Είναι όλοι τους φτασμένοι, θρύλοι. Κάποτε όμως υπήρξαν «πρωτάρηδες» και έκαναν ένα σωρό πειράματα μέχρι να βρουν την πρώτη τους επιτυχία. Βρήκαμε τα πρώτα βήματα μερικών από τους πιο δημοφιλείς Έλληνες τραγουδοποιούς/τραγουδιστές όλων των εποχών.
Ακολουθήστε μας.
Γιώργος Νταλάρας
Ο Γιώργος Νταλάρας δεν συνηθίζει να αναφέρεται στο ροκ παρελθόν του. Ίσως επειδή ήταν μόλις 17-18 ετών όταν έπαιζε στα σχήματα Crazy Boys, Crummy Ones.
Πάντως, αν κρίνουμε από τη μικρή επανένωση του με τους Δημήτρη Πουλικάκο, Δ.Πολύτιμο, όταν πια όλοι τους ήταν φτασμένοι solo καλλιτέχνες, ο Γιώργος Νταλάρας υπήρξε ένας αρκετά επιδέξιος ηλεκτρικός κιθαρίστας!
Διαβάστε ακόμη: Τα δέκα ελληνικά συγκροτήματα που αναβίωσαν το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι
Νίκος Παπάζογλου
O Νίκος Παπάζογλου, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του `60, χρόνια πριν τραγουδήσει το θρυλικό λαϊκό «ύμνο» «Πότε Βόυδας Πότε Κούδας», υπήρξε ένας ταλαντούχος ροκ μουσικός με κοινωνικές ανησυχίες.
Σε μια παλιά συνέντευξή του στο περιοδικό «Ήχος & Hi-Fi» (τεύχος 166, Ιανουάριος 1987) ο Παπάζογλου είχε περιγράψει το ξεκίνημα του στη μουσική:
«Το πρώτο πράγμα που με συγκλόνισε ήταν η απεργία του 15% (σ.σ. η απεργία των εκπαιδευτικών στις αρχές του 1963 και οι φοιτητικοί αγώνες του 15% για την παιδεία, στο τέλος του ’62 και τις αρχές του ’63), που ήτανε το σημαντικό γεγονός της νεολαίας – όπως συνέβαινε και στον υπόλοιπο κόσμο, όπου τα παιδιά είπαν δεν πάτε στο διάολο κι εσείς και ο ψυχρός πόλεμος. Άσχετα με το τι φαινόταν σαν αίτημα, το κύριο αίτημα του 15% ήταν βασικά η ελευθερία της έκφρασης. Από εκείνη την περίοδο ξεκίνησαν πολλά πράγματα, όπως το τραγούδι διαμαρτυρίας.
Αυτό ήταν που με συγκινούσε στο ροκ εν ρολ. Ο Πρίσλεϊ δεν μου έλεγε τίποτα, παρότι ο νέος αυτός ήχος ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Αυτό που με τράβηξε σαν περιεχόμενο ήταν το τραγούδι της περιόδου του πολέμου της Παλαιστίνης (σ.σ. ο Πόλεμος των Έξι Ημερών τον Ιούνιο του ’67) και του Βιετνάμ.
Έχω συνδυάσει, δεν ξέρω πώς, τα γεγονότα της Λωρίδας της Γάζας (σ.σ. το 1967) με το “Eve of destruction” (σ.σ. το θρυλικό αντιπολεμικό / κοινωνικοπολιτικό τραγούδι τού P.F. Sloan που είχε πει ο Barry McGuire το 1965). Νιώθοντας λοιπόν κι εγώ αυτή την κραυγή διαμαρτυρίας, που έβραζε μέσα μου, άρχισα να ασχολούμαι με την κιθάρα και μαζί με διάφορους φίλους από το σχολείο αρχίζουμε να φτιάχνουμε συγκροτήματα, στα οποία παίζουμε τραγούδια σε αυτό το πνεύμα.
Με τον Νέστορα Δάνα είχαμε φτιάξει ένα που πήγαινε αρκετά καλά κι έτσι σε μια περίοδο που ο Πασχάλης των Olympians θα πήγαινε στο στρατό με φώναξαν εμένα στη θέση του. Τότε πρωτοδούλεψα επαγγελματικά, πράγμα που αποδείχτηκε πολύ χρήσιμο».
Ο Παπάζογλου συμμετείχε και στα σχήματα Fratelli, Μακεδονομάχοι, Ζηλωτής, ενώ υπήρξε και σολο ροκ τραγουδιστής σε κέντρα της Θεσσαλονίκης, ως τα μέσα της δεκαετίας του `70. Όταν κατέβηκε στην Αθήνα, ο παιδικός του φίλος Διονύσης Σαββόπουλος του γνώρισε την παρέα των Μανώλη Ρασούλη, Σάκη Μπουλά, Μελίνα Τανάγρη, που λίγο αργότερα έγιναν οι κανταδόροι του δίσκου «Αχαρνής», που πρωτοπαρουσιάστηκε στη μπουάτ «Ρήγας» στην Πλάκα. Ο Νίκος είχε μπει σε έναν νέο κόσμο, αυτό των λαϊκών τραγουδοποιών. Το ταξίδι δεν είχε επιστροφή.
Διαβάστε ακόμη: Από τον Νταλάρα και τον Παπακωνσταντίνου ως το Παύλο και τον Πανούση: Οι μπάντες που άρχισαν οι Έλληνες σταρ
Ελευθερία Αρβανιτάκη
Στα τέλη της δεκαετίας του `70, με τα ιδεολογικά οράματα της μεταπολίτευσης να πηγαίνουν χέρι-χέρι με το φόβο του αγνώστου που έφερνε η είσοδος της Ελλάδας στην ΕΟΚ, νέες καλλιτεχνικές δυνάμεις εμφανίζονταν σε ταβερνάκια και μπουάτ των Αθηνών και πέριξ.
Η Οπισθοδρομική Κομπανία, το λαϊκό-ρεμπέτικο σχήμα που έβαλαν μπρος ο Άγγελος Σφακιανάκης (ηθοποιός) με τον Γιάννη Εμμανουηλίδη (φοιτητής στη σχολή Καλών Τεχνών), στο οποίο αργότερα προστέθηκαν ο Πέτρος Εξαρχάκος (φοιτητών στη Σχολή Καλών Τεχνών) και ο Στράτος Στρατηγόπουλος (γραφίστας), σχηματίστηκε το καλοκαίρι του 1978 και προκαλεί σεισμικές «δονήσεις» στο λαϊκό τραγούδι.
Ως τ' αυτιά του Μάνου Λοΐζου φτάνει αυτό το κουαρτέτο νέων παιδιών με ροκ καταβολές που παίζουν ρεμπέτικα και λαϊκά και παραδοσιακά, φορώντας τζιν και κοντομάνικα, προτρέποντας τον κόσμο να πιει κρασί και να χορέψει.
Το καλοκαίρι του 79 στην ταβέρνα του «Κρητικού» πίσω απ’ το γήπεδο του Παναθηναϊκού η Κομπανία σε «ώρα εργασίας» συναντά τον Διονύση Σαββόπουλο, ο οποίος ζητά επαφή και προοπτική συνεργασίας.
Το ίδιο καλοκαίρι, σε διακοπές στη Σκόπελο, η κομπανία θα αρχίσει δειλά-δειλά να συνεργάζεται με ένα νεαρό κορίτσι, ερασιτέχνης στο τραγούδι, μα με φωνή μαγική.
Το όνομα της, Ελευθερία Αρβαντάκη. Μαζί θα ηχογραφήσουν τέσσερις δίσκους, θα παίξουν στους Αγώνες Τραγουδιού του Μάνου Χατζιδάκι στην Κέρκυρα, στο μουσικό πρόγραμμα «Γιγανταιώρημα» του Διονύση Σαββόπουλου, στο κέντρο «Σκορπιός» στην Πλάκα, θα παίξουν σε όλη την Ελλάδα, αλλά και σε Αμερική, Αγγλία. Όταν πια οι κομπανίες έγιναν «μόδα», διαλύθηκαν, και η Ελευθερία ακολούθησε σόλο πορεία.
Αδελφοί Κατσιμίχα
Ο πρώτος δίσκος των αδελφών Κατσιμίχα γράφτηκε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του `70, όταν τα δύο αδέλφια ζούσαν ακόμα στο Βούπερταλ της Γερμανίας.
Οι επιρροές από το ύφος του Μπομπ Ντίλαν, ο έντονος λυρισμός και ο διακριτικός σαρκασμός τους έκαναν τόσο μοναδικούς στο είδος τους, που καμιά ελληνική δισκογραφική κυκλοφορία δεν ήθελε να κυκλοφορήσει το πρώτο τους δίσκο.
Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν ο πρώτος που τους έδωσε μια ευκαιρία, με τους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού, στην Κέρκυρα, το 1982.
Διαβάστε ακόμη: Η Rap ανασκόπηση του 2023: «Ήταν η χρονιά της συναυλίας» - Γεμάτα στάδια, ρεκόρ και αναπάντεχα feat
Πυξ Λαξ
Η ιστορία των «Παναγία Βοήθα!» του σχήματος που αποτέλεσε τον πυρήνα των Πυξ Λαξ: «Λέγαμε με τον Φίλιππο ότι θα κάναμε μία μπάντα και θα παίξουμε μουσική αλλά για τα κορίτσια περισσότερο. Παρατηρήσαμε ότι τα κορίτσια είχαν παραπάνω ενδιαφέρον με τους μουσικούς.
Τα πρώτα 7 χρόνια τραγουδούσα μόνο εγώ. Στην αρχή είχαμε το όνομα ‘Παναγία Βοήθα’ για το συγκρότημα. Στην πρώτη μας συναυλία στους Αγίους Αναργύρους σαν Πυξ Λαξ, την ακούσαμε!» θα πει για την αρχή τον Πυξ Λαξ.
«Ήμασταν σε ένα σχολείο με 300-400 άτομα και έβλεπα κάτι τύπους να κρατάνε ντομάτες, ζαρζαβατικά και είχα μείνει. Ευτυχώς δεν τα φάγαμε γιατί έπρεπε να γλιτώσουμε. Για το συγκρότημα σκεφτόμασταν ονόματα, όπως σύννεφο κτλ, και μας είπαν στο στούντιο το Πυξ Λαξ που ήταν αρχαία ελληνικά και μας άρεσε. Αλλά πάνω από 5 χρόνια εξηγούσαμε τι σημαίνει το όνομα του συγκροτήματος.
Το Πούλα με μόλις το είχαμε βγάλει δεν το άκουγε κανείς και ήταν το μόνο που είχαμε γράψει εμείς. Είχα σκεφτεί να φύγω από την Ελλάδα και τότε μας έπαιζαν μόνο τα πειρατικά ραδιόφωνα και η πειρατική τηλεόραση» θα πει για τους Πυξ Λαξ.
Κώστας Μπίγαλης
Μόλις 19 ετών, ο Κώστας Μπιγάκης (αργότερα, Κώστας Μπίγαλης) εμφανίστηκε στο Pop Festival 1973, ένα «τουρνουά» για ποπ και ροκ σχήματα που είχε οργανώσει ο Κώστας Γιαννίκος και η Seven Arts Productions, με «έπαθλο» για τα καλύτερα 15 σχήματα, αντίστοιχες μαγνητοσκοπημένες εμφανίσεις (κάτι σαν βίντεοκλιπ) στο κρατικό κανάλι. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της LiFO, στη διοργάνωση εκτός του Κώστα Μπίγαλη με τους Live, βρέθηκαν και ο Μιχάλης Ρακιντζής με το συγκρότημα «Ηλεκτρικός Αργοναύτης» αλλά και ο Γιάννης Γιοκαρίνης με τους «Σκορπιός».
Διαβάστε ακόμη: Tα χειρότερα ελληνικά τραγούδια του 2023 - Κανείς δεν θα τα θυμάται σε λίγους μήνες
Στη συνέχεια, ο Κώστας Μπίγαλης προσπάθησε να κυκλοφορήσει τον πρώτο του solo δίσκο (1977) με τη δισκογραφική EMI, αλλά η διαφωνία του με τον παραγωγό - μετέπειτα δημοσιογράφο - Τέρενς Κουίκ, που ήθελε να του δώσει το καλλιτεχνικό όνομα «Αλέξης», τον αποθάρρυνε και τον έφερε τελικά, πιο κοντά στο θέατρο, και πιο συγκεκριμένα στις ακροάσεις για το μιούζικαλ "Jesus Christ Superstar". Εδώ, σε πρόσφατη συνέντευξη του στο site Olafaq, διηγείται μια άγνωστη πτυχή αυτής της ιστορίας.
«Ξέρεις ποιος ήθελε να πάρει τον ρόλο του Ιησού και έδωσε μάχη για να τον κατακτήσει; Ο Τόλης Βοσκόπουλος! Ήρθε κανονικά για πρόβα και του λέει ο Πλέσσας “έλα Τόλη, τραγούδησέ μας αυτά τα φωνητικά μέρη να σε ακούσουμε”.
Εντωμεταξύ, όταν ο Πλέσσας πήρε τα δικαιώματα του μιούζικαλ από τους δημιουργούς του, στο συμβόλαιο έγραφε ξεκάθαρα ότι οι ηθοποιοί και οι τραγουδιστές που θα ενσαρκώσουν τους ρόλους, δεν θα πρέπει να “ξεφύγουν” φωνητικά ούτε ένα ημιτόνιο από την αρχική παρτιτούρα.
Και αρχίζει ο Τόλης να τραγουδάει στην πρόβα και εννοείται ότι η φωνή του είναι υπέροχη, αλλά είναι λαϊκή, δεν έχει χροιά και εύρος για μιούζικαλ. Και ο Πλέσσας του λέει ευγενικά “βρε Τόλη μου, τώρα χρειάζεται να πας μισή οκτάβα πιο πάνω, κοίτα την παρτιτούρα” και ο Βοσκόπουλος φυσικά δεν έχει τις φωνητικές δυνατότητες για κάτι τέτοιο. Και ο Πλέσσας τον “έκοψε”. Ως όφειλε. Και του το πιστώνω αυτό».
Ευτυχώς, στα διαλείμματα των προβών και της συνολικότερης ενασχόλησης του με την υποκριτική, ο Κώστας Μπίγαλης σκάρωνε αγγλόφωνα ποπ κομμάτια. Ένα από αυτά, ήταν το "Miss You". Κυκλοφόρησε το 1982.
Διαβάστε ακόμη: Από τον Ξυλούρη ως τα Διάφανα Κρίνα: Το ελληνικό ποίημα που έχει μελοποιηθεί περισσότερες φορές
Αλέξια
«Ορκίσου», «Έλα μια νύχτα», «Τα Κορίτσια Ξενυχτάνε»: Γνωρίσαμε την Αλέξια το 1987, μέσα από τις συνθέσεις του Μίδα της ποπ εκείνης της εποχής, Κώστα Χαριτοδιπλωμένου.
Αυτό που έχει αρκετό ενδιαφέρον είναι πως η μουσική της πορεία είχε ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίας του `80 με jazz/pop/funk πειραματισμούς, όταν ύστερα από τις σπουδές της στο τμήμα μουσικής του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ, τραγουδούσε στο σχήμα Axiom και αργότερα solo. ,
Φοίβος Δεληβοριάς
Θα μπορούσε ένας ανήλικος, ούτε 16 ετών μουσικός, να στείλει γράμμα στον Μάνο Χατζιδάκι μιλώντας για την ποιότητα του μουσικού του προϊόντος; Ο Φοίβος Δεληβοριάς το τόλμησε, και εν έτει 1989 ανταμείφθηκε για το θάρρος (και το θράσος!) του.
Οι πρώτες του ηχογραφήσεις ήταν αμήχανες, μπερδεμένες, είχαν όμως κάτι από το λυρισμό και το χιούμορ που μας έδειξε στο έπακρο, τα χρόνια που ακολούθησαν.
Διαβάστε ακόμη: «Κάτι με σπρώχνει να σου ρίξω μια μπουνιά»: Μεγάλα ελληνικά χιτ που σήμερα θα έτρωγαν cancel
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
