριν φτάσει η υπόθεση στο δικαστήριο.

Η αποκάλυψη ενός φρικτού εγκλήματος

Η οικογένεια του μικρού Νίκου Δουρή ειδοποίησε τις αρχές για την εξαφάνιση του παιδιού. Η αστυνομία ξεκίνησε αμέσως τις έρευνες, πριν καν περάσει το απαιτούμενο διάστημα. Η τοπική κοινωνία της Ερμιόνης. Τελικά, ο ίδιος ο Μανώλης Δουρής, μαζί με έναν από τους γιους του, βρίσκουν το άψυχο κορμάκι του μικρού Νίκου κρυμμένο πίσω από έναν παλιό μαντρότοιχο μιας αλάνας, κοντά στο σπίτι της οικογένειας.

Ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης, ανέφερε στο πόρισμά του ότι το παιδί πέθανε από ασφυξία, καθώς ο δράστης του είχε κλείσει τη μύτη και το στόμα, αφού πρώτα το είχε βιάσει. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει τα όσα απίστευτα ακούγονται. Ο πατέρας εμφανίζεται μπροστά στα κανάλια και θρηνεί για το παιδί του, έκλαιγε, χτυπιόταν και ορκιζόταν εκδίκηση αν έπιανε στα χέρια του τον δράστη.

Ομολογία και η απόλυτη ανατροπή

Και πριν το πανελλήνιο καταφέρει να συνέλθει από το ένα σοκ, ήρθε το δεύτερο, ακόμα μεγαλύτερο. Ο Δουρής πηγαίνει για κατάθεση στην αστυνομία, εκεί αρχίζει και πέφτει σε αντιφάσεις, οι αστυνομικοί αντιλαμβάνονται πως κάτι δεν πάει κάτι και αρχίζουν να τον πιέζουν προκειμένου να μιλήσει. Και ξαφνικά έρχεται η απόλυτη ανατροπή. Ο Δουρής ομολογεί πως αυτός ήταν ο δράστης του πρωτοφανούς εγκλήματος. «Με κυριεύει μια σπάνια ασθένεια, με μεταμορφώνει. Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας στη θέση μου, το ίδιο μπορεί να έκανε» είχε πει στους αστυνομικούς που τον ανέκριναν.

Η δίκη, η καταδίκη και η αυτοκτονία

Στη δίκη υπήρξε μια ακόμα ανατροπή. Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου δηλώνει πως ο πελάτης του είναι αθώος. Παρουσίασε, μάλιστα, στοιχεία που ανέτρεψαν την υπόθεση αν και εν άλλαξαν την ετυμηγορία. Στο άψυχο κορμί του μικρού Νίκου είχαν βρεθεί τρίχες γεννητικών οργάνων που δεν ήταν του Δουρή. Ο καθηγητής εγκληματολογίας Γιάννης Πανούσης είχε πει τότε πως «από την έκθεση πραγματογνωμοσύνης των εγκληματολογικών εργαστηρίων μπορεί να τεθεί εν αμφιβόλων η ταυτότητα του δολοφόνου του παιδιού. Μπορεί άλλος να είναι ο βιαστής και άλλος ο δολοφόνος»!

Παρά τα όσα ακούστηκαν, μια ημέρα σαν τη σημερινή, στις 23 Νοεμβρίου 1994, το δικαστήριο καταδικάζει σε ισόβια συν 21 χρόνια τον Δουρή. Δεν θα την εκτίσει ποτέ. Μετά από πολλούς ξυλοδαρμούς από συγκατηγορουμένους του και χωρίς να έχει νιώσει ασφάλεια όπου και αν μεταφέρθηκε, στις 25 Φεβρουαρίου 1996 αυτοκτόνησε.

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA