Με βολές κατά της εισαγγελέως της έδρας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου η οποία πρότεινε την ενοχή της Ρούλας Πισπιρίγκου για την ανθρωποκτονία και την απόπειρα ανθρωποκτονίας της κόρης της Τζωρτζίνας, ξεκίνησε σήμερα την αγόρευση του ο συνήγορος της Αλέξης Κούγιας.
Όπως είπε «η κυρία εισαγγελέας, αντί να αντιμετωπίσει το κατηγορητήριο σαν ένα μεγάλο ερώτημα, το αποδέχτηκε εκ των προτέρων σαν την απάντηση και έτσι ακολούθησε αντίστροφη πορεία σκέψης από την ορθόδοξη. Αντί αφετηρία της να είναι η αντικειμενική διερεύνηση τής κατηγορίας και των αποδεικτικών στοιχείων, αφετηρία της έγινε η προκατάληψη, η εκ προοιμίου παραδοχή της ενοχής και η "ιερή αγανάκτηση", που μετέτρεψε την πρότασή της σε κουραστική επίκληση του συναισθήματος των μελών του δικαστηρίου και της ιδιότητα σας ως γονέων, για να θολώσει την αντικειμενική σας κρίση και τη διαύγεια της σκέψη σας. (...)
Αν κάτι δολοφονήθηκε σ’ αυτή τη διαδικασία, αυτό ήταν η επιστημονική αλήθεια και ο ορθός λόγος. Ήταν τόση προκατάληψη της κυρίας εισαγγελέα, ώστε όχι μόνο αποδέχτηκε την έκθεση του Ράικου σαν ιερό και απαραβίαστο κείμενο, αλλά και "θεοποίησαν" τον ίδιο τον Ράικό σαν έναν παντογνώστη επιστήμονα που μαζί με τον Πάπα, κατέχει κι αυτός το αλάθητο…»
Ο κ. Κούγιας μίλησε για μία «υποδειγματική μητέρα που κατασυκοφαντήθηκε, ενώ ο πατέρας του παιδιού, Μάνος Δασκαλάκης, που επί της ουσίας ήταν απών, "θεοποιήθηκε" από τα ΜΜΕ».
«Για κάποιο ανεξήγητο λόγο όλα όσα έκανε η κατηγορούμενη θεωρήθηκαν "τυπικά, ψύχρα, αδιάφορα και διεκπεραιωτικά", ενώ το γεγονός ότι μια φορά ο Μάνος Δασκαλάκης ήρθε και βάλε λίγο λαδάκι στο μέτωπο της Τζωρτζίνας στο νοσοκομείο του Ρίου, θεωρήθηκε υπέρτατη και ασυναγώνιστη απόδειξη γονεϊκής αγάπης. Όσο κι αν έκανε η κατηγορούμενη για την Τζωρτζίνα, δεν θα μπορούσε ποτέ να ξεπεράσει το "λαδάκι" του Μανού. Αυτό δείχνει πόσο βαθιά έχει αλλοιωθεί η κριτική σκέψη και ο ορθός λόγος από την προκατάληψη σε βάρος της κατηγορουμένης».
Βολές κατά Ράικου
Ο κ. Κούγιας εστίασε, κατά το σημερινό πρώτο μέρος της αγόρευσής του, και στην τοξικολογική του καθηγητή Ράικου, ο οποίος εντόπισε την κεταμίνη στο αίμα της Τζωρτζίνας.
Όπως είπε, μεταξύ άλλων, «εάν μετά την επιστημονική διερεύνηση της υπόθεσης πετάξετε στον κάλαθο των αχρήστων την έκθεση του Ράικου, όπως και πρέπει να κάνετε, τότε δεν υπάρχει κανένα άλλο στοιχείο που να υποδεικνύει εγκληματική ενέργεια και αυτό δεν μπορεί να υποκατασταθεί, ούτε να αντικατασταθεί με κουτσομπολιά και μηνύματα στο Viber, με τα σχόλια των τηλεδικαστών στις πρωινές, μεσημεριανές και απογευματινές τηλεοπτικές εκπομπές και τις αυθαίρετες και ανεύθυνες τοποθετήσεις των αυτόκλητων τηλε -ιατροδικαστών, των ανθρώπων δηλαδή που πάνω σε ένα ανθρώπινο δράμα εδώ και δύο χρόνια χτίζουν καριέρες και φτιάχνουν περιουσίες. Ήταν τέτοια η χειραγώγηση των εισαγγελικών και ανακριτικών Αρχών από τον Ράικο, ώστε να πιστέψουν όχι μόνο ότι δήθεν βρέθηκε ο δολοφόνος, χωρίς να υπάρχει καν δολοφονία, αλλά και ότι η κατηγορούμενη ήταν δήθεν επικίνδυνη φυγής, ενώ στην πραγματικότητα είχε γνωστή διαμονή στην Πάτρα, ή ότι είχε σχεδιάσει την τέλεση νέων αδικημάτων, μολονότι δεν συναναστρεφόταν μικρά παιδιά, αφού δεν ασκούσε κάποιο συναφές επάγγελμα, ούτε υπήρχαν παιδιά στο σπίτι της. Η όλη ποινική διαδικασία κινήθηκε θεωρώντας εξαρχής την έκθεση του Ράικου ως "θέσφατο", σαν ένα κομμάτι της δίκης που δήθεν δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, ούτε να ανατραπεί, ούτε να ερευνηθεί, ωσάν να επρόκειτο για κάποιο απαραβίαστο ιερό κείμενο. Σκοπός του Ράικου ήταν να αναδειχθεί επιστημονικά μέσα από αυτή την υπόθεση, να γίνει ο "βασιλιάς των τοξικολόγων" με το να καταχωρηθεί στα παγκόσμια τοξικολογικά χρονικά ως ο τοξικολόγος που κατόρθωσε να εντοπίσει τον πρώτο στην ιστορία θάνατο παιδιού από κεταμίνη μέσα σε νοσοκομείο από πράξη γονέα και όχι από ιατρικό σφάλμα».
Κανένα στοιχείο για την κεταμίνη
Ο Αλέξης Κούγιας ανέπτυξε και σειρά επιχειρημάτων που κατά τον οποίο δείχνουν ότι την κεταμίνη δεν θα μπορούσε να τη χορηγήσει η κατηγορούμενη.
«Δεν έχετε κανέναν αυτόπτη μάρτυρα που να βεβαιώνει ότι η κατηγορούμενη προμηθεύτηκε, κατείχε και χορήγησε κεταμίνη και μιδαζολάμη στην Τζωρτζίνα γενικώς, αλλά δεν έχετε και κανένα μάρτυρα ιατρό ή νοσηλευτή που να καταθέτει ότι οι ουσίες αυτές χορηγήθηκαν κατά τη διασωλήνωση της ασθενούς. Δεν υπάρχει, σ’ αυτή την υπόθεση, ιχνηλάτηση της κεταμίνης από την πηγή μέχρι την κατάληξη της. Έχετε, όμως, ένα συγκεκριμένο αντικειμενικό και αδιάψευστο στοιχείο: Ότι το βαλιτσάκι της ανάνηψης (ή σάκος ανάνηψης) που έφερε η ομάδα Τζουβάρα στο θάλαμο της ασθενούς, περιείχε κεταμίνη και μιδαζολάμη…»
«Επίσης, έχετε και το δεδομένο ότι η κεταμίνη και η μιδαζολάμη είναι ουσίες που αλληλοσυμπληρώνονται στο πλαίσιο πρωτοκόλλου για την εφαρμογή της διασωλήνωσης. Ουδέποτε στα χρονικά έχει χρησιμοποιηθεί αυτό το σχήμα για την τέλεση δολοφονίας. Σε οποιαδήποτε άλλη υπόθεση, αν αντικαθιστούσαμε την κεταμίνη και την μιδαζολάμη με ένα πιστόλι ή ένα μαχαίρι και είχαμε θάνατο από πυροβολισμό ή μαχαίρωμα, η απόφαση του δικαστηρίου θα ήταν εύκολα υπέρ της καταδίκης αυτών που έφεραν το όπλο του εγκλήματος στο δωμάτιο του θύματος. Κανένα δικαστήριο δεν θα δεχόταν ότι αυτός που έφερε το όπλο του εγκλήματος στον τόπο του εγκλήματος δεν το χρησιμοποίησε, διότι κάποιος άλλος, κατά σύμπτωση, έφερε ένα ίδιο όπλο στον ίδιο τόπο και χρόνο και το χρησιμοποίησε λίγο πριν, αλλά δεν βρέθηκε. Γιατί λοιπόν στη συγκεκριμένη υπόθεση να δεχτούμε ότι, κατά διαβολική σύμπτωση, την ίδια μέρα και στον ίδιο τόπο έφεραν στο δωμάτιο της Τζωρτζίνας κεταμίνη – μιδαζολάμη τόσο η κατηγορούμενη όσο και η ομάδα ανάνηψης, αλλά η κεταμίνη – μιδαζολάμη χορηγήθηκε από την κατηγορούμενη και όχι από την ομάδα ανάνηψης;»
Η αγόρευση του κ. Κούγια θα συνεχιστεί στις 21 Φεβρουαρίου.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
