Κυριακή μεσημέρι, κάπου στα γραφικά στενάκια στου Ψυρρή με ροκ διάθεση συναντώ την Κατερίνα και το Δημήτρη. Γνωστοί και ως Saturday Night Satan. Αυτό είναι το όνομα της μπάντας τους.
Το ραντεβού μας δόθηκε στο Syd Records. Αρχίσαμε να μιλάμε ανάμεσα σε δίσκους και βινύλια ιστορικών καλλιτεχνών και συγκροτημάτων.
Όση ώρα μιλάμε και μαθαίνω πως δημιουργήθηκαν οι Saturday Night Satan παρατηρώ με πόση προσοχή αγγίζει ο Δημήτρης κάθε δίσκο. «Προσοχή στις δακτυλιές», λέει στην Κατερίνα και σε μένα και γελάμε.
Ο Δημήτρης και η Κατερίνα κάνουν τα δικά τους live με τη μπάντα τους όμως δεν έχουν σταματήσει ούτε μία μέρα τα μαθήματα φωνητικής. Θα ήθελαν να κάνουν περισσότερες πρόβες, ενώ όπως μού λένε στο σπίτι μελετούν πολύ.
Πώς δημιουργήθηκαν οι Saturday Night Satan;
Κατερίνα: Η μπάντα ήταν ιδέα του Δημήτρη με άλλα μέλη που όμως δεν έγινε ποτέ. Εμείς γνωριστήκαμε πριν 6 χρόνια, μεσα στην καραντίνα. Εκτιμήσαμε αμέσως ο ένας το ταλέντο του άλλου και αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι μαζί.
Το φοβηθήκατε μες στην καραντίνα; Ήταν μία περίοδος που η τέχνη δέχτηκε πλήγμα.
Δημήτρης: Η αρχική ιδέα ήταν να κάνουμε κάτι στουντιακό και όχι συναυλιακό. Σκεφτήκαμε να γράψουμε τραγούδια και να τα κυκλοφορήσουμε. Μάλιστα, μέσα σε ένα μήνα είχαμε τα πρώτα τέσσερα τραγούδια.
Κάποια στιγμή, η Κατερίνα μου πρότεινε να βρούμε μέλη και να το κυνηγήσουμε για ένα χαλαρό live. Τα μέλη που μάς πλαισιώνουν είναι όλοι επαγγελματίες μουσικοί, είναι στάνταρ και γίνονται μικρές αντικαταστάσεις όταν είναι αναγκαίο..
Πώς προέκυψε το όνομα της μπάντας; Ποιος το σκέφτηκε;
Δημήτρης: Ήταν δική μου ιδέα, ήθελα κάτι provocative. Είναι ένα όνομα με το οποίο δεν πας στη Eurovision. Ήθελα να είναι δάχτυλο στο λαιμό.
Κατερίνα: Εγώ τον κοίταξα περίεργα και του είπα «μήπως να το ελαφρύνουμε λίγο;»
Είστε ροκ. Ακούτε μόνο ροκ;
Δημήτρης: Όχι, πρόσφατα πήγαμε σε συναυλία της Sharon Kovacs.
Κατερίνα: Ακούμε πολύ metal, classic rock και εγώ μικρότερη άκουγα maistream rock.
Θα κάνατε ποτέ στροφή στο είδος της μουσικής που παίζετε;
Δημήτρης: Άνετα. Όμως δεν θα απαρνούμασταν ποτέ τις ηλεκτρικές κιθάρες. Ωστόσο, στηρίζω την άποψη ότι αν κρατάς τον χαρακτήρα σου και την αισθητική σου μπορείς να φέρεις οτιδήποτε στα μέτρα σου και να ικανοποιήσεις το κοινό σου.
Βέβαια, πάντα υπάρχουν και οι κόκκινες γραμμές αν δεν θες να απογοητεύσεις το κοινό σου.
Δυσκολευτήκατε στην αρχή της δημιουργίας της μπάντας σας; Γενικότερα τι δυσκολίες αντιμετωπίζετε;
Κατερίνα: Σίγουρα. Εγώ είχα δυσκολίες γιατί ήταν νέο είδος για μένα. Η προηγούμενή μου μπάντα ήταν pop rock mainstream. Είχα δυσκολίες έκφρασης, ενώ με δυσκόλευε και το πως να κάνω ένα κομμάτι δικό μου. Ωστόσο, όταν χαλάρωσα πραγματικά και άρχισα το κάνω με τον τρόπο μου, μού βγήκε αβίαστα. Όσο τραγουδάς και παίζεις live όλα τα κομμάτια γίνονται δικά σου.
Δημήτρης: Η μεγαλύτερη δυσκολία που έχουμε να αντιμετωπίσουμε δεν είναι το να βρούμε ώρα για πρόβα ή live, αλλά ένα μυαλό το οποίο είναι γεμάτο από θόρυβο από όλα αυτά που συμβαίνουν στην καθημερινότητα και μάς απασχολούν.
Όλα αυτά που σε κρατάνε πίσω ενώ θες να προχωρήσεις. Κι αυτό το έχει δημιουργήσει η μοντέρνα δυτική πραγματικότητα. Νομίζω το πραγματικό πρόβλημα είναι να καθαρίσεις το μυαλό σου από αυτά και να μπορέσεις να διοχετεύσεις την ενέργειά σου σωστά. Και αυτό ξεπερνά καμιά φορά το να παίξεις σωστά, με ψυχή.
Ήταν δύσκολα μέχρι να σας μάθει ο κόσμος;
Δημήτρης: Ασχολούμαι χρόνια με το μουσικό μάρκετινγκ, οπότε ήξερα ποιο δρόμο έπρεπε να ακολουθήσουμε.
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το κλειδί της επιτυχίας;
Δημήτρης: Δεν θεωρώ ότι είμαστε επιτυχημένοι. Νιώθω ότι σε κάθε μουσική προσπάθεια έχουμε καταφέρει να βγάλουμε ό,τι καλύτερο έχουμε στη δεδομένη στιγμή. Επιτυχία είναι να μπορεί να ταυτιστεί η αισθητική σου με του κοινού. Να σε βάλει στο repeat, να τραγουδήσει το τραγούδι με τα χέρια στον αέρα ή να φορέσει το μπλουζάκι με τη στάμπα της μπάντας σου.
Κατερίνα: Ένα επιτυχημένο βήμα είναι να έχεις καλή μουσική και καλά τραγούδια. Θεωρώ πως έχουμε ένα αξιοπρεπές υλικό.
Τι είναι για εσάς η μουσική;
Κατερίνα: Ελευθερία. Είναι μια διέξοδος από όλα αυτά που έχω να κάνω στην καθημερινότητά μου. Ήταν πάντα μια πολύ μεγάλη μου αγάπη ως ακροάτρια και ως μουσικός. Είναι η διέξοδός μου από όλα τα προβλήματα που είχα
Δημήτρης: Η μουσική για μένα είναι σαν ένα παράλληλο σύμπαν. Είναι ένα μέρος όπου μπορώ να πάω όταν δεν θέλω να είμαι οπουδήποτε αλλού. Το να παίζεις μουσική έχει και το έξτρα ότι σε αυτό το μικρόκοσμο που φτιάχνεις είσαι ο πιο σημαντικός όταν κάνεις perform.
Ακούτε τα τραγούδια σας στο σπίτι;
Κατερίνα: Εγώ όχι περισσότερο από τον Δημήτρη.
Δημήτρης: Ναι, πολύ. Με βοηθάει να βλέπω τι πήγε στραβά. Και έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί ένα τραγούδι που είχες γράψει πριν 3 χρόνια άμα το ακούσεις κάνεις ενδοσκόπηση σε έναν παλιό σου εαυτό.
Το καθετί που έγραψες συνδυάζεται με μια ψυχολογία που είχες και μια περίοδο της ζωής σου.
Γελάω όταν ακούω τον εαυτό μου το 2013 να τραγουδάω με τόση αυτοπεποίθηση ενώ η φωνή μου δεν ήταν ακόμα εκεί που έπρεπε και ουσιαστικά να σκοντάφτω από το ένα λάθος στο άλλο.
Υπάρχει η καμπύλη γνώσης αυτοπεποίθησης όπου μέχρι ένα σημείο ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση και μόλις φτάσεις στο σημείο της απόλυτης συνειδητοποίησης του τι κάνεις ξεκινάει κ πέφτει η αυτοπεποίθηση μέχρι που φτάνει στο σημείο μηδέν όπου ξεκινάνε γνώση και αυτοπεποίθηση μαζί. Εκεί πλέον ξέρεις που πηγαίνεις.
Θα μοιραστείτε μαζί μου κάτι απρόοπτο που σάς έχει συμβεί επί σκηνής;
Δημήτρης: Πέρυσι το καλοκαίρι παίξαμε στο Rethymno Rocks, ένα φεστιβάλ στο Ρέθυμνο. Πήγαμε αεροπορικώς μέχρι το Ηράκλειο και από εκεί πήραμε αμάξι.
Ανεβήκαμε στη σκηνή να ξεκινήσουμε το σόου μας και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι δεν βγαίνει ήχος από το μπάσο. Τρώμε ένα δεκάλεπτο να ψάχνουμε τι φταίει.
Τελικά το πρόβλημα διορθώθηκε και εκεί που είμαστε πάνω στο τρίτο κομμάτι, στο μοναδικό σόου που δεν είχαμε τη δυνατότητα για εφεδρικά όργανα, καθώς ήμασταν αεροπορικώς, σπάει η χορδή στην κιθάρα.
Βρήκαμε ένα κομμάτι στο οποίο η δεύτερη κιθάρα έχει το λιγότερο σημαντικό ρόλο και αλλάξαμε χορδή.
Ήταν επεισοδιακό, πήραμε ωστόσο φοβερές κριτικές. Και το αποκορύφωμα σε όλα αυτά ήταν η τρίωρη καθυστέρηση στην πτήση για επιστροφή στην Αθήνα.
Θα μού πείτε τρία πράγματα στα οποία λέτε «ναι» και τρία πράγματα στα οποία λέτε «όχι»;
Δημήτρης: Ναι στις γαστρονομικές απολαύσεις χωρίς ενοχές, στα ταξίδια χωρίς προγραμματισμό και στο να δίνεις γροθιά στο μαχαίρι. Όχι στο φασισμό, στη μιζέρια και στις προκαταλήψεις τις μουσικές και κάθε άλλου είδους.
Κατερίνα: Ναι στο Netflix, στις γάτες και στα ταξίδια. Όχι στο συμβιβασμό, στην καταπίεση και στον σεξισμό.
Ποια είναι τα επόμενα μουσικά σας πλάνα;
Αύριο Σάββατο 8 Φεβρουαρίου έχουμε μία πολύ σημαντική βραδιά στο Gazarte, παίζουμε με τους Hällas. Έπειτα, σκεφτόμαστε να δώσουμε μία γεύση από το νέο μας υλικό, όμως δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα πότε και πως, ίσως με ένα single release.
Τέλος, 22 με 27 Απριλίου έχουμε περιοδεία σε Βαλκάνια και Ελλάδα με τους θρυλικούς Coven.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
