Λύθηκε το μυστήριο με το Νησί του Πάσχα: Έτσι μεταφέρθηκαν τα τεράστια κεφάλια πριν 900 χρόνια

Η προέλευση των εμβληματικών αγαλμάτων κεφαλής που βρίσκονται στο Νησί του Πάσχα είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά αινίγματα στον κόσμο.

Τώρα, οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι έλυσαν ένα σημαντικό μέρος του μυστηρίου που αφορά τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρθηκαν τα αγάλματα στην περιοχή, όπως αναφέρουν πληροφορίες από το Daily Mail.

Με βάρος μεταξύ 12 και 80 τόνων, οι επιστήμονες αναρωτιούνται εδώ και καιρό πώς ο αρχαίος πολιτισμός του νησιού μπόρεσε να μετακινήσει τα τεράστια πέτρινα αγάλματα στη θέση που βρίσκονται.

Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό τρισδιάστατης μοντελοποίησης και πειραμάτων στην πραγματική ζωή, οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι τα αγάλματα στην πραγματικότητα «περπάτησαν» προς τους τελικούς προορισμούς τους.

Αφού μελέτησαν σχεδόν 1.000 από τα κεφάλια - γνωστά ως Μοάι - οι ανθρωπολόγοι διαπίστωσαν ότι οι κάτοικοι του Ράπα Νούι πιθανότατα χρησιμοποιούσαν σχοινιά για να λικνίζουν τα αγάλματα σε σχήμα ζιγκ-ζαγκ.

Αυτή η τεχνική θα επέτρεπε σε μικρές ομάδες ανθρώπων να μετακινούν τα τεράστια Μοάι σε μεγάλες αποστάσεις με σχετικά μικρή προσπάθεια.

Ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ο καθηγητής Καρλ Λίπο, του Πανεπιστημίου Μπίνγκχαμτον, λέει: «Μόλις αρχίζει να μετακινείτε το άγαλμα δεν είναι καθόλου δύσκολο - οι άνθρωποι μπορούν να τραβούν με το ένα χέρι.

«Εξοικονομεί ενέργεια και κινείται πολύ γρήγορα. Το δύσκολο κομμάτι είναι να το λικνίσετε στην αρχή», προσθέτει.

Η τεχνική του «περπατήματος» για να μετακινηθούν τα Μοάι

Προηγουμένως, οι ανθρωπολόγοι πίστευαν ότι τα Μοάι πρέπει να είχαν τοποθετηθεί σε επίπεδη επιφάνεια και να είχαν τραβηχτεί μέχρι τον προορισμό τους. Αυτό θα ήταν ένα εξαιρετικά επίπονο έργο που απαιτούσε μεγάλο αριθμό ανθρώπων και θα ήταν σχεδόν αδύνατο για μερικά από τα μεγαλύτερα αγάλματα.

Ωστόσο, υπάρχουν τώρα ολοένα και περισσότερα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι κάτοικοι του Ράπα Νούι είχαν βρει μια καλύτερη λύση. Προσδένοντας σχοινιά σε όλες τις πλευρές του κεφαλιού και τραβώντας μπρος-πίσω, τα Μοάι μπορούν να κουνηθούν από τη μία πλευρά στην άλλη και να μετακινηθούν προς τα εμπρός με μια κίνηση «περπάτημα»

Ο καθηγητής Λίπο και ο συνεργάτης του, καθηγητής Τέρι Χαντ, από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, είχαν δοκιμάσει προηγουμένως τη θεωρία τους για το περπάτημα σε μικρότερα μοντέλα, αλλά ήθελαν να δουν πώς θα λειτουργούσε για μεγαλύτερα Μοάι.

Πρώτα, οι ερευνητές δημιούργησαν ένα λεπτομερές τρισδιάστατο μοντέλο ενός κεφαλιού Μοάι για να διερευνήσουν ποια χαρακτηριστικά τα βοηθούσαν να μετακινούνται με περπάτημα.

Ανακάλυψαν ότι τα Μοάι φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί προσεκτικά με γνώμονα το περπάτημα. Η μεγάλη βάση τους σε σχήμα D και η κλίση τους προς τα εμπρός τα καθιστούν πιο πιθανό να κινούνται εξίσου προς αυτή την κατεύθυνση σε σχήμα ζιγκ-ζαγκ όταν τα κουνάνε πλευρά-πλευρά.

Για να δοκιμάσουν αυτή τη θεωρία στον πραγματικό κόσμο, οι καθηγητές Λίπο και Χαντ κατασκεύασαν ένα αντίγραφο κεφαλής Μοάι 4,35 τόνων βασισμένο στο τρισδιάστατο μοντέλο τους.

Όπως και τα πραγματικά αντικείμενα, αυτό το μοντέλο είχε βάση σε σχήμα D και το χαρακτηριστικό κέντρο βάρους που έγερνε προς τα εμπρός.

Με μια ομάδα μόλις 18 ατόμων, οι ερευνητές κατάφεραν να μετακινήσουν τα Μοάι 100 μέτρα σε μόλις 40 λεπτά, πολύ πιο γρήγορα από τις προηγούμενες προσπάθειες.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτή είναι εξαιρετικά ισχυρή απόδειξη ότι η μεγαλύτερη από τις κεφαλές Μοάι πρέπει να μετακινήθηκε με το περπάτημα.

Ο καθηγητής Λίπο λέει: «Η φυσική βγάζει νόημα. Αυτό που είδαμε πειραματικά λειτουργεί πραγματικά».

Τα μονοπάτια που φτιάχτηκαν για να μετακινηθούν οι κεφαλές Μοάι

Αυτά τα νέα επιστημονικά στοιχεία ευθυγραμμίζονται ακόμη και με τις σωζόμενες προφορικές παραδόσεις στο νησί, οι οποίες περιγράφουν τις κεφαλές να «περπατούν» από το λατομείο όπου κατασκευάστηκαν στις τελικές τους θέσεις.

Για να προσθέσει ακόμη μεγαλύτερη υποστήριξη στη θεωρία, η μελέτη εξέτασε επίσης το δίκτυο των «δρόμων Μοάι» που διασχίζουν το νησί.

«Κάθε φορά που μετακινούν ένα άγαλμα, μοιάζει σαν να φτιάχνουν δρόμο. Ο δρόμος είναι μέρος της μετακίνησης του αγάλματος», λέει ο καθηγητής Λίπο.

Αυτά τα ειδικά διαμορφωμένα μονοπάτια πιστεύεται ότι έχουν κατασκευαστεί ειδικά για να επιτρέπουν την μετακίνηση των κεφαλών των Μοάι σε μεγάλες αποστάσεις και το σχήμα τους είναι ιδανικό για «περπάτημα». 

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το σχήμα αυτών των δρόμων βοήθησε στη σταθεροποίηση των κεφαλών και τα έκανε πιο πιθανό να μετακινηθούν προς τα εμπρός.

Τα Μοάι που έπεσαν στην άκρη του δρόμου κατά τη μεταφορά έχουν ακόμη και σημάδια ότι οι άνθρωποι προσπάθησαν να τα διορθώσουν σκάβοντας κάτω από τα «πόδια» τους.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή είναι μια άλλη ισχυρή ένδειξη ότι οι άνθρωποι του Ράπα Νούι γνώριζαν ότι το περπάτημα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να μετακινήσουν τα μεγάλα αγάλματά τους.

Ακολουθήστε το Reader στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις και τα νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.