Η μετανάστευση Ελλήνων στις ΗΠΑ έγινε σε διάφορα κύματα και σε μεγάλους αριθμούς ανθρώπων, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχει σήμερα μία μεγάλη και ιδιαίτερα δραστήρια ελληνοαμερικανική κοινότητα σε διάφορα αστικά κέντρα της αχανούς χώρας και σίγουρα στη Νέα Υόρκη.
Το πρώτο μεγάλο κύμα μεταναστών αφορά την περίοδο μεταξύ του 1890 και του 1917 όπου, λόγω οικονομικών προβλημάτων και πολέμων, υπολογίζεται ότι πάνω από 450.000 Έλληνες πήραν τη μεγάλη απόφαση να ταξιδέψουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και να εγκατασταθούν κατά κύριο λόγο σε μεγάλα αστικά κέντρα των βορειοανατολικών ΗΠΑ.
Εκείνο το πρώτο κύμα οδηγούσε τους Έλληνες σε κυρίως χειρονακτικές εργασίες σε βιομηχανίες, σε βιοτεχνίες αλλά και στα μεταλλεία και στις υποδομές, ενώ κάποιοι άνοιξαν και μικρές επιχειρήσεις.
Ελλείψει εργατικών χεριών μάλιστα, οι αμερικανικές κυβερνήσεις στις αρχές του 20ού αιώνα ήραν τους περιορισμούς στην μετανάστευση από την Ελλάδα, ώστε να διευκολύνεται ακόμα περισσότερο η ακόμα μαζικότερη μετανάστευση Ελλήνων.
Δείτε επίσης: Καιρός: Έντονες βροχές και στην Αττική, έξαρση στη δυτική Ελλάδα - Νέα πρόγνωση Αρναούτογλου
Το περιβόητο νησί Ellis
Στην κοιλάδα του ποταμού του Χάντσον, απέναντι από τη Νέα Υορκή και πολύ κοντά στο Άγαλμα της Ελευθερίας, υπάρχει το νησί Ellis που λειτουργούσε ουσιαστικά ως χώρος υποδοχής για τους εκατομμύρια μετανάστες που έφταναν στις ΗΠΑ στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.
Από το νησί Ellis πέρασαν και χιλιάδες Έλληνες μετανάστες οι οποίοι στοιβάζονταν ο ένας πάνω στον άλλο για ημέρες, σε ιδιαίτερα ανθυγιεινές συνθήκες διαβίωσης, απλά περιμένοντας να υποβληθούν σε ιατρικές εξετάσεις αλλά και διαφόρων ειδών ερωτήσεις, πριν τους επιτραπεί να περάσουν στη Νέα Υόρκη.
Οι περισσότεροι φαίνεται ότι κατάφερναν να περάσουν στις ΗΠΑ προκειμένου να χτίσουν από την αρχή τη ζωή τους. Παρόλα αυτά, βέβαια, συχνά έπεφταν θύματα ρατσισμού. Ρατσιστικοί όροι όπως “greaseballs” («λιγδιάρηδες», πιθανόν λογοπαίγνιο από το Greece) αλλά και “dirty Greeks” (βρομοέλληνες) ήταν μόνο μερικοί από αυτούς που χρησιμοποιούνταν εις βάρος τους.
Εξάλλου, είναι γνωστό ότι στον Αμερικανικό Νότο, οι Έλληνες έπεφταν συχνά θύματα επιθέσεων από την περιβόητη ρατσιστική οργάνωση Κου-Κλουξ-Κλαν οι οποίοι θεωρούσαν ότι οι Έλληνες δεν ανήκαν στην «ανώτερη» λευκή φυλή.
Τα χαράγματα στα ελληνικά που θα βρεις στο νησί Ellis
Σήμερα, το νησί Ellis, έξω από το Μανχάταν, έχει γίνει το σύμβολο της μετανάστευσης στις ΗΠΑ, στο οποίο πάνε καθημερινά χιλιάδες τουρίστες με ειδικά καραβάκια που περνούν μπροστά από το Άγαλμα της Ελευθερίας και καταλήγουν σε ένα εντυπωσιακό μουσείο που έχει αφιερωθεί στη μετανάστευση.
Σε ένα κάπως απομονωμένο σημείο του κτηρίου όπου πηγαίνουν πολύ λίγοι επισκέπτες, προστατευμένες από ένα τζάμι, υπάρχουν δύο κολώνες που είναι και οι μόνες που σώζονται. Ήταν στο σημείο που άλλοτε βρίσκονταν οι κοιτώνες των μεταναστών.
Όποιος περιεργαστεί τις κολώνες, θα δεί ότι πάνω τους υπάρχουν χαράγματα με διάφορα μηνύματα, συνθήματα ή ζωγραφιές. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν γραμμένα στα ελληνικά από Έλληνες που πριν περισσότερο από έναν αιώνα προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να εκφραστούν και να περάσουν την ώρα τους όντας στην αναμονή της νέας τους ζωής.
Λόγω της φθοράς του χρόνου, πολλά από τα χαράγματα αυτά είναι πλέον δυσανάγνωστα. Υπήρχαν όμως και κάποια που μπορεί να τα καταγράψεις τουλάχιστον σε ένα μέρος τους. Ένα εξ αυτών είναι γραμμένο από κάποιον Γεώργιος Στρατήγη από την Κυνουρία. Διαβάζουμε το συγκλονιστικό του χάραγμα που γράφτηκε στις 22 Μαρτίου του 1901:
«Γεωργιος Στρατήγης εκ Βουρβούρων επαρχίας Κυνουρίας
Εις αυτα τα κρεβατια εκοιμήθηκα
νύκτες 3 ...
και ο θεος γιγνώσκει πόσες θα κοιμηθω ακόμη».
Σε ένα άλλο μήνυμα βλέπουμε τα εξής σπαράγμα από τον Αθανάσιο Αγγελόπουλο που καταγόταν από τη Μεγαλόπουλη του νομού Αρκαδίας.
«Καρδιά μου ……
Παρ..
Και άλλαι καρδιαίς δεν ε΄…
… τι ήθελα ……
Αμερική να έλθω να …
….. Καστριγκάρι…
Όλο ψ…;
Αθ. Γ. Αγγελόπουλος
Εκ Μεγαλοπόλεως
Νομού Αρκαδίας»
Ενώ σε ένα τρίτο διαβάζουμε το μήνυμα του Κωνσταντίνου Γ. Κολιανάτη που παραπονιέται για την επιλογή να φύγει από την πατρίδα του και να πάει στις ΗΠΑ.
«Κωνσταντίνος Γ. Κολινιάτης
…… εγώ πήγα εις την Αμερική
να βγάλω …. Αλλά εις Καστριγκάρι
κατάντησα (;) όλο ψίρα (;) [ο;] κακομοί[ρης;]..
και εκάθισα όμως …. ημέρας
και έχασα το… μου».
Γενικότερα, στα περισσότερα μηνύματα φαίνεται ο πόνος και το παράπονο των Ελλήνων που βρέθηκαν στο Ellis και έζησαν πολύ δύσκολες στιγμές στην αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος, πιθανόν βλέποντας απέναντί τους το μεγαλεπήβολο Άγαλμα της Ελευθερίας.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
