Μενού
  • Α-
  • Α+

Σε εξωτερική πολιτική μέσω τηλεοπτικών εκπομπών και δημοσιευμάτων επιδίδεται το τελευταίο διάστημα ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρώντας να ασκήσει πιέσεις σε όλα τα μέτωπα που έχει ανοίξει, βλέποντας τον πολιτικό χρόνο μέχρι τις εκλογές του 2023 να εξαντλείται. Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης βρίσκονται σε διατεταγμένη αποστολή και μέσω της «στρατικοποίησης» της πληροφόρησης προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο καθεστώς Ερντογάν προκειμένου να «τρέξει» την αναθεωρητική ατζέντα του.

Στο πλαίσιο αυτό, εντάσσεται και η γνωστοποίηση του ενδιαφέροντος της Τουρκίας για την αγορά βρετανικών Eurofighter Typhoon στην περίπτωση, που το αμερικανικό Κογκρέσο μπλοκάρει την προμήθεια 40 F-16 Block 70/72 και την αναβάθμιση 80 αεροσκαφών του ίδιου τύπου της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στη διαμόρφωση Viper. Με τον τρόπο αυτό η Αγκυρα θεωρεί ότι μπορεί να παρουσιάσει την εικόνα μιας χώρας, που έχει περισσότερες από μία επιλογές σε έναν κρίσιμο τομέα για τη διατήρηση της στρατιωτικής ισχύος της, λειτουργώντας ως μοχλός πίεσης προς την Ουάσινγκτον στην κατεύθυνση άρσης του αμερικανικού εμπάργκο όπλων.

Η κίνηση αυτή όμως αποκαλύπτει την εξαιρετικά δυσμενή πραγματικότητα, που διαμορφώνεται για την Τουρκία στο πεδίο των ισορροπιών αεροπορικής υπεροχής στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο με την Πολεμική Αεροπορία να δημιουργεί ένα απαγορευτικό πτητικό περιβάλλον για τα τουρκικά αεροσκάφη τα προσεχή χρόνια. Επί του παρόντος, ο μεγάλος πονοκέφαλος των Τούρκων πτεράρχων είναι η απόκτηση από την Ελλάδα των 24 Rafale, τα 6 εκ των οποίων βρίσκονται στο στάδιο της επιχειρησιακής ένταξης του στον ελληνικό αεροπορικό στόλο. Για το λόγο αυτό, αναζητείται απάντηση απέναντι στο μεγάλο βεληνεκές του πυραύλου Meteor, που αποτελεί την αιχμή του δόρατος των όπλων, που μπορούν να φέρουν τα Rafale. Με δεδομένο ότι η Γαλλία δε θα πουλήσει ποτέ στην Τουρκία Rafale οι Τούρκοι επιτελείς δείχνουν να στρέφονται στο ευρωπαϊκό αεροσκάφος, που μπορεί να φέρει τον Meteor ισοσκελίζοντας το ελληνικό πλεονέκτημα. Τα πράγματα όμως για την Τουρκία είναι πιο σύνθετα. 

Η αντίστροφη μέτρηση

Η παράδοση του πρώτου ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400 στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις σήμανε και την αντίστροφη μέτρηση για το μέλλον της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Η αποπομπή από το πρόγραμμα του F-35 και ο τερματισμός υποστήριξης των τουρκικών αεροσκαφών από την αμερικανική αμυντική βιομηχανία είχε άμεσο αντίκτυπο στο επιχειρησιακό επίπεδο τους, που αναμένεται να κορυφωθεί σε βάθος χρόνου καθηλώνοντας ουσιαστικά ολόκληρο τον τουρκικό αεροπορικό στόλο εάν δεν υπάρξει κάποια αλλαγή.  

Πρόκειται για μια νομοτελειακή προοπτική καθώς η Τουρκία διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους στόλους F-16 στον κόσμο. Εχοντας παραλάβει συνολικά 270 F-16 από το 1987 έως το 2012 με 240 αεροσκάφη αυτού του τύπου να βρίσκονται σήμερα σε υπηρεσία, η αεροπορική της παρουσία στην περιοχή εξαρτάται απόλυτα από τις ΗΠΑ. Τα 30 από τα τουρκικά F-16 είναι της πιο παλιάς έκδοσης Block 30 ενώ ο κύριος κορμός των 180 F-16 είναι Block 40 και Block 50 με τον αριθμό των αεροσκαφών της αναβαθμισμένης έκδοσης Block 50+ να ανέρχεται σε 30. Παράλληλα, κλείνει και ο κύκλος ζωής των τουρκικών F-4E Phantom, που τέθηκαν σε υπηρεσία μεταξύ 1974-1994 με 54 από αυτά να έχουν αναβαθμιστεί στις αρχές του 2000.

Εφιάλτικο σενάριο για τους Τούρκους

Με την παραγγελία των 100 τουρκικών F-35 να μένει στα χαρτιά, την ανάπτυξη του εθνικού μαχητικού 5ης γενιάς TF-X να αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες και την πρώτη προγραμματισμένη πτήση του να απομακρύνεται και την υποστήριξη και αναβάθμιση του στόλου των F-16 να μην υφίσταται προς το παρόν η τουρκική αεροπορία βρίσκεται μπροστά σε ένα εφιαλτικό σενάριο. Ειδικά σε συνδυασμό με την προσθήκη των 24 Rafale στην Πολεμική Αεροπορία, τον εκσυγχρονισμό 83 F-16 την επόμενη 5ετή σε διαμόρφωση Viper και την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για την αγορά του stealth F-35.

Οσον αφορά τη συζήτηση για το Eurofighter Typhoon στην Τουρκία, δεν είναι καινούργια. Το αεροσκάφος αυτό είχε προταθεί ξανά στην Αγκυρα στο παρελθόν από τις κατασκευάστριες χώρες (Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία, και Ισπανία) χωρίς όμως να υπάρξει κάποια συμφωνία. Αυτή τη στιγμή το ενδιαφέρον των Τούρκων, πραγματικό ή όχι μένει να αποδειχτεί, στρέφεται στα υπό απόσυρση 30 βρετανικά Eurofighter Typhoon Tranche 1, που έχουν συμπληρώσει σχεδόν τις μισές ώρες προβλεπόμενης χρήσης τους. 

Στην περίπτωση όμως, που μια τέτοια αγορά προχωρούσε, με βασικό στόχο την ενσωμάτωση στο τουρκικό οπλοστάσιο του πυραύλου Meteor, η Τουρκία θα έπρεπε να αναβαθμίσει τη συγκεκριμένη έκδοση ώστε να διαθέτει στο μέλλον έναν αριθμό αεροσκαφών, που θα μπορούν να τεθούν απέναντι από τα ελληνικά Rafale. έχοντας τη δυνατότητα να φέρουν το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα. Είναι χαρακτηριστικό πως η γερμανική πολεμική αεροπορία ολοκληρώνοντας τις πτητικές δομικές ενέταξε μόλις πέρυσι τον Meteor σε όλο το στόλο των Eurofighter με μόνη εξαίρεση τα παλαιότερα μοντέλα Tranche 1, την έκδοση δηλαδή που βολιδοσκοπούν οι Τούρκοι. Βάσει του προγραμματισμού του γερμανικού υπουργείου Αμυνας τα αεροσκάφη αυτή θα αναβαθμιστούν ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες επιχειρησιακές απαιτήσεις. 

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA