Η Μία Καλίφα επανασυστήνεται μέσα από την κάμερα της Sarah Bahbah

Στο πρώτο επεισόδιο της νέας οπτικοαφηγηματικής σειράς Can I Come In?, η Mia Khalifa εμφανίζεται όχι όπως την έχουμε συνηθίσει – ως μια διαβόητη φιγούρα του ίντερνετ – αλλά ως μια γυναίκα που κρατά σφιχτά τα θραύσματα του εαυτού της και τα εκθέτει με σπάνια ειλικρίνεια. Στο φακό της Sarah Bahbah, η Khalifa δεν προσπαθεί να εξηγήσει, να απολογηθεί ή να σοκάρει.

Αντίθετα, αφηγείται την κατάρρευση μιας σχέσης με τρόπο ήσυχο, καθαρό και σχεδόν αλχημικό. «Είναι σοφή», λέει η Bahbah μιλώντας στο Dazed. «Μια αλχημίστρια των συναισθημάτων». Κι αυτή ακριβώς η μεταμόρφωση της Mia Khalifa είναι ο ιδανικός πρόλογος για να εισέλθουμε στον νέο, πολυεπίπεδο κόσμο της δημιουργού.

Από τότε που παρουσίασε το πρώτο της έργο το 2014, η Αυστραλοπαλαιστίνια καλλιτέχνιδα Sarah Bahbah έχει γεμίσει τις οθόνες μας με φωτογραφίες που μοιάζουν με αποσπάσματα από έναν ονειρικό, συναισθηματικά φορτισμένο κινηματογράφο. Γυναίκες που κοιτούν ευθεία στην κάμερα, λεζάντες σαν προσωπικά ημερολόγια, αισθητικές αναφορές από το νέο γαλλικό σινεμά και τη μόδα – όλα φιλτραρισμένα μέσα από το βλέμμα μιας δημιουργού που γνωρίζει πώς να μιλά για τον έρωτα, την επιθυμία και το τραύμα χωρίς υπεκφυγές.

Με σειρές όπως Fool Me Twice, 3eib! και This Is Not For You, η Bahbah μεταμόρφωσε την ιδιωτική θλίψη σε δημόσια, διαλογική γλώσσα. Το Can I Come In?, όμως, δεν περιστρέφεται πλέον αποκλειστικά γύρω από τη δική της φωνή. Είναι μια μετατόπιση: μια σειρά έξι επεισοδίων που δίνει χώρο σε άλλες γυναίκες να αφηγηθούν τις δικές τους αλήθειες — μεταξύ αυτών, εκτός από την Khalifa, οι Liza Soberano, BANKS, Nemahsis, Cindy Kimberly και Yesly Dimate.

Το έργο, παραγωγής της πλατφόρμας WePresent της WeTransfer, κινείται ανάμεσα στο οπτικό δοκίμιο και τον ψυχολογικό κινηματογράφο. Μέσα από μια σειρά κοινών ερωτήσεων — «Ποια είναι η ιστορία που θέλεις να πεις;», «Αισθάνεσαι παρεξηγημένη;», «Ποιο alter ego σε καθοδηγεί;» — η Bahbah δημιουργεί ένα ασφαλές, βαθιά προσωπικό σκηνικό, όπου η κάθε γυναίκα μπορεί να υπάρξει αυθεντικά.

Διαβάστε Επίσης: Μία Καλίφα: Όταν γύρισα τη σκηνή με τη μαντίλα, ζούσα με κατσαρίδες

Το επεισόδιο της Khalifa είναι χαρακτηριστικό αυτής της προσέγγισης. Καμία διάθεση για δράμα, καμία πρόθεση για εκδίκηση. Αντί γι’ αυτό, ακούμε μια γυναίκα που έχει επεξεργαστεί τον πόνο της και τον προσφέρει πίσω στον κόσμο, όχι για να λυπηθεί, αλλά για να κατανοηθεί. Η αισθητική είναι απόλυτα προσωποποιημένη: κόκκινο μετάξι, δαντέλα, αντικείμενα που αντικατοπτρίζουν το alter ego της – κάθε λεπτομέρεια ενορχηστρωμένη για να εξωτερικεύει έναν εσωτερικό κόσμο.

Η επιλογή της Khalifa ως ένα από τα έξι πρόσωπα δεν είναι τυχαία. Το όνομά της παραμένει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα της ψηφιακής εποχής, σύμβολο παρεξηγήσεων, δημόσιων κρίσεων και συλλογικών προβολών. Όμως στο Can I Come In?, η Khalifa επανακτά τον έλεγχο της αφήγησής της. Μία από τις φωτογραφίες του επεισοδίου συνοδεύεται από τη φράση: «Σε αγαπάω ακόμα. Μάλλον για πάντα». Μια πρόταση που ισορροπεί ανάμεσα στη νοσταλγία και την κάθαρση.

Παρά τον φρενήρη ρυθμό των τριήμερων γυρισμάτων, η Bahbah δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. «Κάθε λεπτομέρεια είναι προσωποποιημένη. Από τα ρούχα μέχρι τα ποτά, όλα βασίζονται σε αυτά που μου είπαν ότι τους αντιπροσωπεύουν όταν νιώθουν ασφαλείς», λέει.

Το Can I Come In? έρχεται ως απάντηση στην υπερβολικά φορμαλισμένη κουλτούρα των podcasts και της αποστειρωμένης αυτο-αποκάλυψης. Εδώ, το κάθε επεισόδιο γίνεται ένα καθρέφτης για τον θεατή – όχι με τον εύκολο ναρκισσισμό του Instagram, αλλά με την πρόθεση μιας καλλιτέχνιδας που έχει κατανοήσει ότι η ευαλωτότητα είναι η μόνη αληθινή γλώσσα.

Και κάπως έτσι, μέσα από τα μάτια της Sarah Bahbah, η Khalifa δεν είναι πια απλώς μια διασημότητα. Είναι μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί. Και κυρίως, να ακουστεί σωστά.

(Με πληροφορίες από το Dazed)