10 πράγματα που δεν ξέρατε για τους Placebo

Πέρα από το ότι βοήθησε τον Μόλκο στη συμμετοχή του στην ταινία Velvet Goldmine που προανέφερα, ο μπροστάρης των R.E.M Μάικλ Στάιπ, συνεργάστηκε με την μπάντα στο άλμπουμ «Meds» (2006), κάνοντας φωνητικά στο τραγούδι «Broken Promise». Για τον Μόλκο αυτό ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, καθώς όπως πολλάκις έχει δηλώσει έχει επηρεαστεί πολύ από τις κατά καιρούς ερμηνείες του: «Ένα από τα σπουδαία πλεονεκτήματα του να είσαι ροκ σταρ είναι η δυνατότητα του να τραγουδάς και να μιλάς με εκείνους που κάποτε θεωρούσες «είδωλα», επεσήμανε σε συνέντευξή του ο Μόλκο.

Το «My Sweet Prince» από το άλμπουμ των Placebo «Without You I’m Nothing» (1998), όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Μόλκο, αφηγείται δύο ρομαντικές ιστορίες. Μία με μία ουσία (ηρωίνη) και μία με έναν άνθρωπο. Και οι δύο σύμφωνα με τα λεγόμενά του έληξαν «με πολύ πολύ τραγικό τρόπο». Παρότι το τραγούδι είναι αρκετά «απλοϊκό», στάζει συναίσθημα και αυτό είναι εμφανές σε κάθε live της μπάντας διαχρονικά, όπως άλλωστε έχουν παρατηρήσει τα μέλη της.

Στο «Velvet Goldmine» (1998) με πρωταγωνιστές τους Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Τζόναθαν Ρις Μέγιερς και Κρίστιαν Μπέιλ, εκείνοι υποδύθηκαν μία γκλαμ ροκ μπάντα ονόματι «The Flaming Creatures». Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από τον κεντρικό ήρωα Μπράιαν Σλέιντ που έχει αρκετά κοινά στοιχεία με την περσόνα του Ντέιβιντ Μπάουι. 

https://www.youtube.com/watch?v=11d2I3-CMtU

«Ήμασταν cross-dressers στην αρχή της καριέρας μας. Δεν ήταν ωστόσο «καπρίτσιο» μας, το είδαμε σαν πολιτικό μήνυμα. Εγώ ουσιαστικά ήθελα να με βλέπουν οι ομοφοβικοί και να αναρωτηθούν για τη δική τους σεξουαλικότητα, γιατί πιστεύω πως η σεξουαλικότητα είναι «ρευστή. Για μένα δεν έχει να κάνει με το φύλο, αλλά με τους ανθρώπους.», είχε δηλώσει σε παλαιότερή του συνέντευξη ο Μόλκο. Όσον αφορά στις προτιμήσεις τους, ο Μόλκο δηλώνει bisexual, o Όλσνταλ ομοφυλόφιλος και ο Χιούιτ (όταν συμμετείχε) ετεροφυλόφιλος.

H κόντρα τους δημιουργήθηκε όταν ο Φρεν Ντερστ των Limp Bizkit είχε τη φαεινή ιδέα να βάλει το κοινό σε συναυλία τους να φωνάξει ότι οι Placebo είναι χάλια. Είχε προϋπάρξει φυσικά μία διαφωνία με τον Μόλκο, όταν οι δύο μπάντες βρέθηκαν καλεσμένες στο ίδιο σόου. 

Ισχύει ότι τους ανακάλυψε ο αείμνηστος Ντέιβιντ Μπάουι. Ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος από τον ήχο τους, τους είχε αποκαλέσει ως την πιο ταλαντούχα νέα μπάντα που είχε να δει για πολύ καιρό και τους πήρε μαζί του για να συμμετέχουν σε περιοδεία του. Κάπως έτσι, μπήκαν μέσα στα πράγματα οι Placebo και μαζί ηχογράφησαν μία ιδιαίτερη εκδοχή του κομματιού «Without You I'm Nothing». Παράλληλα, το συγκρότημα και ο αείμνηστος σταρ συνεργάστηκαν επί σκηνής μάλιστα, για να διασκευάσουν μαζί το τραγουδι του T.Rex, "20th century boy"

Ο Μόλκο έχασε την παρθενιά του μόλις στα 14ά του χρόνια, κάνοντας σεξ με μία Ελβετίδα. Έπρεπε να πει ψέματα στη μητέρα του και της δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι άνοιξε η μύτη του στο κρεβάτι. Βέβαια, εκείνη δεν τον πίστεψε ποτέ.

H μπάντα, στα τρία πρώτα της άλμπουμ είχε από ένα μη ανιχνεύσιμο, κρυμμένο τραγούδι. Σε αυτό του 2ου τους άλμπουμ «Without You I'm Nothing» χρησιμοποίησαν ένα ηχογραφημένο μήνυμα ενός stalker στον τηλεφωνητή του Μόλκο. Η φωνή του προφανώς και είχε τροποποιηθεί/ αλλοιωθεί ώστε να μην είναι αναγνωρίσιμη. Ο τύπος εκείνος στο μεταξύ, είχε βρει τον αριθμό του τραγουδιστή στον τηλεφωνικό κατάλογο (!), αφού ως τότε ακόμη δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός.

Μέχρι την ενηλικίωσή του, η οικογένεια Μόλκο είχε μετακομίσει σε διάφορα σημεία του ορίζοντα, ενώ πέρασε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στο Λουξεμβούργο. Ο Μπράιαν έχει παραδεχτεί ότι είχε μία θλιβερή παιδική ηλικία εκεί, διανθισμένη με πολύ κακές αναμνήσεις. Το Λουξεμβούργο του έχει μείνει ως το μέρος για τίποτα άλλο από το να βγάλει κανείς χρήματα. Έτσι, τα τραγούδια «Burger Queen» και «Slave to the Wage» αφορούν στη ζωή του εκεί και απευθύνονται στους κατοίκους της χώρας. Μάλιστα, για ένα χρονικό διάστημα, Μόλκο και Όλσνταλ απέφευγαν να εμφανίζονται εκεί.

Οι Placebo ξεκίνησαν ως «Ashtray Heart». Τι μεσολάβησε όμως και έγιναν Placebo, εξήγησε κάποτε ο Μπράιαν Μόλκο σε συνέντευξή του:

«Είναι ειρωνικό το πως σκεφτήκαμε το όνομα Placebo. Όταν σχηματίστηκε το συγκρότημα στα μέσα της δεκαετίας του '90, υπήρχαν τόσες πολλές μπάντες που αυτοαποκαλούνταν με την ονομασία κάποιου φαρμάκου ή ναρκωτικού, όπως οι Codeine. Και το Placebo ακουγόταν ωραίο. Μετά είδαμε περίπου 40.000 κόσμου να φωνάζουν το όνομά μας δυνατά και πραγματικά σκέφτηκα ότι ήταν κάπως αστείο, επειδή κατά κάποιο πήγαμε ενάντια στο ρεύμα της εποχής δίνοντας στη μπάντα την ονομασία ενός «εικονικού» φαρμάκου! [...] Αυτό που ήταν πραγματικά πολύ σημαντικό για εμάς ήταν το ότι το Placebo ήταν ένα όνομα που ο κόσμος μπορούσε να φωνάξει με μια φωνή.»