«Όταν η φεουδαρχία ανατράπηκε, και η ''ελεύθερη'' καπιταλιστική κοινωνία εμφανίστηκε στον κόσμο, έγινε αμέσως προφανές ότι αυτή η ελευθερία σήμαινε ένα νέο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης των εργαζομένων», είχε πει ο Βλαντίμιρ Λένιν, ο άνθρωπος που οραματίστηκε έναν νέο κόσμο.
Ο Λένιν ήταν από εκείνους που μπόρεσαν με τη δράση τους να αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο και αυτό, αυτόματα, τον τοποθετεί ανάμεσα στους πολιτικούς με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ανθρώπινη ιστορία.
Αυτό δεν αλλάζει ακόμα και αν συμφωνήσουμε πως όσα όνειρα είχε για έναν κόσμο δίχως ανισότητες, δίχως καταπιεστές και καταπιεσμένους, σβήστηκαν όσο γρήγορα λιώνει το χιόνι κάτω από τον καυτό ήλιο.
Ο θάνατός του, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 21 Ιανουαρίου του 1924, αποτέλεσε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός και ακόμα και στις ημέρες μας προκαλεί πολλές συζητήσεις.
Ο επαναστάτης, Βλαντίμιρ Λένιν
Το πραγματικό του όνομα ήταν Βλαντίμιρ Ίλιτς Ουλιάνοφ. Γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1870 σε μια πόλη ανατολικά της Μόσχας. Είχε την τύχη να γεννηθεί μέσα σε μια μεγάλη και αγαπημένη οικογένεια η οποία δεν είχε οικονομικά προβλήματα, κυρίως εξαιτίας της δουλειάς του πατέρα (ήταν σχολικός επιθεωρητής).
Ο Βλαντίμιρ, ωστόσο, γεννήθηκε σε μια εποχή που ήταν έτοιμη να «γεννήσει» κάτι νέο.
Η ήρεμη οικογενειακή ζωή, σημαδεύτηκε από δυο δραματικά γεγονότα. Το πρώτο ήταν ο θάνατος του πατέρα και το δεύτερο η σύλληψη του μεγαλύτερου αδερφού του, ο οποίος συμμετείχε σε μια οργάνωση που είχε σαν σκοπό την ανατροπή του Τσάρου.
Ο αδερφός του Βλαντίμιρ εκτελέστηκε από το καθεστώς και έτσι ο 17χρονος τότε νεαρός βρέθηκε χωρίς πατέρα και κυρίως με το «στίγμα» πως προέρχεται από μια οικογένεια που είχε μεγαλώσει έναν «τρομοκράτη».
Ο Βλαντίμιρ παρά τις δυσκολίες κατάφερε και σπούδασε νομικά, ωστόσο, άρχισε και ο ίδιος να αναπτύσσει επαναστατική δράση κάτι που σύντομα τον έβαλε στο «μάτι» του τσαρικού καθεστώτος. Κάπου ανάμεσα σε διώξεις και εξορίες ο νεαρός, που πλέον είχε λάβει το ψευδώνυμο Λένιν, από τον ποταμό Λένα, κατάφερε να ασκήσει την δικηγορία και παράλληλα ήρθε σε επαφή με τον Μαρξισμό ο οποίος τον γοήτευσε και θεώρησε πως μπορεί να τον εφαρμόσει ακόμα και στην αγροτική Ρωσία (ακόμα και εκεί, δηλαδή, που δεν υπήρχε αυτό που λέμε προλεταριάτο – βιομηχανική εργατική τάξη) κάτι που τον έφερε σε κόντρα με τους συντρόφους του.
Όσο περνούσαν τα χρόνια τόσο περισσότερο ο Λένιν, «βυθιζόταν» στην υπόθεση της επανάστασης. Φίλοι και εχθροί παραδέχονταν πως η επανάσταση ήταν η μοναδική έννοια του Λένιν. Δεν τον ενδιέφερε τίποτε άλλο πέρα από την επανάσταση με την οποία ασχολούταν από την ώρα που θα ξυπνούσε μέχρι την ώρα που θα κοιμόταν.
Το 1898 ιδρύθηκε το Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (μετέπειτα Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης), η πλευρά του Λένιν αποκαλέστηκε «μπολσεβίκοι» (δηλαδή, το πλειοψηφικό ρεύμα) και η άλλη «μενσεβίκοι» (μειοψηφούντες).
Η πρώτη φορά που ο Λένιν έκανε πραγματικά μεγάλη αίσθηση ήταν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο όταν είπε πως ο εχθρός δεν είναι ο εργάτης στα απέναντι χαρακώματα αλλά ο καπιταλιστής συμπατριώτης! Τα λόγια του άγγιζαν ολοένα και περισσότερους Ρώσους οι οποίοι έδειχναν, πλέον, έτοιμοι να πάρουν τα όπλα κατά του Τσάρου ο οποίος τελικά ανατράπηκε τον Μάρτιο του 1917.
Τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς είχε έρθει η ώρα του Λένιν. Οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν τα χειμερινά ανάκτορα και η εξουσία πέρασε στα Σοβιέτ, τα περιβόητα συμβούλια εκπροσώπων των εργατών, στρατιωτών και αγροτών. Ως απόλυτος ηγέτης της ΕΣΣΔ ο Λένιν αντιμετώπισε πρώτα τον εμφύλιο με τους Λευκούς (φιλοτσαριστές), στη συνέχεια κατεδίωξε χωρίς έλεος του αντιφρονούντες και στο τέλος προσπάθησε και κατάφερε με τη «Νέα Οικονομική Πολιτική» του 1921 να κάνει τη σοβιετική οικονομία να ανθίσει.
Το μεγάλο μυστικό με τον εγκέφαλο του Λένιν
Και εκεί που όλα έδειχναν πως είχαν πάρει το δρόμο τους, ο Λένιν αρρώστησε. Ήταν αδύνατον να ασκήσει εξουσία η οποία πέρασε στα χέρια του Ιωσήφ Στάλιν που στο μεταξύ είχε γίνει Γενικός Γραμματέας του ΚΚΣΕ.
Ο Λένιν είχε δει πολλά πράγματα που δεν του άρεσαν στον Στάλιν και προσπάθησε να ανακόψει την πορεία τους προς την απόλυτη εξουσία αλλά δεν τα κατάφερε. Η κλονισμένη υγεία του δεν του επέτρεψε να κάνει και πολλά πράγματα. Μια ημέρα σαν σήμερα, το 1924, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. Ένα ακόμα εγκεφαλικό επεισόδιο, για την ακρίβεια, και ο οργανισμός του δεν άντεξε. Το βράδυ, της 21 Ιανουαρίου, πέθανε σε ηλικία 53 ετών.
Η επίσημη αιτία του θανάτου του ήταν εγκεφαλική αρτηριοσκλήρωση ή εγκεφαλικό επεισόδιο, αλλά από τους 27 παθολόγους που τον εξέτασαν, μόνο οκτώ υπέγραψαν το συμπέρασμα στην έκθεση νεκροψίας του.
Λέγεται πως ο ηγέτης της ΕΣΣΔ έπασχε από σύφιλη. Κάποιοι απέδωσαν εκεί τον θάνατό του. Κάποιοι άλλοι είπαν πως πέθανε εξαιτίας ενός τραύματος από σφαίρα στο λαιμό, το οποίο απέκτησε στην τελευταία απόπειρα δολοφονίας που έγινε εναντίον του, στις 30 Αυγούστου 1918.
Εκείνη την ημέρα ο ηγέτης της Ρωσικής επανάστασης επισκέφθηκε και μίλησε στους εργαζόμενους του μεταλλουργικού εργοστασίου «Σφυρί και Δρεπάνι» στη Μόσχα. Όταν τελείωσε την ομιλία του, κατέβηκε από το βήμα και άρχισε να κατευθύνεται προς την έξοδο και το αυτοκίνητό του. Τότε, μία μικροκαμωμένη γυναίκα, η Φάνια Καπλάν, τον πλησίασε από πίσω, φώναξε «Σύντροφε, Λένιν» και όταν εκείνος γύρισε και την κοίταξε, εκείνη τον πυροβόλησε τρεις φορές!
Η μία σφαίρα βρήκε τον ηγέτη των Μπολσεβίκων στην περίφημη τραγιάσκα του, οι άλλες δύο όμως έπληξαν ζωτικά όργανά του και σφηνώθηκαν η μία στον πνεύμονα και η άλλη ψηλά στον ώμο, στο ύψος του λαιμού. Λέγεται πως για να είναι σίγουρη για την επιτυχία της απόπειρας της η Φάνια είχε εμβαπτίσει τις σφαίρες σε δηλητήριο.
Η Καπλάν ομολόγησε την πράξη της λέγοντας πως το έκανε επειδή θεωρούσε τον Λένιν «προδότη της επανάστασης». Η μικροκαμωμένη γυναίκα τρεις ημέρες αργότερα εκτελέστηκε με μία σφαίρα στο κεφάλι. Αντίθετα, ο Λένιν έζησε αλλά μπορεί εκείνη η απόπειρα να του στέρησε κάποια χρόνια ζωής.
Πολλά είναι αυτά που ακούστηκαν, γράφτηκαν και ειπώθηκαν χαμηλόφωνα. Υπάρχουν και εκείνοι που λένε πως ο Στάλιν εκμεταλλεύτηκε το γεγονός των αλλεπάλληλων εγκεφαλικών επεισοδίων και... «έσπρωξε» λίγο την κατάσταση, επισπεύδοντας το αναπόφευκτο, δηλητηριάζοντας τον Λένιν. Τίποτα δεν αποδείχθηκε. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, ακόμα και σήμερα, υπάρχουν ιστορικοί οι οποίοι προσπαθούν να ρίξουν φως στην αιτία θανάτου του πρώτου ηγέτη της ΕΣΣΔ.
Το θέμα είναι πως η πραγματική αιτία θανάτου του Λένιν θα μπορούσε εύκολα να βρεθεί με τα σημερινά εργαλεία που διαθέτει η επιστήμη και με δεδομένο πως πριν ταριχευτεί η σωρός του αφαιρέθηκε ο εγκέφαλος για να μελετηθεί και κάποια κομμάτια κρατήθηκαν για να μελετηθούν από τις επόμενες γενιές.
Η ιστορία, μάλιστα, με το «μεγάλο μυστικό» σχετικά με τον εγκέφαλο του Λένιν έχει, πλέον, διαστάσεις ανέκδοτου. Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά όταν ο Λένιν πέθανε οι Σοβιετικοί επιστήμονες διατήρησαν σε φορμαλδεΰδη και άφησαν ανέγγιχτο τον εγκέφαλο προκειμένου στη συνέχεια να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις ώστε να διαπιστωθεί τι ήταν αυτό που έκανε τόσο... ιδιαίτερο και ιδιοφυή τον ηγέτης της κόκκινης επανάστασης.
Ο Όσκαρ Φογκτ έφτασε στη Σοβιετική Ένωση, προκειμένου να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας. Ο διάσημος Γερμανός νευρολόγος έκοψε τον εγκέφαλο σε τέσσερα μέρη και στη συνέχεια τεμάχισε το κάθε ένα από αυτά σε 7.500 λεπτές φέτες για μικροσκοπική ανάλυση. Ο καθηγητής ίδρυσε το Ινστιτούτο του Εγκεφάλου της Μόσχας θέτοντας τον εγκέφαλο του Λένιν στο επίκεντρο των μελετών και επί χρόνια τόσο ο ίδιος όσο και μια ομάδα επιστημόνων μελετούσαν αυτές τις φέτες.
Τα αποτελέσματα αυτής της τεράστιας έρευνας αποτυπώθηκαν σε 14 τόμους, οι οποίοι, όμως, κρατήθηκαν μυστικοί μέχρι και την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Το 1993 ο δόκτορ Όλεγκ Αντριάνοφ, ένας από τους κορυφαίους τεχνικούς του Ινστιτούτου Εγκεφάλου, εξασφάλισε την άδεια να δημοσιεύσει ένα επιστημονικό άρθρο για τον εγκέφαλο του Λένιν.
Τότε ήταν που αποκαλύφθηκε το μεγάλο μυστικό και όλοι αντιλήφθηκαν γιατί έπρεπε να μείνει κρυφό τόσα χρόνια: Ο εγκέφαλος του Λένιν δε διέφερε καθόλου από των άλλων ανθρώπων!
Επιπλέον, είναι πιθανό κάπου να υπάρχει και η καρδιά του η οποία επίσης αφαιρέθηκε από το σώμα αλλά κατά την επίσημη εκδοχή, δεν ήταν εφικτό να εξετασθεί επειδή κάπου... χάθηκε μέσα στην όλη διαδικασία!
Σε κάθε περίπτωση, το σώμα του Λένιν βαλσαμώθηκε και τοποθετήθηκε σε μόνιμη έκθεση στο Μαυσωλείο του Λένιν στη Μόσχα. Η μούχλα καθαρίζεται τακτικά από το πρόσωπό του και το σώμα του πλένετε συχνά με γλυκερίνη για να αποτραπεί η αποσύνθεση. Παρότι όμως εκτίθεται εδώ σχεδόν από 100 χρόνια, η σορός του Λένιν διατηρείται σε άριστη κατάσταση. Μοιάζει σαν μόλις να τον έχει πάρει ο ύπνος.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.