Στα 85 του χρόνια έφυγε από τη ζωή έπειτα από νοσηλεία λόγω προβλημάτων υγείας ο δημοφιλής τραγουδιστής, Σταμάτης Κόκοτας, που έγραψε τη δική του Ιστορία στο ελληνικό τραγούδι ιδιαίτερα τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Τραγούδια όπως το «Με ένα όνειρο τρελό», «Πες πως μ' αντάμωσες», «Γιε μου», «Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα» ή «Ο τρελός» αγαπήθηκαν από ολόκληρες γενιές και σιγοτραγουδήθηκαν εκατομμύρια φορές.
Διαβάστε ακόμη: Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο τραγουδιστής Σταμάτης Κόκοτας
Χαρακτηριστικό του γνώρισμα ήταν σίγουρα οι φαβορίτες του, που τον «συνόδευαν» από τα πρώτα χρόνια της μεγάλης του καριέρας, αν και στην πρώτη του παρουσία σε ευρύ κοινό η εικόνα του ήταν εντελώς διαφορετική. Πίσω στο 1966 είχε κάνει ένα πέρασμα ως ηθοποιός στην ταινία, «Διπλοπενιές» και έπαιζε μπουζούκι στο κομμάτι, «Μάτια βουρκωμένα» το οποίο τραγούδησε ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και αποτέλεσε τη μεγάλη επιτυχία της εποχής.
Στην καριέρα του συνεργάστηκε με ορισμένους από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες της εποχής, όπως ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Δήμος Μούτσης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Γιάννης Σπανός, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Αντώνης Κατινάρης, ο Χάρης Λυμπερόπουλος, ο Βαγγέλης Πιτσιλαδής, ο Λυκούργος Μαρκέας, ο Ανδρέας Καραγιαννόπουλος.
Αρχισε να παίζει μουσική στα 14 του χρόνια όταν η μητέρα του τού δώρισε μία κιθάρα. Το τραγούδι όμως το άρχισε στα... ξένα. «Πήγα στο Παρίσι να σπουδάσω ιατρική, όπως ήθελε η οικογένεια, όμως εκεί άρχισα το τραγούδι σε καμπαρέ. Έκανα και πολλή τηλεόραση. Δίπλα σε μεγάλους σαν τον Αζναβούρ, τον Ζιλμπέρ Μπεκό κ.ά. Αλλά και στην Ιταλία με τον Τζιάνι Μοράντι. Έλειψα οκτώ χρόνια. Η δουλειά πήγαινε πολύ καλά, ήμουν πανευτυχής, ήθελα να μείνω»» είχε πει σε συνέντευξή του.
Εκείνος που τελικά τον έπεισε να επιστρέψει στην Ελλάδα ήταν ο μεγάλος μας συνθέτης, Σταύρος Ξαρχάκος, με τον οποίο γνωρίστηκαν στη γαλλική πρωτεύουσα. Το 1967 ηχογραφεί το «Ονειρο απατηλό» και κάπου εκεί αρχίζει η εκτόξευση. «Υπήρχαν σεζόν που ο κόσμος στεκόταν ουρές, 300 και 500 μέτρα μέσα στο κρύο, για να μπει στο μαγαζί όπου τραγουδούσα, στο κέντρο της Αθήνας και να ακούσει το "Ονειρο απατηλό"».
Σταμάτης Κόκοτας: Οι φαβορίτες και το «όχι» σε χρήματα για να ξυριστεί
Πέρα από τη φωνή του, ο Σταμάτης Κόκοτας ήταν γνωστός για τις φαβορίτες του που είχε από την περίοδο που ζούσε και τραγουδούσε στο Παρίσι. Μάλιστα σε συνέντευξη που παραχώρησε πριν από λίγα χρόνια είχε επιβεβαιώσει μία ιστορία που κινούταν στα όρια του... θρύλου. Πως μια εταιρεία που έφτιαχνε ξυραφάκια του είχε προσφέρει ένα μεγάλο ποσό για να τις ξυρίσει μπροστά στην κάμερα. «Αλήθεια είναι. 50 εκατομμύρια δραχμές ήταν πολλά λεφτά τότε. Είπα: «Σας ευχαριστώ πολύ, αλλά χτυπήσατε λάθος πόρτα» είχε πει στη Reallife το 2014.
Οι αγώνες αυτοκινήτων και το δώρο του Ωνάση
Ενα μεγάλο πάθος του Κόκοτα ήταν τα αυτοκίνητα και τη δεκαετία του '60 συμμετείχε σε αγώνες ταχύτητας σε Ρόδο, Κέρκυρα και Τατόι. Είχε αναδειχθεί μάλιστα νικητής σε αγώνα στο Τατόι, παρότι δεν ήταν επαγγελματίας οδηγός, με τις εφημερίδες να γράφουν την επόμενη ημέρα «τα φαβορί πίσω, οι φαβορίτες μπροστά»! Βρισκόταν στο τιμόνι μιας BMW 2002.
Οπως αναφέρει η ιστοσελίδα της «Μηχανής του χρόνου» τη δεκαετία του ’70 ο Αριστοτέλης Ωνάσης, που θαύμαζε και αγαπούσε τον Κόκοτα, του έκανε δώρο μια Λαμποργκίνι. Ο τραγουδιστής ενθουσιάστηκε, αλλά δεν πρόλαβε να ευχαριστηθεί το δώρο, καθώς το αυτοκίνητο έπαθε σοβαρή βλάβη και αναγκάστηκε να το ακινητοποιήσει στο γκαράζ του. Προφανώς γιατί στην Ελλάδα του '70 δεν υπήρχαν ανταλλακτικά για ένα τέτοιο αυτοκίνητο. «Ο Ωνάσης ήταν πάντα το παλικάρι από το λιμάνι, ο βαρκάρης με το μαντήλι στην κωλότσεπη, η προσωποποίηση της λεβεντιάς, ένας άντρας που ποτέ δεν είχε υπολογίσει τα λεφτά, ποιος ήταν, τι έκανε και τι δεν έκανε. Γινόταν πάντα ό,τι ήθελε η παρέα», έχει πει ο τραγουδιστής.
Αγάπη για τον Παναθηναϊκό
Φίλος του ποδοσφαίρου και ιδιαίτερα του Παναθηναϊκού, ο Σταμάτης Κόκοτας βρισκόταν συχνά στο γήπεδο για να δει την αγαπημένη του ομάδα, είτε στην Ελλάδα είτε στην Ευρώπη. «Όπως όλος ο κόσμος έτσι κι εγώ έγινα Παναθηναϊκός. Γιατί δεν έγινα Ολυμπιακός; Δεν ξέρω. Όποτε μπορούσα πήγαινα, ακολουθούσα την ομάδα, είχα φίλο τον προπονητή του Παναθηναϊκού, τον Πούσκας. Έπαιζα κι εγώ μπάλα τότε. Δεν υπήρχαν κόντρες μεταξύ των ομάδων. Όλα καλά» είχε πει σε παλιότερη συνέντευξή του.
Χαρακτηριστικό είναι όμως ένα περιστατικό από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ότα ο Παναθηναϊκός προετοιμαζόταν για τον τελικό του Γουέμπλεϊ όπου θα αντιμετώπιζε τον Αγιαξ. Ο Κόκοτας είχε εκφράσει την επιθυμία να φορέσει την πράσινη φανέλα έστω και σε οικογενειακό διπλό. Και η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα. Στις 17 μαΐου του '71 συμμετείχε στην προπόνηση του Παναθηναϊκού και μάλιστα σκόραρε κιόλας, όπως ενημέρωσα την επόμενη ημέρα οι εφημερίδες. Ο ίδιος είχε δηλώσει τότε: «Από καιρό είχα την επιθυμία να παίξω, έστω για λίγα λεπτά με την φανέλα του Παναθηναϊκού, έστω και σε οικογενειακό αγώνα. Ευχαριστώ τον Πούσκας και τους παίκτες του Παναθηναϊκού που έκαναν να εκπληρωθεί μία τέτοια επιθυμία μου. Είναι μεγάλο πράγμα να φορέσεις έστω για λίγα λεπτά την δοξασμένη φανέλλα του Παναθηναϊκού και να παίξεις δίπλα στον Δομάζο. Αυτό το απόγευμα θα το θυμάμαι σ΄όλη μου την ζωή».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
