Η οσκαρική ταινία «Φιλαδέλφεια» είναι μια αληθινή ιστορία για το πώς αντιμετωπίζονταν οι ασθενείς του AIDS στα πρώτα χρόνια που ο φονικός ιός «θέριζε» νέους ανθρώπους.
Ήταν η ιστορία ενός νεαρού δικηγόρου, του Τζέφρι Μπάουερς, που βρέθηκε εκτός δουλειάς επειδή νόσησε. Η δίκη την οποία παρακολουθήσαμε όλοι βλέποντας την ταινία, ήταν μια από τις πρώτες δίκες στις ΗΠΑ ενάντια στην ομοφοβία και τον κοινωνικό ρατσισμό που αντιμετώπιζαν οι φορείς του AIDS.
Ο Τομ Χανκς ενσαρκώνει τον Τζέφρι Μπάουερς. Μπήκε τόσο πολύ στο «πετσί» του ρόλου που όπως και ο ίδιος είχε πει, υπήρχαν στιγμές που κοιταζόταν στον καθρέφτη και δεν αναγνώριζε τον εαυτό του.
Η πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη Τζόναθαν Ντέμι, για να υποδυθεί τον ομοφυλόφιλο δικηγόρο Άντριου Μπέκετ (όπως ήταν το όνομα του ήρωα στην κινηματογραφική μεταφορά) ήταν ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις, ο οποίος, ωστόσο, αρνήθηκε προκειμένου να πρωταγωνιστήσει στην ταινία «Εις το Όνομα του Πατρός». Το αξιοσημείωτο είναι πως και οι δυο αυτές ταινίες έφτασαν στα Όσκαρ, με τους δυο πρωταγωνιστές να είναι υποψήφιοι για τον Α’ ανδρικό ρόλο, και το χρυσό αγαλματίδιο τελικά να καταλήγει στα χέρια του Τομ Χανκς.
Αν και η ταινία υμνούσε τον αγώνα κατά της ομοφοβίας και εξέπεμπε μηνύματα υπέρ των δικαιωμάτων των ασθενών του AIDS, λέγεται πως οι παραγωγοί αρνήθηκαν να δώσουν ρόλο στον ηθοποιό Ρον Βάουτερ ο οποίος ήταν φορέας του ιού. Τελικά και υπό τον φόβο να προκληθούν σχόλια και αρνητική διαφήμιση του δόθηκε ένας ρόλος. Ο Βάουτερ έφυγε από τη ζωή το 1994.
«Ο παράδεισος είναι γεμάτος με αγγέλους...»
Στην ταινία προσλήφθηκαν 53 ακόμα φορείς του AIDS ως κομπάρσοι. Ένα χρόνο αργότερα οι περισσότεροι από αυτούς είχαν πεθάνει από επιπλοκές της νόσου. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά όταν ο Χάνκς παρέλαβε το χρυσό αγαλματίδιο μόλις 10 ήταν ζωντανοί! Λέγεται μάλιστα πως σε εκείνους αναφερόταν ο σπουδαίος ηθοποιός όταν από το βήμα είπε δακρυσμένος πως: «ο παράδεισος είναι γεμάτος με αγγέλους, που τους αγκάλιασε ο Δημιουργός και τους γιάτρεψε τον πυρετό, τους απάλυνε τον πόνο, τους καθάρισε τα σώματα από τα σημάδια και είναι, πια, αναπαυμένοι και ήσυχοι».
Στο τέλος της ταινίας, στην τελετή που γίνεται στο σπίτι του νεκρού πλέον δικηγόρου προβάλλεται ένα βίντεο που υποτίθεται πως ήταν από τα παιδικά χρόνια του κεντρικού ήρωα. Στην πραγματικότητα αυτό το βίντεο είναι από το προσωπικό αρχείο του Τομ Χανκς καθώς είναι ο ίδιος ο ηθοποιός σε παιδική ηλικία!
Όποιος έχει δει την ταινία σίγουρα θα θυμάται τη σκηνή με το μασκέ πάρτι όπου ο «Άντριου» και ο «Μιγκέλ» (Αντόνιο Μπαντέρας) ήταν ντυμένοι αξιωματικοί. Αυτό μόνο τυχαία δεν έγινε. Ουσιαστικά ήταν ένα μήνυμα του σκηνοθέτη για να τιμήσει τους γκέι άνδρες και γυναίκες που υπηρετούσαν στις ένοπλες δυνάμεις, αφήνοντας αιχμές κατά του προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, ο οποίος με το διάταγμα «Don’t ask – Don’t tell» επέτρεπε μεν στους ομοφυλόφιλους να υπηρετούν, αλλά αποκρύπτοντας τη σεξουαλική τους ταυτότητα.
Η κομμένη σκηνή
Στην ταινία υπάρχει και μια σκηνή η οποία κόπηκε. Είναι αυτή που δείχνει τον «Άντριου» και τον «Μιγκέλ» να είναι ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και να συνομιλούν για την ασθένεια, με τον Μπαντέρας να τονίζει πως κάποια στιγμή θα είναι θεραπεύσιμη. Ο σκηνοθέτης είχε πει πως έκοψε την σκηνή γιατί «έριχνε τον ρυθμό της ταινίας», αν και ακούστηκε πως δεν ήθελε να σοκάρει με την εικόνα των δυο ανδρών στο κρεβάτι.
Τέλος, πριν ο ρόλος του συνηγόρου υπεράσπισης του νεαρού δικηγόρου καταλήξει στον σπουδαίο Ντένζελ Ουάσινγκτον, ο σκηνοθέτης είχε προτείνει την ηθοποιό Τζόντι Φόστερ. Εκείνη αρνήθηκε και έτσι ο Τζόναθαν Ντέμι στράφηκε στους Μπιλ Μάρεϊ και Ρόμπιν Γουίλιαμς προκειμένου να δώσει και μια κωμική διάσταση στο ρόλο. Ούτε αυτό, όμως, ευδοκίμησε και έτσι ο Ουάσινγκτον αυτόπροτάθηκε να υποδυθεί τον ομοφοβικό συνήγορο.
Η ιδέα άρεσε στον σκηνοθέτη ο οποίος τον προέτρεψε να πάρει και αρκετά κιλά, ώστε να είναι αισθητή η διαφορά από έναν υγιή άνθρωπο και έναν ασθενή της φονικής αρρώστιας.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
