Θυμάστε τον «Μικρό Ηρακλή», το αγόρι που πριν αρκετά χρόνια, «έπαιζαν» ασταμάτητα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλον τον κόσμο, δίνοντάς του τον τίτλο του «πιο δυνατού αγοριού στον κόσμο»;
Τα χρόνια πέρασαν και το μυώδες αυτό παιδί έχει πια μεγαλώσει, είναι ο Ρίτσαρντ Σάντρακ και ζει μια πολύ διαφορετική ζωή. Ο άνδρας που έφερε το παρατσούκλι «Μικρός Ηρακλής», κέρδισε τον τίτλο αυτόν, όταν ήταν μόλις οκτώ ετών.
Η σωματική του διάπλαση τον εκτόξευσε στην κορυφή και τον έκανε να συναναστρέφεται με θρυλικές διασημότητες όπως ο Άρνολντ Σβάρτσνεγκερ και ο Λου Φερίνιο. Μάλιστα, εξασφάλισε μια θέση στην ταινία «Ο μικρός Ταρζάν» ένω τον καλούσαν για συνεντεύξεις σε τηλεοπτικές εκπομπές.
Σήμερα, έχοντας πια αναμετρηθεί προσωπικά με αυτό το κεφάλαιο της παιδικής του ηλικίας, μίλησε ανοιχτά για την εποχή εκείνη, που στην πραγματικότητα, τον τραυμάτισε βαθιά.
Η ζωή του «Μικρού Ηρακλή» και η σχέση με τον πατέρα του
Ο Ρίτσαρντ Σάντρακ έδωσε πρόσφατα μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο Metro λέγοντας πως τα παιδικά του χρόνια ήταν γεμάτα κακοποίηση, καθώς ο ίδιος στερήθηκε μια φυσιολογική παιδική ηλικία και αναγκαζόταν να προπονείται παρά τη θέλησή του. Πώς όμως ξεκίνησαν όλα;
Ο Σάντρεκ γεννήθηκε στην Ουκρανία από πατέρα παγκόσμιο πρωταθλητή πολεμικών τεχνών και μητέρα αστέρα της αεροβικής γυμναστικής, το μυώδες παιδί-θαύμα φαινόταν προορισμένο να γίνει διάσημο για τη σωματική του διάπλαση.
Η σχέση με την πατέρα του ήταν όπως λέει και αυτή που τον έφερε στα όριά του και όπως περιγράφει συχνά έμοιαζε με «κατάσταση ομηρίας». Άρχισε να σηκώνει βάρη στην ηλικία των 5 ετών και σύντομα κατάφερε να κάνει πιέσεις πάγκου τρεις φορές το βάρος του σώματός του, μέχρι και την ηλικία των 8 ετών.
Όπως αποκαλύπτει, υπέστη ψυχική και σωματική κακοποίηση στα χέρια του πατέρα και προπονητή του Πάβελ Σάντρακ. «Ο πατέρας μου συχνά είχε κρίσεις οργής», αναφέρει ο Σάντρακ. «Υπήρξαν περισσότερες φορές από όσες μπορώ να μετρήσω όπου μια απλή προπόνηση μετατράπηκε σε κάτι που έμοιαζε με μια πραγματικά έντονη κατάσταση ομηρίας».
Η «σωτηρία» όπως λέει, ήρθε γύρω στο 2003, όταν ο πατέρας του φυλακίστηκε και απελάθηκε στην Ουκρανία μετά από μια ιδιαίτερα βίαιη επίθεση στη μητέρα του Λένα, εκείνη τη χρονιά. Η απουσία του πατέρα ήταν μεταμορφωτική για τον έφηβο, ο οποίος ήταν επιτέλους ελεύθερος να χαράξει τη δική του πορεία.
Έτσι ο Σάντρακ σταμάτησε την άρση βαρών στην ηλικία των 16 ετών για να ασχοληθεί με άλλα αθλήματα όπως γυμναστική, κολύμβηση, καταδύσεις, μπάσκετ και σκέιτμπορντ.
«Η άρση βαρών ήταν σχεδόν σαν μετατραυματικό στρες κατά μία έννοια», είπε. «Ήταν συνδεδεμένο με το παρελθόν μου. Κουράστηκα που όλα βασίζονταν στο σώμα μου. Όταν κοιτάζω πίσω σε όλα όσα έχω περάσει, νιώθω σαν να κοιτάζω πίσω στη ζωή ενός διαφορετικού ανθρώπου», είπε.
Ο Σάντρακ κατέληξε ότι δεν έχει δει τον πατέρα του από τότε. Άλλωστε όπως λέει, ο ίδιος δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη για τις πράξεις του από τότε που απελάθηκε, ούτε έχει κανένα ενδιαφέρον να επανασυνδεθεί μαζί του.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
