Τρέλα. Τόλμη. Αγάπη για την ειρήνη. Αλληλεγγύη. Αυτά ήταν τα τέσσερα συστατικά που χρειαζόταν η ΑΕΚ τον Απρίλιο του 1999 για να αποφασίσει να ταξιδέψει σε μια περιοχή που βομβαρδιζόταν δίχως έλεος από το ΝΑΤΟ προκειμένου να στείλει το δικό της μήνυμα. Και το έκανε. Μια ήμερα σαν σήμερα, η ΑΕΚ ταξίδεψε στο Βελιγράδι για να παίξει ένα φιλικό με την Παρτιζάν. Μόνο που δεν είχε καμία μα καμία σημασία το ματς. Όλα τα άλλα είχαν σημασία. Και το ήξεραν όλοι αυτό.
Αποστολή στον πόλεμο
Συνήθως όταν μιλάμε για μια ποδοσφαιρική αποστολή εννοούμε τους παίκτες που θα απαρτίζουν τη βασική ενδεκάδα και τους αναπληρωματικούς παίκτες μιας ομάδας για έναν εκτός έδρας αγώνα. Ο αγώνας που έγινε τη Μεγάλη Τετάρτη, 7 Απριλίου του 1999, ωστόσο, δεν ήταν ένας απλός αγώνας ποδοσφαίρου. ΑΕΚ και Παρτιζάν έπαιξαν στο εμπόλεμο Βελιγράδι που δεχόταν διαρκώς βομβαρδισμούς από τα ΝΑΤΟϊκα αεροπλάνα.
Κανείς δεν είχε εγγυηθεί στην αποστολή της Ένωσης πως θα βγει αλώβητη από αυτό το επικίνδυνο ταξίδι. Κανείς, όμως, δεν έκανε πίσω. Η ΑΕΚ δεν μπορούσε να ταξιδέψει αεροπορικώς μέχρι το Βελιγράδι καθώς το αεροδρόμιο ήταν κλειστό λόγω των βομβαρδισμών. Προτιμήθηκε η λύση της πτήσης στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας και εν συνεχεία του ταξιδιού στο Βελιγράδι με το λεωφορείο. Το τόλμησαν και το πέτυχαν. Έφτασαν όλοι στην πρωτεύουσα της Σερβίας, καλά στην υγεία τους. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εποχής, μάλιστα, η ημέρα του αγώνα ήταν η μοναδική που δεν ήχησαν στην πόλη οι αντιαεροπορικοί συναγερμοί που καλούσαν τους πολίτες να σπεύσουν στα καταφύγια.
Από τη στιγμή που πέρασε τα σύνορα της τότε Γιουγκοσλαβίας με την Ουγγαρία, η αποστολή της ΑΕΚ, η οποία συνοδευόταν και από δημοσιογράφους, αποθεωνόταν παντού. Κόσμος έριχνε στο δρόμο ψωμί και αλάτι κατά τα τοπικά έθιμα ενώ παντού κυμάτιζαν ελληνικές σημαίες μαζί φυσικά με τις γιουγκοσλαβικές. Ελληνικές σημαίες υπήρχαν και στο γήπεδο που έγινε το ματς το οποίο τελείωσε πρόωρα, στο 61ο λεπτό, αφού οπαδοί εισέβαλαν ειρηνικά στον αγωνιστικό χώρο φωνάζοντας χαρακτηριστικά «Ελλάς» και «ΑΕΚ».
Στο γήπεδο έδωσαν το παρόν 15.000 θεατές παρά το γεγονός ότι είχαν πωληθεί και τα 40.000 εισιτήρια. Η έλλειψη καυσίμων αλλά και ο φόβος των βομβραδισμών ανάγκασε πολύ κόσμο να παραμείνει στο σπίτι του. Οι δύο ομάδες είχαν στις φανέλες τους ένα στόχο, αντιπολεμικό σύμβολο της εποχής για να δείξουν παντού την αντίθεσή τους στην επιλογή του ΝΑΤΟ να βομβαρδίσει τη Γιουγκοσλαβία.
«Σταματήστε τον πόλεμο, σταματήστε το βομβαρδισμό» έγραφε το πανό που άνοιξαν τα παιδιά του σερβικού συλλόγου με την είσοδο των δύο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Πριν από τη σέντρα, τηρείται ένα λεπτό σιγής εις μνήμην των θυμάτων από τους βομβαρδισμούς. Σε ένα Βελιγράδι, το οποίο είχε ήδη ζήσει 15 ημέρες βομβαρδισμών. Και δυστυχώς θα ακολουθούσαν κι άλλες.
Για την ιστορία, το τελικό αποτέλεσμα, ήταν 1-1. Προηγήθηκαν οι γηπεδούχοι στο 13'με τον Ματέγια Κέζμαν ο οποίος μετέπειτα έκανε μεγάλη καριέρα στα ευρωπαϊκά γήπεδα ενώ για την ΑΕΚ ισοφάρισε ο Πάρης Ζουμπούλης στο 26ο λεπτό. Οι αποστολές των δύο ομάδων ήταν:
Παρτιζάν (Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς): Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν
ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης - 40’ Κουρκούνας), Κοπιτσής (40’ Κωστένογλους), Μπαμπούνσκι, Μιλοβάνοβιτς (42’ Καψής), Τσέκολι (45’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Καλιτζάκης, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης.
Τα δυο... ξεχωριστά μέλη της κιτρινόμαυρης αποστολής
Την επόμενη ημέρα του ιστορικού αγώνα η ισπανική Marca κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδη φωτογραφία από τον αγώνα και τίτλο: «Απίστευτο! Μια ελληνική ομάδα πήγε να παίξει ποδόσφαιρο στα χαρακώματα»!
Αυτό, πάντως, που αξίζει να σημειώσουμε είναι πως στην αποστολή της ΑΕΚ υπήρχαν και δυο ξεχωριστές παρουσίες. Ο πρώτος ήταν ο τερματοφύλακας Νίκος Κουρκούνας ο οποίος αν και δεν άνηκε στο ρόστερ της Ένωσης εκείνη την εποχή, πολύ απλά, θέλησε να συμμετάσχει και αυτός, δηλώνοντας την αλληλεγγύη του στο σερβικό λαό. Έπαιξε μάλιστα για 20 αγωνιστικά λεπτά αντικαθιστώντας τον Χρυσόστομο Μιχαηλίδη!
Το δεύτερο μέλος της κιτρινόμαυρης αποστολής ήταν ο αξέχαστος Μανώλης Γλέζος ο οποίος δήλωσε και αυτός συμμετοχή προκειμένου να εκδηλώσει τα αντιπολεμικά του αισθήματα. «Μετά το 40'-41', πρώτη φορά οι Έλληνες ομόθυμα στο πλευρό ενός λαού. Έχω γίνει πλέον φανατικός οπαδός της ΑΕΚ. Είμαι συγκινημένος. Αυτά που ζω είναι δύσκολο να περιγραφούν με ακρίβεια. Όλη η Γιουγκοσλαβία άνοιξε την αγκαλιά της και μας υποδέχθηκε με τη φράση ''Είσαστε αδέλφια μας". Έκλαιγαν στους δρόμους ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες. Μου έκαναν εντύπωση τα παιδιά. Βγήκαν από τα καταφύγια και ήρθαν στο γήπεδο. Μας ζητούσαν σημαίες της ΑΕΚ, μας έσφιγγαν τα χέρια, έκλαιγαν, μας έλεγαν ότι έγιναν οπαδοί της ΑΕΚ. Σίγουρα η ΑΕΚ έδωσε την ψυχή της, ένωσε τους χτύπους της καρδιάς της με τους δοκιμαζόμενους φίλους μας Γιουγκοσλάβους. Ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να κάνουμε» τόνισε η εμβληματική μορφή της Εθνικής Αντίστασης.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
