Είναι ξημερώματα Τετάρτης και το ημερολόγιο δείχνει 30 Οκτωβρίου. Η Βαλένθια επλήγη από μια φονική πλημμύρα, «τη μεγαλύτερη φυσική καταστροφή στην πρόσφατη ιστορία της χώρας», όπως ανέφεραν οι αρχές. Μέσα σε μερικές μόλις ώρες, το πέρασμά της κατέστρεψε τα πάντα στον διάβα του. Δρόμοι πλημμυρισμένοι και καλυμμένοι από τόνους λάσπης, κατεστραμμένα σπίτια και επιχειρήσεις, παρασυρμένα αυτοκίνητα από τους ορμητικούς χείμαρρους, νεκρά ζώα και περισσότερες από 210 ανθρώπινες απώλειες συνθέτουν τον τραγικό απολογισμό της.
Άνθρωποι απελπισμένοι, εξοργισμένοι με την ανετοιμότητα των κρατικών αρχών, αναζητούν τους χαμένους συγγενείς τους, όμως πια οι ελπίδες ξεθωριάζουν. Η λάσπη φαίνεται να έχει σκεπάσει τα πάντα. Στέκουν πια μουδιασμένοι και κοιτούν κατάματα το χάος.
Διαβάστε ακόμη: Χολέρα, Ζίκα και ιός Δυτικού Νείλου: Η υγειονομική απειλή που αναδύεται μετά τις πλημμύρες
Το γνωστό φαινόμενο της «κρύας σταγόνας» με το οποίο συνδέεται ο κατακλυσμός, σύμφωνα με τους επιστήμονες αφορά την τοπική ύφεση σε χαμηλό υψόμετρο - πράγμα αρκετά συνηθισμένο στις ακτές της Ισπανίας- που πιθανόν επέτεινε η κλιματική αλλαγή, καθώς η θερμότερη ατμόσφαιρα συγκρατεί μεγαλύτερες ποσότητες υγρασίας και κάνει τις βροχές σφοδρότερες.
Χιλιάδες στρατιώτες μαζί με τους περιφερειακούς και τοπικούς εργαζομένους στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης έχουν κινητοποιηθεί για την αναζήτηση αγνοουμένων. Όλο αυτό πυροδότησε με τη σειρά του ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα, με εκατοντάδες ανθρώπους να καταφθάνουν στις πληγείσες περιοχές και να βοηθούν στην απομάκρυνση της λάσπης και να συμμετέχουν σε εργασίες καθαρισμού, καλύπτοντας το κενό του κράτους.
«Ήταν σοκαριστικό να βλέπεις πτώματα να επιπλέουν»
Τη στιγμή που οι καταστροφικές πλημμύρες είχαν ξεκινήσει, η 40χρονη Patricia Criado, καθηγήτρια σε δημόσια σχολή επαγγελματικής κατάρτισης ενηλίκων, βρισκόταν στη δουλειά.
«Δουλεύω βράδια και το τηλέφωνό μου άρχισε να χτυπά επίμονα. Στην αρχή αντέδρασα με δυσπιστία στα νέα που έφταναν στα αυτιά μου. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήμουν εξοργισμένη και ένιωθα να παραλύω μπροστά στο φόβο ότι φίλοι και συγγενείς μπορεί να βρίσκονται σε κίνδυνο», λέει η ίδια μιλώντας στο Reader.
«Δεν ζω στις γειτονιές που καταστράφηκαν ολοσχερώς από τις πλημμύρες, ωστόσο εκεί ζουν πολλοί συνάδελφοι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να μείνουν στα μέρη μας το βράδυ».
Μέσα στις εικόνες που έκαναν το γύρο του κόσμου, η Patricia περιγράφει πως «ήταν εξαιρετικά σοκαριστικό να παρακολουθείς πτώματα που επιπλέουν, πολίτες να προσπαθούν να σώσουν άλλους, εθελοντές που έψαχναν εγκαταλελειμμένες κατοικίες ηλικιωμένων. Όμως το χειρότερο ήταν ότι λάβαμε το μήνυμα συναγερμού της περιφερειακής κυβέρνησης, αφού γνώριζε ότι ορισμένες περιοχές είχαν ήδη πλημμυρίσει εντελώς».
Όπως λέει η Patricia, αυτή τη στιγμή ζει στην επαρχία της Καστεγιόν, που είναι επίσης επηρεασμένη από τις πλημμύρες, αλλά ευτυχώς χωρίς να υπάρξουν και εκεί ανθρώπινα θύματα.
«Μας ανάγκασαν να πάμε στη δουλειά ενώ ήδη είχαμε νεκρούς»
Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει η ίδια, «στην περιοχή μου όπου οι καταιγίδες ήταν στο πικ τους την περασμένη Πέμπτη, η περιφερειακή κυβέρνηση -που είναι ίδια με αυτή της Βαλένθια- δεν κήρυξε κόκκινο συναγερμό και ανάγκασε τους ανθρώπους να πάνε κανονικά στη δουλειά και στο σχολείο εν μέσω πλημμυρών, ενώ ήξεραν ήδη ότι υπήρχαν θάνατοι τις προηγούμενες ημέρες στη γειτονική περιοχή, από όπου προήλθε η καταιγίδα. Πολλοί άνθρωποι στην περιοχή μου αποφάσισαν να μην υπακούσουν και να μείνουν σπίτι. Οι αρχές δεν νοιάζονται για τη ζωή μας, νοιάζονται μόνο να μην πάει πίσω η παραγωγικότητα».
Διαβάστε ακόμη: Αστρονομικό το κόστος των ζημιών από τις πλημμύρες στη Βαλένθια
Πολλοί φίλοι της Patricia που έμεναν στις περιοχές που επλήγησαν από τις πλημμύρες, έχασαν τα πάντα. «Το συγκλονιστικό είναι ότι καμία εύπορη περιοχή δεν επλήγη από τις πλημμύρες. Αντιθέτως, οι φίλοι μου που είναι κανονικοί άνθρωποι, πληρώνουν φόρους, στεγαστικά δάνεια, αυτοκίνητά και εργάζονται πυρετωδώς για να συμβαδίσουν με τις προσδοκίες ενός αδίστακτου συστήματος που σκοτώνει τον πλανήτη, έζησαν τον χειρότερο εφιάλτη τους. Έχουν χάσει τα πάντα κάτω από το νερό.
Οι εικόνες που είδαν και οι ιστορίες που μου περιέγραψαν ήταν αδιανόητες. Ήταν σαν ένα τσουνάμι να είχε ξεβράσει μέσα στις πόλεις τους. Έχουν περάσει μέρες που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τους συγγενείς τους, ευχόμενοι να ζήσουν χωρίς νερό, ρεύμα και τηλέφωνο. Έχουν περάσει αρκετές μέρες όπου μόνο εθελοντές έφτασαν στις περιοχές τους για να τους φέρουν φαγητό ή να τους βοηθήσουν να βγουν από τα κατεστραμμένα σπίτια τους».
Στην Ισπανία, οι κατά τόπους περιφερειακές κοινότητες, έχουν μεγάλη αυτονομία και δικό τους νομοθετικό πλαίσιο σε πολλά ζητήματα - όπως η υγεία και η ασφάλεια. «Ο Mazón, ο πρόεδρος της περιφέρειάς μου -της Αυτόνομης Περιφέρειας της Βαλένθια- είναι υπεύθυνος να δίνει εντολή στην αστυνομία και τις αρχές να εφαρμόσουν συναγερμούς επιπέδου 1, επιπέδου 2 ή επιπέδου 3.Μόνο το επίπεδο 3 επιτρέπει στην κυβέρνηση να διαχειριστεί την κατάσταση και να πάρει τον έλεγχο. Μέχρι στιγμής, με εκατοντάδες θανάτους και πάνω από χίλιους αγνοούμενους, ο Mazón έχει δηλώσει μόνο το επίπεδο 2 και άρχισε να ζητά στρατιωτική υποστήριξη από το κράτος, όσο ανακάλυπτε όλο και περισσότερα πτώματα», εξηγεί η Patricia.
«Μπορεί η κυβέρνηση να έχει στείλει χιλιάδες στρατιώτες, αλλά δεν έχουν ελέγξει ακόμη την κατάσταση. Παράλληλα ούτε ο Mazon ούτε κανένας άλλος δεν έχει αναλάβει την ευθύνη και κανείς δεν έχει πάψει από τα καθήκοντά του. Δεν έχω λόγια για την έλλειψη ικανότητας, ευθύνης και κακομεταχείρισης των ανθρώπων, που είναι κάτι παραπάνω από εγκληματική. Αυτό συμβαίνει όταν βάζουν την οικονομία πάνω από τον πλανήτη και τις ανθρώπινες ζωές, οι οποίες για εκείνους δεν έχουν καμία σημασία», καταλήγει η Patricia.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
