Θα το έχετε ακούσει ως «ριφιφί της Τράπεζας Εργασίας» (η σημερινή Eurobank) . Αν δεν το έχετε ακούσει έτσι, σίγουρα θα το έχετε ακούσει ως το «ριφιφί του αιώνα»! Γιατί το ονόμασαν έτσι; Γιατί πράγματι ήταν. Μιλάμε, άλλωστε, για μια υπόθεση που μέχρι σήμερα παραμένει ανεξιχνίαστη. Είναι μια από τις εντυπωσιακότερες και μεθοδικότερες διαρρήξεις στα ελληνικά εγκληματολογικά χρονικά. Η όλη υπόθεση θυμίζει έντονα μια καλογυρισμένη ταινία δράσης απλά σε αντίθεση με αυτά που βλέπουμε συνήθως στη μεγάλη οθόνη, οι δράστες σε αυτή την περίπτωση δε συνελήφθησαν ποτέ.
Η αποκάλυψη του ριφιφί
Για να μπορέσουμε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι έγινε μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 30 χρόνια, θα ήταν χρήσιμο να μπούμε στη θέση των υπαλλήλων του υποκαταστήματος της Τράπεζας Εργασίας στην οδό Καλλιρρόης. Οι άνθρωποι αυτοί, λοιπόν, που εργάζονταν σε ένα υποκατάστημα τράπεζας στην Αθήνα και όχι στο Σικάγο, εντελώς ανυποψίαστοι επιστρέφουν στις δουλειές τους μετά από το Σαββατοκύριακο και με το βλέμμα στις... Χριστουγεννιάτικές διακοπές τους. Και αφού το υποκατάστημα ήταν κλειστό το Σαββατοκύριακο, εκτιμούν (και δικαίως) πως δεν έχει δεχθεί πελάτες τις τελευταίες 48 ώρες. Σωστά; Λάθος!
Έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι είχε παραβιαστεί το θωρακισμένο θησαυροφυλάκιο, όπου βρίσκονταν οι θυρίδες πελατών της τράπεζας. 301 από τις 1.151 θυρίδες ήταν ανοιγμένες και το πολύτιμο περιεχόμενό τους είχε κάνει φτερά. Η αξία των κλοπιμαίων υπολογίστηκε ότι προσέγγιζε τα 5 δισεκατομμύρια δραχμές. πήρχαν και αναφορές ότι στόχος τους ήταν και θυρίδες με μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης. Κάτι ωστόσο που δεν αποδείχθηκε ποτέ. Σε κάθε περίπτωση οι δράστες τρύπησαν ένα μέτρο μπετόν που είχε στο εσωτερικό ατσάλι, αντοχής 22 «σταλ»!
Οι δράστες, ανενόχλητοι κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου έκαναν ήσυχοι – ήσυχοι τη... δουλειά τους. Θα πει κάποιος «μα καλά, συναγερμός δε χτύπησε»; Εξαιρετική ερώτηση. Εξαιρετική, όμως, και η απάντηση. Και βέβαια χτύπησε απλά οι αρμόδιοι θεώρησαν πως πρόκειται για βλάβη και δεν έδωσαν την παραμικρή σημασία ειδικά από τη στιγμή που δεν υπήρχε ένδειξη παραβίασης της κεντρικής εισόδου. Και αυτό ο διευθυντής το διαπίστωσε με τα μάτια του, καθώς την πρώτη φορά που ήχησε ο συναγερμός πήγε ο ίδιος να δει τι συμβαίνει.
Οι εκπλήξεις, ωστόσο, δε σταματούν εδώ. Η μεγαλύτερη, μάλιστα, απ' όλες ήρθε όταν αποκαλύφθηκε πώς οι δράστες είχαν μπει μέσα στο υποκατάστημα. οι δράστες είχαν εισέλθει στην τράπεζα από ένα τούνελ που είχαν ανοίξει από την κοίτη του ποταμού Ιλισού, που περνά κάτω από την οδό Καλλιρρόης. Η σήραγγα είχε μήκος περί τα 25 μέτρα και ήταν αριστοτεχνικά κατασκευασμένη. Μάλιστα, κατά μήκος της διαδρομής της είχαν τοποθετήσει ράγες και με ένα βαγονέτο έβγαζαν τα μπάζα έξω. Και κάπου εδώ προκύπτει το δεύτερο βασικό ερώτημα. Οι αστυνομικοί που ερεύνησαν την υπόθεση εκτίμησαν πως οι δράστες χρειάστηκαν από 10 μέρες έως και τρεις μήνες προκειμένου να φτιάξουν το τούνελ! Και εδώ θα αναρωτηθεί κάποιος «μα καλά, τόσο καιρό, τόσες μέρες κανείς δεν πήρε χαμπάρι αυτό το... εργοτάξιο που είχε στηθεί στην Καλλιρρόης»; Και αυτή εξαιρετική ερώτηση. Αλλά ακόμα πιο εξαιρετική είναι η απάντηση. «Όχι! Κανένας δεν κατάλαβε το παραμικρό»! Αργότερα θα γινόταν αναφορές για περίεργους ήχους που άκουγαν οι κάτοικοι της περιοχής. Εντούτοις, οι άνδρες ντυμένοι ως υπάλληλοι της ΕΥΔΑΠ, που ήταν για μέρες στο απέναντι παρκάκι πάνω από μία αποχέτευση τους πέρασε αδιάφορη. Μέχρι που μάθανε ότι αυτή η αποχέτευση ήταν και η είσοδος του τούνελ.
Ενα ανεξιχνίαστο ριφιφί
Μετά βέβαια απ' όλα αυτά οι δράστες σαν κύριοι έφυγαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Η έρευνα της Ελληνικής Αστυνομίας κινούταν στο απόλυτο σκοτάδι μέχρι την Κυριακή 12 Ιανουαρίου του 1993 όταν τυχαία ανακαλύφθηκαν, σε ερημική τοποθεσία κοντά σε παραλία της Βραυρώνας, άδειες κοσμηματοθήκες, ομόλογα, επιταγές και άλλα έγγραφα. Ήταν προφανώς άχρηστα για τους δράστες, αλλά χρήσιμα για τις αρχές, που ήλπιζαν ότι θα τους οδηγήσουν σε κάποιο αξιοποιήσιμο στοιχείο. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη. Οι αστυνομικοί θεώρησαν σχεδόν βέβαιο ότι οι δράστες διέφυγαν με τα κλοπιμαία στο εξωτερικό, χρησιμοποιώντας κάποιο ταχύπλοο σκάφος.
Και μετά από αυτή την τυχαία ανακάλυψη (που όπως αποδείχθηκε ήταν και εντελώς άχρηστη για τις Αρχές) οι έρευνες βάλτωσαν ξανά. Η μη εξιχνίαση της υπόθεσης έπλασε σενάρια για πιθανούς και... απίθανους δράστες. Η σεναριολογία περιλάμβανε από Ιταλούς και Ρώσους μαφιόζους με Έλληνες συνεργούς μέχρι μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως ο ΕΛΑ.
Όλα αυτά, όμως, μέχρι τον Ιούνιο του 1994. Τότε, ένας κρατούμενος για απάτες στις φυλακές Κορυδαλλού, ο Σύρος Τζουμάκ Χαλίντ, προέβη σε αποκαλύψεις. Ισχυρίστηκε ότι πήρε μέρος στη μεγάλη κλοπή κι ενέπλεξε διευθυντικά στελέχη της τράπεζας και επιχειρηματίες, περί τα 17 άτομα! Είπε πως είχε πάρει και ο ίδιος μέρος «κρατώντας τσίλιες» όπως θα πει στην κάμερα μέσα από την κλούβα της αστυνομίας. Θα πει επίσης ότι είχε αναλάβει να σχεδιάσει τα υποστυλώματα που χρησιμοποιήθηκαν στο τούνελ, έναντι 30 εκ. δραχμών, χρήματα που δεν πήρε ποτέ. Μετά τη ληστεία όμως του έδωσαν μόνο τρία εκατομμύρια, κάτι που τον έκανε να ανοίξει το στόμα του.
Η δικαιοσύνη κινήθηκε ταχύτατα και τον Αύγουστο ο ανακριτής της υπόθεσης εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τον υποδιευθυντή του υποκαταστήματος της Τράπεζας Εργασίας, Αναγνώστη Καλαφάτη, τους επιχειρηματίες Στέλιο Κολοβό, Διονύση Παπασταματάτο και Εμμανουήλ Σπανουδάκη και τον υπάλληλο των ΕΛΤΑ Λάμπρο Κότσαλο, για τους οποίους προέκυψαν από τη δικαστική έρευνα ενδείξεις για ανάμιξή τους στην υπόθεση του ριφιφί. Ο Καλαφάτης και ο Παπασταματάτος προφυλακίστηκαν, ο Κότσαλος αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, ενώ οι άλλοι δύο δεν προσήλθαν να απολογηθούν.
Και ξαφνικά, λίγους μήνες αργότερα, η υπόθεση ξαναγύρισε στο μηδέν καθώς με συνέντευξή του στην τηλεόραση του ANT1, ο Χαλίντ πήρε πίσω όλα όσα είχε πει ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα επιβεβαίωσε πως τελικά δεν ξέρει τίποτα και ενώπιον των δικαστικών αρχών. Το φθινόπωρο του 1995 έπεσε η δικαστική αυλαία της υπόθεσης καθώς με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών απαλλάχθηκαν των κατηγοριών και οι πέντε κατηγορούμενοι.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
