Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο ελληνικός κινηματογράφος γνώριζε μια νέα άνθηση, μια αναγέννηση. Η τηλεόραση δεν είχε ακόμα καταφέρει να δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με το κοινό, που αποζητούσε ιστορίες μυθοπλασίας με τις οποίες μπορούσε να συγκινηθεί, να γελάσει, να ξεφύγει από την καθημερινότητα.
Δεν έλειπαν και οι επενδύσεις στον κινηματογράφο, καθώς από το 1977 είχε ξεκινήσει τις εργασίες της η Γκρέκα Φίλμ, του Μιχάλη Λεφάκη. Συγκεκριμένα, το «μπαμ» είχε ξεκινήσει από τη σεζόν 1978-79, όταν οι 15 ελληνικές ταινίες που βγήκαν στους κινηματογράφους εκείνη τη σεζόν, έκοψαν συνολικά 1.469.000 εισιτήρια.
Την επόμενη σεζόν, οι 28 ελληνικές ταινίες που προβλήθηκαν για πρώτη φορά, έκοψαν 2.260.000 εισιτήρια, με τα νούμερα να διπλασιάζονται εκ νέου, τις δύο επόμενες σεζόν (3.282.000 εισιτήρια τη σεζόν 1980-81 για 25 ταινίες, 4.055.203 εισιτήρια για 46 ταινίες).
Παρά το γεγονός ότι από το 1979 η τιμή του εισιτηρίου είχε αυξηθεί κατά 10 δραχμές, αυτό δεν φαίνεται πως είχε πτοήσει κανέναν.
Οι ταινίες
Ο «Άνθρωπος με το Γαρίφαλο» (1980, περισσότερα από 600.000 εισιτήρια), η αριστουργηματική ταινία για τον Νίκο Μπελογιάννη, με τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου, τον Αντώνη Αντωνίου και τον Αλέκο Αλεξανδράκη, είναι μια κατηγορία μόνη της, με ένα θέμα οπού συνδεόταν άμεσα με αναμνήσεις, νωπές ακόμα στη συλλογική συνείδηση.
Το ίδιο και το 1922 του Νίκου Κούνδουρου. Στο σινεμά της περιόδου 1978-1984, κυριαρχούσαν οι κωμωδίες με τον Θανάση Βέγγο («Από που πάνε για τη χαβούζα», «Ο παλαβός κόσμος του Θανάση»), τον Κώστα Βουτσά «Ο Κώτσος στην ΕΟΚ»), τον Σωτήρη Μουστάκα (Παρθενοκυνηγός»), και φυσικά όλες οι ταινίες με το ελληνικό brat pack των 20άρηδων ηθοποιών, Στάθη Ψάλτη, Σταμάτη Γαρδέλη, Στίβ και Τέτα Ντούζου, Καίτη Φίνου, Βίνα Ασίκη και Μαρία Αλιμπέρτη.
Η ταινία «Εγώ και το Πουλί μου»
«Κοκό μου γιατί ήρθες εσύ εδώ μέσα;»
«Ήρθα να πάρω τσιμπιδάκια...»
Μια από τις ατάκες της ταινίας, ο Σωτήρης Μουστάκας, πρόσωπο με πρόσωπο με τη Βίνα Ασίκη, που υποδύεται μια αρκετά νεαρή κοπέλα, μέσα σε ένα άδειο μαγαζί. Την φλερτάρει έντονα, εκείνη αντιστέκεται, αλλά ό τρόπος του είναι αδέξιος που προκαλεί αβίαστο γέλιο.
Ο Σωτήρης Μουστάκας τα κάνει όλα
Ο Κοκός (Σωτήρης Μουστάκας) είναι ένας φωτογράφος που εργάζεται για ένα σκανδαλοθηρικό περιοδικό. Μετά από πρόσκληση του ντετέκτιβ Νίκου Φατούρου, θα αναλάβει μια πικάντικη δουλειά μαζί με τον Θανάση Κεκέ, τον βοηθό του (Θανάσης Παπαδόπουλος). Καλείται να φωτογραφίσει ένα παράνομο ζευγάρι στην Κύπρο.
Εν τω μεταξύ, όμως, χωρίς να το καταλάβει θα βρεθεί μπλεγμένος στην κλοπή ενός χρυσού αγάλματος που εικονίζει μια γλαύκα από το Αρχαιολογικό Μουσείο, καθώς βρίσκεται να μεταφέρει κατά λάθος το άγαλμα. Μια σπείρα αρχαιοκάπηλων τον ακολουθεί μέχρι την Κύπρο, με σκοπό να ανακτήσει το άγαλμα του πουλιού. Στην ταινία παίζει και ο Λάκης Κομνηνός («Εκείνο το Καλοκαίρι») στο ρόλο του αρχηγού της σπείρας.
Τι βλέπουμε;
Ο Κοκός κάνει ό,τι του κατεβαίνει, είναι μάλλον μέτριος στη δουλειά του, ίσως όμως και να βαριέται και να ψάχνει κάτι πραγματικά δυνατό. Σε αυτή την απρόσμενη αποστολή θα βρεθεί άθελα του, θα κάνει γκάφες, θα μας χαρίσει μια συρραφή από ξεκαρδιστικά γκαγκς, θα γίνει δύτης, μασέρ, με επικά αποτελέσματα, θα δούμε τη Μαρία Μπονέλου σε ένα ρόλο που θα ζήλευαν και τα Bond Girls, και τελικά το πουλί θα παραμείνει ασφαλές. Ή μήπως όχι;
Η ταινία έκοψε 157.000 σε 385 μέρες προβολής, και αποτελεί ένα υπέροχο δείγμα λαϊκού κινηματογράφου, τόσο αστείου, που κάνει τις διάφορες αμερικάνικες παρωδίες τύπου Austin Powers να μοιάζουν μαθητικές παραγωγές.
Εικάζουμε πως μια ταινία σαν αυτή, με τόση σεξουαλική ελευθερία, με τόσα λογοπαίγνια (ακόμα και στον τίτλο), δύσκολα θα κατάφερνε να βγει στα σινεμά χωρίς να γνωρίσει αρνητικές κριτικές. Αν και το κωμικό ταλέντο του Μουστάκα, έχει λυγίσει και τους πιο «δύσκολους».
Φυσικά, δεν ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του Μουστάκα εκείνη την εποχή. Το 1980 είχε παίξει στον «Παρθενοκυνηγό» (267.061 εισιτήρια) και στο «Μεγάλο Ρουθούνι» (143.627), ενώ με τον «Πάτερ Γκομένιο», την ίδια χρονιά με το «Πουλί», έκανε ακόμα πιο εντυπωσιακό ρεκόρ εισιτηρίων (253.716).
Ας μην ξεχνάμε πως εκείνη τη χρονιά είχαν προβληθεί σπουδαίες ταινίες, όπως το Αλαλούμ του Χάρι Κλυν, ο Άγγελος, με την αληθινή ιστορία δολοφονίας ενός queer ζευγαριού, η «Στροφή» του Γιάννη Δαλιανίδη, και η πρώτη «Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα».
(με στοιχεία από το βιβλίο «Μεταπολίτευση: Ένα βολικό τέρας» του Διονύση Ελευθεράτου)
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
