«Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός... Αλλά όταν νιώθει τον πόνο του άλλου τότε ναι είναι Ανθρωπος». Λόγια του Νίκου Καζαντζάκη που χρησιμοποίησε πρόσφατα ο νέος Αρχηγός της Πυροσβεστικής Αντιστράτηγος Γεώργιος Πουρναράς αναφερόμενος στην υπερπροσπάθεια που καταβάλουν οι συνάδελφοι του αυτές τις ημέρες στις σεισμόπληκτες περιοχές της Τουρκίας. Η αγωνία στο κατακόρυφο.. Κάθε δευτερόλεπτο είναι κρίσιμο… Η χαρά διαδέχεται τη λύπη… Τον δικό τους αγώνα δίνουν 30 πυροσβέστες της 1ης και 2ης ΕΜΑΚ που επιχειρούν στα ερείπια των σπιτιών στις σεισμόπληκτες περιοχές της Τουρκίας. Μαζί τους βρίσκονται οκτώ στελέχη του ΕΚΑΒ (τρεις γιατροί και πέντε παραίατρικοί).
Η αποστολή των Ελλήνων ειδικά εκπαιδευμένων πυροσβεστών της Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών ήταν η πρώτη που έφτασε στο σημείο. Με την καθοδήγηση των τουρκικών αρμόδιων Αρχών κατευθύνονται σε συγκεκριμένες γειτονιές για να επιχειρήσουν. Η εικόνα που αντικρίζουν είναι ερείπια. Και εκατοντάδες ανθρώπους να αγωνιούν για τους δικούς τους που βρίσκονται ακόμα εγκλωβισμένοι.
Όπως λένε έμπειρα στελέχη της ΕΜΑΚ αξιολογούν το χώρο, κάνουν εκτίμηση του κινδύνου, στήνουν υποστυλώματα και με κινήσεις ακριβείας σκυμμένοι κάτω από μπάζα προσπαθούν να προσεγγίσουν το άτομο που είναι παγιδευμένο. Έχουν και την κατάλληλη γνώση αλλά κυρίως την εμπειρία για όλες τις κινήσεις που κάνουν. Όταν δε κάνουν την διείσδυση στο εσωτερικό τότε φτάνουν στο σημείο να σκάβουν ακόμα και με τα χέρια. Γεμίζουν σκόνη αλλά είναι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει… Γύρω τους επικρατούν πολύ χαμηλές θερμοκρασίας. Ο καιρός είναι ανασταλτικός παράγοντας σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης αλλά «είναι τόσο μεγάλη η ένταση που μπορεί να εργαστούν την ώρα εκείνη ακόμα και με κοντομάνικα» όπως λένε αξιωματικοί της Πυροσβεστικής.
Με δάκρυα στα μάτια
Tα «στρατηγεία» στήνονται άμεσα. Με το που φτάνουν στη περιοχή δρουν άμεσα. Με τη συνδρομή των τοπικών αρχών ωστόσο παράλληλα πολλοί είναι οι σεισμοπαθείς που τους ζητούν ακόμα και με δάκρυα στα μάτια να πάνε και στις δικές τους γκρεμισμένες πολυκατοικίες, να σώσουν και τους δικούς τους ανθρώπους.
Αντίπαλοι τους ο χρόνος, όπως λένε χαρακτηριστικά «κάθε δευτερόλεπτο μετράει», αλλά και οι δυνατοί μετασεισμοί. Ένας μετασεισμός μπορεί να ανατρέψει όλα τα δεδομένα. «Με βάση εξειδικευμένη έρευνα που έχουμε κάνει στο Νεπάλ, στην Ιαπωνία στη Νέα Ζηλανδία, θεωρούμε ότι οι πρώτες 48 ώρες είναι οι κομβικές. Οι 72 ώρες είναι το απώτατο σημείο που μπορεί να ζήσει κανείς κάτω από τα ερείπια. Για ανθρώπους που έχουν εγκλωβιστεί δεν είναι εύκολες. Μετά τις 72 ώρες θα επιχειρούμε μόνο σε μέρη που υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι κάποιος ζει» ανέφερε στο Μega την Παρασκευή το πρωί ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ Ευθύμιος Λέκκας.
«Τη στιγμή εκείνη ο στόχος είναι ένας, να βγάλουμε ζωντανό τον άνθρωπο που βρίσκεται εγκλωβισμένος.. Εμείς δεν βλέπουμε τη στιγμή εκείνη την θρησκεία του, την καταγωγή του, την γλώσσα που μιλάει. Για εμάς είναι ο συνάνθρωπος μας που μας έχει ανάγκη. Για εμάς είναι σαν να απεγκλωβίζουμε τον πατέρα, την μητέρα, τα παιδιά, τα αδέλφια μας…» τονίζουν στο Reader αξιωματικοί του Πυροσβεστικού Σώματος που έχουν διατελέσει στελέχη της ΕΜΑΚ και έχουν πάρει μέρος σε πολλές αποστολές διάσωσης.
Επίσης όπως είπε στην ενημέρωση των δημοσιογράφων για τις επιχειρήσεις της ΕΜΑΚ στην Τουρκία ο προϊστάμενος Κλάδου Επιχειρήσεων του Αρχηγείου του Πυροσβεστικού Σώματος Υποστράτηγος Αθανάσιος Μπαλάφας , «κοιτάμε πώς να σώσουμε κάποιον που φωνάζει, ενώ κάποιοι άλλοι είναι ήδη νεκροί δίπλα μας». Και πρόσθεσε πως αν και είναι αδόκιμο οι διασώστες είναι κάτι σαν μικροί Θεοί καθώς τη στιγμή εκείνη πρέπει να πάρουν μια πάρουν μια πολύ σημαντική απόφαση μεταξύ ζωής και θανάτου για τους εγκλωβισμένους. «Υπήρχαν φορές που αναγκαστήκαμε να ανασύρουμε νεκρούς επειδή γιατί πίσω τους υπήρχαν ζωντανοί» τόνισε.
«Οι αντισεισμικές κατασκευές δεν πρέπει να πέφτουν»
Ο σεισμός στην Τουρκία ωστόσο έφερε εκ νέου στην επιφάνεια την έλλειψη αντισεισμικής προστασίας των πολυκατοικιών όπου διέμεναν πολλές οικογένειες. Ο καθηγητής αντισεισμικών κατασκευών, Παναγιώτης Καρύδης, που πήγε στην Τουρκία αναφέρθηκε στα αίτια της κατάρρευσης τόσων πολλών κτιρίων μιλώντας για κακοτεχνίες στην κατασκευή τους. «Είναι πολλές οι παράμετροι. Είναι και τα κτίρια, όμως και το μέγεθος του σεισμού είναι πολύ σημαντικό. Πράγμα που σημαίνει μεγάλη διάρκεια που εξάντλησε την δυνατότητα απορρόφησης ενέργειας της κατασκευής, η οποία ούτως η άλλως δεν ήταν τόσο καλή. Και το δεύτερο είναι η πολύ μεγάλη έκταση που είχε ο σεισμός».
Ο καθηγητής επεσήμανε ότι κανονικά οι αντισεισμικές κατασκευές δεν πρέπει να πέφτουν έτσι: «Οι κατασκευές δεν ήταν δεόντως μελετημένες, κάθε αντισεισμική κατασκευή πρέπει ποτέ να μην καταρρέει όσο δυνατός κι αν είναι ο σεισμός».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
