Στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού «Άγρια Θάλασσα» ο Γιώργος Σαμπάνης κάνει ίσως την πιο αυτοβιογραφική του έκφραση σε μουσικό επίπεδο. Τον βλέπουμε με μια φόρμα να περπατάει στο ταρτάν του στίβου και στο background παίζουν βίντεο από αγώνες που έτρεξε. Για αυτή τη σχέση του με το στίβο μίλησε στο Νίκο Χατζηνικολάου και το Ενώπιος Ενωπίω, αλλά εκεί που πέφτει αναμφίβολα το ενδιαφέρον, είναι στην ανάγκη που εκδήλωσε να κάνει οικογένεια και να έχει μια σύντροφο που θα τον αγαπάει για αυτό που είναι κι όχι για τον Σαμπάνη της σκηνής, της νύχτας.
Ο Γιώργος Σαμπάνης συμπληρώνει πια 16 χρόνια στο χώρο της μουσικής, αφού το πρώτο του τραγούδι, το «Σ΄Αφήνω Τώρα στον Επόμενο» κυκλοφόρησε το 2005. Από τότε έβγαλε αρκετά άλμπουμ, έγραψε άπειρα τραγούδια σε άλλους τραγουδιστές κράτησε για μια δεκαετία μουσικές σκηνές ως πρώτο όνομα, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση το Acro, έζησε με λίγα λόγια μια πολύ γεμάτη μουσική διαδρομή. Το ίδιο γεμάτη ήταν και πριν τη μουσική, η αθλητική του πορεία στον στίβο.
Τι λέει ο ίδιος γι΄αυτά τα δύο ορόσημα της ζωής του;
Για το τραγούδι που τον έκανε γνωστό και από τότε αποτελεί βασική επιλογή σε λίστες για trash parties, ένα τραγούδι που δε συνάδει με το μουσικό του ύφος από κει και μετά, ο Γιώργος Σαμπάνης αποκάλυψε ότι ο λόγος που το είπε ήταν επειδή ακριβώς θα του έδινε χώρο και χρόνο να δείξει τι θέλει να κάνει μουσικά.
«Το αγαπώ το τραγούδι "Σ’ αφήνω στον επόμενο" γιατί, παρόλο που δεν είναι ένα κομμάτι της αισθητικής μου, το έγραψα γιατί μου είπε ο Γιάννης Δόξας πως πρέπει να το γράψω και πρέπει να το κάνουμε. Έκανα αυτό που μετά έμαθα πως έκανε και ο Νταλάρας. Του είπα "δεν θέλω να τραγουδήσω άλλο τέτοιο τραγούδι. Θα πω ένα και τέλος". Και το δέχθηκε. Όμως, ο Δόξας βγήκε αληθινός. Το "Σ’ αφήνω στον επόμενο" τα πρώτα χρόνια μου έδωσε χρόνο.
Μου έδωσε χρόνο να μπορέσω να τραγουδήσω, να κάνω lives, να δείξω το πόσο καλός μπορεί να είμαι πάνω στη σκηνή, να φτιάξω ρεπερτόριο και να γνωρίσω ανθρώπους. Καλώς ή κακώς μου έδωσε χρόνο. Και πέρασε σαν ένα καλτ τραγούδι το οποίο μου αρέσει».
Για τη σχέση του με τον αθλητισμό, με το τρέξιμο σε επίπεδο πρωταθλητισμού για την ακρίβεια, ο Γιώργος Σαμπάνης περιέγραψε στο Νίκο Χατζηνικολάου το πώς ξεκίνησε αυτή η σχέση, τι κατάφερε στο διάστημα που έτρεχε και τους λόγους που αποφάσισε να κάνει κάτι άλλο.
«Μετά τον πρωταθλητισμό το τραγούδι μου φάνηκε πολύ εύκολο. Ταλαιπωρήθηκα με τον αθλητισμό. Δεν είχα προσωπική ζωή. Έτρεχα πολλά χρόνια, πάνω από 11. Τα χρυσά μετάλλια είναι κάπου στα 14, αλλά είναι πολλά περισσότερα μαζί με ασημένια και χάλκινα. Έτρεχα σε αρκετά αγωνίσματα, γι΄αυτό. Έτρεχα 100 μέτρα, 60 μέτρα σε κλειστό, 200 μέτρα και σκυταλοδρομίες.
Βάζεις έναν στόχο που στιγμιαία μπορεί να εξαφανιστεί. Μου έχει τύχει να χάσω Πανελλήνιο Πρωτάθλημα από τραυματισμό που δεν συνέβη στην προπόνηση, με πάτησε αυτοκίνητο… Από τύχη βρέθηκα στον αθλητισμό. Είχα έναν συμμαθητή στο σχολείο που ήθελε να περάσουμε από τον στίβο να συναντήσει μια κοπέλα. Παίζαμε μαζί μουσική. Χάλασε το λεωφορείο, έπιασε βροχή και πήγαμε με τα πόδια στο γήπεδο. Μπήκα μέσα, η βροχή σταμάτησε, εκείνος βρήκε την κοπέλα και εμένα με συνάντησε ένας προπονητής και μου είπε να αρχίσω να τρέχω… Από εκείνη την παράξενη συγκυρία, ξεκίνησα τον στίβο».
«Δεν θα ήθελα να φύγω από αυτόν τον κόσμο και να μην έχω ένα παιδί»
Σε αυτό το σημείο εμφανίστηκαν οι δύο γονείς του μέσω βίντεο, με τον πατέρα του να εξηγεί πως από τη στιγμή που ο Γιώργος δεν ήταν σε ένα σύλλογο με λεφτά, θα ήταν πολύ δύσκολο να βιοποριστεί και γι΄αυτό πια η μουσική ήταν μονόδρομος. Άλλωστε, ο Σαμπάνης έστελνε διαρκώς τραγούδια του σε καλλιτέχνες από τα 18 του μέχρι τα 24 του, χωρίς να έχει ανταπόκριση ως τότε.
Οι γονείς του είναι επίσης ένα κομμάτι που τον διαμόρφωσε, με την έννοια ότι χώρισαν κάπου το 1990 και αυτό, όπως εξηγεί ο Γιώργος Σαμπάνης, του έχει καθορίσει τη σκέψη ως προς την απόφαση να κάνει οικογένεια και το πόσο συνειδητοποιημένος και σοβαρός πρέπει να είναι όταν θελήσει να το κάνει πράξη.
Και μετά από τόσα χρόνια αδιάκοπης δουλειάς, τόσο μουσικά όσο και επιχειρηματικά, ο τραγουδιστής εκφράζει την επιθυμία του να βρει μια σύντροφο και να κάνει παιδί.
«Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη. Έχω πάντα μια διακριτική προσωπική ζωή. Είμαι παραδοσιακός τύπος, από αυτούς που πιστεύουν ότι κάποια στιγμή στη ζωή θα παντρευτούν και θα κάνουν οικογένεια και παιδιά. Ελπίζω να γίνει. Δεν θα ήθελα να φύγω από αυτόν τον κόσμο και να μην έχω ένα παιδί και μια σύντροφο. Θα μου άρεσε να έχω.
Η σύντροφός μου πρέπει να είναι δίπλα μου για εμένα και όχι για αυτό που βλέπει δημόσια. Αυτό με τρομάζει πολύ. Για ποιον λόγο να είναι μαζί μου... Φοβάμαι μήπως λόγω της δουλειάς μου την προσελκύσουν οι λάθος λόγοι. Δεν παραπονιέμαι, αλλά συμβαίνει. Θα ήθελα να νιώθω εγώ ότι μπορώ να την κάνω ευτυχισμένη.
Ο χωρισμός των γονιών μου δε με έχει φέρει απέναντι στον θεσμό του γάμου. Με έχει φέρει στη σοβαρότητα που έχει ο θεσμός. Οι γονείς μου αγαπιούνται πολύ και δε μου δημιουργήσαν προβλήματα. Αλλά το να είσαι παιδί χωρισμένων γονιών δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα. Ακόμη και με αυτούς τους γονείς. Ειδικότερα το 1989, το 1990. Άλλες εποχές. Ευτυχώς οι γονείς μου ήταν βράχοι. Δε θέλω να κάνω μια οικογένεια που μετά θα χωρίσει. Από αυτή την έννοια είμαι πάρα πολύ προσεχτικός».
Φωτογραφία: Youtube
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
