Ο Λευκός Οίκος φαίνεται έχει πέσει έξω στους υπολογισμούς του για την επιβολή δασμών, καθώς πιστεύει ότι οι ηγέτες της Κίνας «θέλουν γρήγορα να κάνουν μια συμφωνία» και θα σπεύσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, σημειώνει σε άρθρο του στο Atlantic Council ο Ντέξτερ Τιφ Ρόμπερτς.
«Σχεδόν ακριβώς πριν από έναν χρόνο, σε συζητήσεις που είχα στο Πεκίνο για την προοπτική ενός εμπορικού πολέμου ΗΠΑ-Κίνας, αξιωματούχοι ανέφεραν επανειλημμένα ένα μυστικό όπλο που ήταν έτοιμο να χρησιμοποιήσουν: την ικανότητα της Κίνας και του λαού της να. τρώνε πικρία ή αλλιώς το τσικού», έγραψε μεταξύ άλλων αναλυτής.
Τι σημαίνει αυτό; Το Chiku αναφέρεται τακτικά από Κινέζους για να περιγράψει την ικανότητά τους να αντέχουν τις κακουχίες σε δύσκολες στιγμές, συμπεριλαμβανομένων των θυσιών όταν υπάρχει ένας υποτιθέμενος μεγάλος εθνικός στόχος.
Κίνα: Η «πικρία» στο παρελθόν
Κατά τις δύσκολες μέρες της κυριαρχίας του Μάο Τσε Τουνγκ και στα χρόνια της εθνικής εκστρατείας της Κίνας για να σταματήσει την εξάπλωση της COVID-19, το τσικού ήταν... εκεί.
«Η Κίνα προετοιμάζεται για τη σύγκρουση με τις ΗΠΑ εδώ και πολύ καιρό», σημειώνεται στο ίδιο άρθρο.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο το Πεκίνο είναι απίθανο να έρθει βιαστικά στην Ουάσιγκτον με παραχωρήσεις είναι κατά την ίδια ανάλυση ότι πολλοί Κινέζοι αξιωματούχοι συμμερίζονται την ισχυρή πεποίθηση ότι έχουν εμπλακεί σε έναν υπαρξιακό αγώνα με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Γνωρίζουν άλλωστε ότι οι δύο χώρες συναγωνίζονται για οικονομική, πολιτική και στρατιωτική υπεροχή.
Ενώ αυτή η μάχη άρχισε πριν από χρόνια, στο Πεκίνο βλέπουν πιστεύουν ότι οι όποιες παραχωρήσεις θα αντιμετωπιστούν αναπόφευκτα με μεγαλύτερη πίεση.
Οι σκέψεις για τον Σι
Το να ενδώσει στις απαιτήσεις των ΗΠΑ, φαίνεται να πιστεύουν, πιθανότατα θα υπονόμευε την προσεκτικά κατασκευασμένη φήμη του Σι Τζινπίνγκ ως ισχυρού παγκόσμιου ηγέτη.
Οι κινεζικές εξαγωγές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες αντιστοιχούν στο 14,7% του συνόλου της Κίνας το 2024, από 19,2% το 2018, ενώ οι υπερπόντιες αποστολές προς τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας και των χωρών στον δρόμο του μεταξιού έχουν αυξηθεί, σύμφωνα με το Πεκίνο.
Συνολικά, περίπου το 30% των εξαγωγών της Κίνας πέρυσι κατευθύνθηκε προς τις πλούσιες χώρες της Ομάδας των Επτά (G7), από 48% το 2000, σημειώνεται στο Atlantic Council.
Ταυτόχρονα, το μερίδιο της Κίνας στις παγκόσμιες εξαγωγές έχει πράγματι αυξηθεί κατά μια ποσοστιαία μονάδα, στο 14%, από την πρώτη θητεία του Τραμπ.
Μειώθηκε η εξάρτηση
Το Πεκίνο έχει επίσης μειώσει στρατηγικά την εξάρτησή του από σημαντικά εμπορεύματα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως η σόγια, η πλειονότητα των οποίων αγοράζεται τώρα από τη Βραζιλία, και έχει πιέσει για μεγαλύτερη αυτοδυναμία στα τρόφιμα.
«Είμαστε εμπλεκόμενοι σε έναν εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ για οκτώ χρόνια και έχουμε συσσωρεύσει πλούσια εμπειρία σε αυτόν τον αγώνα», ανέφερε η εφημερίδα People's Daily σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της τη Δευτέρα.
«Δεν έχουμε κλείσει την πόρτα στις διαπραγματεύσεις, αλλά ούτε θα ρισκάρουμε. Αντίθετα, έχουμε κάνει κάθε είδους προετοιμασία για να αντιμετωπίσουμε τους κραδασμούς», σημειώνεται στο ίδιο κινεζικό Μέσο.
Νέο μοντέλο
Επιπλέον, το Πεκίνο μπορεί να βλέπει μια απότομη αποσύνδεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως δυσάρεστη, αλλά ταιριάζει επίσης με τον μακροπρόθεσμο στόχο της Κίνας να εξισορροπήσει την οικονομία της προς ένα μοντέλο που εξαρτάται πολύ περισσότερο από την εγχώρια κατανάλωση, στόχος που τονίστηκε επανειλημμένα στις ετήσιες νομοθετικές συνεδριάσεις τον Μάρτιο.
Με το Πεκίνο να είναι ήδη προετοιμασμένο για εμπορικό πόλεμο, το ερώτημα για την Ουάσιγκτον είναι «Πόση πικρία είναι διατεθειμένοι να καταπιούν οι Αμερικανοί;», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο ίδιο άρθρο.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
