Συνενοχή σε 10.505 δολοφονίες κρίθηκε - μετά από απόφαση του δικαστηρίου - η γραμματέας ενός αξιωματικού σε νεοναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πολωνία. Η Irmgard Furchner, η οποία πλέον είναι 97 χρονών, τοποθετήθηκε ως γραμματέας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Στούτχοθ σε νεαρή ηλικία και παρέμεινε εκεί, σύμφωνα με πληροφορίες, από το 1943 μέχρι και τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1945.
Η αρχική ποινή που επιβλήθηκε στη Furchner, η οποία άξια αναφοράς είναι από τις λίγες γυναίκες που δικάζονται για ναζιστικά εγκλήματα πολέμου, ήταν δύο χρόνια με αναστολή. Η τροποποίηση της ποινής της οφείλεται, σύμφωνα με το δικαστή, στο γεγονός ότι παρόλο που δεν είχε στρατιωτικά καθήκοντα, είχε πλήρη επίγνωση του τι έκανε κατά τη διάρκεια της παρομονής της στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Στούτχοθ περισσότεροι από 65.000 άνθρωποι έχασαν από τη ζωή τους λόγω των άθλιων συνθηκών, μεταξύ αυτών Εβραίοι κρατούμενοι, Πολωνοί κρατούμενοι, καθώς και Σοβιετικοί στρατιώτες που είχαν συλληφθεί. Όπως αναφέρει το BBC, επειδή η γυναίκα υπολογίζεται ότι εκείνη την περίοδο ήταν 18 με 19 χρονών, φέρεται να δικάστηκε σε ειδικό δικαστήριο ανηλίκων.
Οι συνθήκες στο Στούτχοθ
Στο Στούτχοθ, που βρίσκεται κοντά στη σημερινή πολωνική πόλη του Γκντανσκ, χρησιμοποιήθηκε μια ποικιλία μεθόδων για τη δολοφονία των κρατουμένων, ενώ χιλιάδες πέθαναν σε θαλάμους αερίων από τον Ιούνιο του 1944. Το δικαστήριο στο Ιτζεχόε της βόρειας Γερμανίας βάσισε τις κατηγορίες του κατά ναζιστικών στελεχών, ακούγοντας τις καταθέσεις των επιζώντων του στρατοπέδου, ορισμένοι εξ αυτών, μάλιστα πέθαναν κατά τη διάρκεια της δίκης.
Όταν ξεκίνησε η δίκη τον Σεπτέμβριο του 2021, η Irmgard Furchner διέφυγε από το γηροκομείο της και τελικά βρέθηκε από την αστυνομία σε έναν δρόμο του Αμβούργου. Ο διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης, Stutthof Paul-Werner Hoppe, φυλακίστηκε το 1955 για συνέργεια σε φόνο και αποφυλακίστηκε πέντε χρόνια αργότερα.
Τι είπαν οι δικηγόροι της
Η απόφαση αυτή ερμηνεύεται, επίσης, ότι η Furchner θα μπορούσε να δικαστεί, καθώς εργαζόταν απευθείας για τον διοικητή του στρατοπέδου, διεκπεραιώνοντας την αλληλογραφία σχετικά με τους κρατούμενους του Στούτχοθ. Χρειάστηκαν 40 ημέρες για να σπάσει τη σιωπή της στη δίκη, όταν είπε στο δικαστήριο: «Λυπάμαι για όλα όσα συνέβησαν», προσθέτοντας: «Λυπάμαι που ήμουν στο Στούτχοθ εκείνη την εποχή - αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω», είπε.
Οι συνήγοροι υπεράσπισής της υποστήριξαν ότι θα έπρεπε να αθωωθεί λόγω αμφιβολιών σχετικά με το τι γνώριζε, καθώς ήταν μία από τις πολλές δακτυλογράφους στο γραφείο του Hoppe.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
