Για τη δυνατή προσωπική αλλά και επαγγελματική σχέση που είχε αναπτύξει με τον σπουδαίο Νικόλα Άσιμο, μίλησε ο Γιάννης Ζουγανέλης ο οποίος το βράδυ της Τρίτης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Αυτός και ο Άλλος» στην ΕΡΤ.
«Επηρέασε πάρα πολύ τη ζωή μου ο Νικόλας ο Άσιμος. Με επηρέασε, πρώτα απ' όλα η διάθεση του για επαναστατικότητα στην καθημερινότητα που μετέπειτα εξελίχθηκε τελείως διαφορετικά και με άλλες λογικές. Τον γνώρισα μια φορά που είχα πάει στη Θεσσαλονίκη, ίσως την πρώτη φορά που είχα πάει. Στο Λευκό Πύργο υπήρχε μια μπουάτ. Πάνω στον Λευκό Πυργο. Και ήταν ο Νικόλας εκεί. Επειδή εγώ είχα προλάβει να κάνω ένα δίσκο με γνώρισε, μου λέει γεια σου κλπ. Ένα ευγενικό παιδί. Καλαίσθητο. Μου είπε ότι τον ενδιαφέρει η μουσική και του είπα να έρθει στην Αθήνα, να τον γνωρίσω με τον Αλέκο Πατσιφά (σσ: ιδρυτή της δισκογραφικής εταιρείας Lyra) και θα κάνω ότι μπορώ για να συστηθεί. Πράγματι, ήρθε και έκανε τα δύο πρώτα του τραγούδι. Τον ''μηχανισμό'' και τον ''ρεβιζιονιστή''. Ήταν η εποχή που μέναμε μαζί. Στην αρχή έμενε στο δικό μου σπίτι. Ζήσαμε μαζί. Αγαπηθήκαμε πάρα πολύ. Μετά διαφωνήσαμε σε πάρα πολλά», είπε ο Γιάννης Ζουγανέλης και πρόσθεσε:
«Κάναμε μαζί το πρώτο μουσικό καφενείο, το ''Σούσουρο'' στην Πλάκα. Κάναμε μια πολλή ωραία δουλεια. Όμως δεν μπορώ να ξεχάσω ότι η προοδευτικότητα της δουλειάς ήταν δικιά του συνέπεια. Εγώ είχα τη διάθεση να παίξω, να συνυπάρξω. Όλες τις ιδέες αυτός της έδινε. Ήταν καλλιεργημένο παιδί. Τα τραγούδια του ήταν πολύ ωραία. Το κορυφαίο του κατά τη γνώμη μου είναι ο «Μπαγάσας». Και ο άνθρωπος που στήριξε πολύ το Νικόλα παρά τις διάφορες βλακείες που γράφονται και ακούγονται, είναι ο Βασίλης ο Παπακωνσταντίνου. Και η Χαρούλα η Αλεξίου που τραγούδησε το ''Παπάκι''. Δεν ήταν εύκολο εκείνη την εποχή να βάζουν τραγούδια αυτοί οι καλλιτέχνες. Ο δε Βασίλης, προς τιμήν του, στήριξε και μετέπειτα το περιβάλλον του Άσιμου.
Ο Νικόλας, που ακόμα αγαπιέται από τους νέους και ελπίζω για τους σωστούς λόγους, ξέφυγε. Σκέψου πως ερχόμουν πρόσωπο με πρόσωπο και αυτό ήταν δύσκολο τα τελευταία του χρόνια. Απολογούμε επειδή τα τελευταία δυο χρόνια δεν τον είχα δει. Του συμπαρασταθήκαμε. Ψυχολογικά δε ισορροπούσε. Έκανε διάφορα πράγματα. Δεν θέλω να μιλήσω για τις σχέσεις του με τις ουσίες. Άλλωστε αυτά είναι παρελθόν. Ο Νίκος έμεινε όχι για την τρέλα και την επιθετικότητα που έβγαλε, όχι αυτή απέναντι στην εξουσία που ήταν κάτι διαφορετικό, αλλά αυτή απέναντι στην κοινωνία και όλο αυτό βγήκε σε εμπάθεια. Αυτά έχω δικαίωμα να τα πω γιατί τα έχω πει και στον ίδιο. Και γέλαγε. Με αγαπούσε πολύ».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
