Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν στους Πετσενέγους. Τον τουρκικής καταγωγής λαό, που αποτελούσαν απειλή για τα βόρεια σύνορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Παρότι η κύρια οικονομική δραστηριότητα των Πετσενέγων ήταν η κτηνοτροφία, εμπλέκονταν σε εμπόριο με γειτονικούς λαούς και σε επιδρομές, οι οποίες τους παρείχαν επιπλέον πόρους και λάφυρα.
Διαβάστε ακόμη: Πετσενέγοι: Οι βάρβαροι «πειρατές» που έκοψαν την Ευρώπη στα δύο
Ήταν φημισμένοι για τις ικανότητές τους ως ιπποτοξότες, δηλαδή πολεμιστές που πολεμούσαν με τόξο πάνω σε άλογο. Είχαν μεταβαλλόμενες σχέσεις με άλλους λαούς και αυτοκρατορίες. Κατά καιρούς, ήταν σύμμαχοι και μισθοφόροι των Βυζαντινών, ενώ άλλες φορές ήταν εχθροί. Η παρουσία και οι ενέργειές τους επηρέασαν σημαντικά τις πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Η παρουσία τους στην ευρύτερη περιοχή καταγράφεται ουσιαστικά μέχρι και το 1122. Τότε ήταν που οι Βυζαντινοί, συνεπικουρούμενοι από τους μισθοφόρους Βίκινγκς της αυτοκρατορίας, τη Βαράγγιο Φρουρά, εξόντωσαν οριστικά τους Πετσενέγους, κατασφάζοντάς τους και παίρνοντας ως μισθοφόρους όσους επέζησαν. Πρόκειται για την περιβόητη μάχη της Βερόης, που αποτελεί έναν από τους σταθμούς στην Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Μάχη της Βερόης: Πώς οι Βυζαντινοί εξόντωσαν τους Πετσενέγους
Στα 1122 οι Πετσενέγοι των Ρωσικών στεπών εισέβαλαν ξανά στη Βυζαντινή επικράτεια διασχίζοντας τον Δούναβη που αποτελούσε το σύνορο και η εισβολή αυτή αποτελούσε απειλή για την κυριαρχία των Βυζαντινών στη βόρεια Βαλκανική.
Οι Πετσενέγοι είχαν στρατοπεδεύσει σχηματίζοντας έναν κυκλικό οχυρωματικό περίβολο με τις άμαξές τους, κοντά στην πόλη της Βερόης, κοντά στη σημερινή Στάρα Ζαγόρα της Βουλγαρίας. Ο αυτοκράτορας Ιωάννης Β’ Κομνηνός αρχικά τους πρότεινε σύναψη συνθήκης ειρήνης με ευνοϊκούς όρους, το οποίο ωστόσο ήταν μέρος σχεδίου. Εκείνοι παραπλανήθηκαν από αυτήν την τακτική, και ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης όταν οι Βυζαντινοί ξαφνικά εξαπέλυσαν επίθεση στα πρόχειρο στρατόπεδό τους. Στη σκληρή μάχη, πήρε εντολή να συμμετάσχει και η Βαράγγιος Φρουρά που κατάφερε να μπει στο στρατόπεδο των Πετσενέγων. Ακολούθησε σφαγή, με τη νίκη των Βυζαντινών να είναι πλήρης, ενώ όσοι επέζησαν εντάχθηκαν αργότερα στον Βυζαντινό στρατό.
Διαβάστε ακόμη: Γιατί οι Βίκινγκς δεν λεηλάτησαν ποτέ την Κωνσταντινούπολη: Οι Ρως, το Υγρό Πυρ και οι Βάραγγοι
Οι Πετσενέγοι είχαν στρατοπεδεύσει σχηματίζοντας έναν κυκλικό οχυρωματικό περίβολο με τις άμαξές τους, κοντά στην πόλη της Βερόης, κοντά στη σημερινή Στάρα Ζαγόρα της Βουλγαρίας. Ο αυτοκράτορας Ιωάννης Β’ Κομνηνός αρχικά τους πρότεινε σύναψη συνθήκης ειρήνης με ευνοϊκούς όρους, το οποίο ωστόσο ήταν μέρος σχεδίου. Εκείνοι παραπλανήθηκαν από αυτήν την τακτική, και ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης όταν οι Βυζαντινοί ξαφνικά εξαπέλυσαν επίθεση στα πρόχειρο στρατόπεδό τους. Στη σκληρή μάχη, πήρε εντολή να συμμετάσχει και η Βαράγγιος Φρουρά που κατάφερε να μπει στο στρατόπεδο των Πετσενέγων. Ακολούθησε σφαγή, με τη νίκη των Βυζαντινών να είναι πλήρης, ενώ όσοι επέζησαν εντάχθηκαν αργότερα στον Βυζαντινό στρατό.
Πετσενέγοι: Μισθοφόροι στο Βυζάντιο
Το 12ο αιώνα, σύμφωνα με το Βυζαντινό ιστορικό Ιωάννη Κίνναμο, οι Πετσενέγοι πολέμησαν ως μισθοφόροι για το Βυζαντινό Αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ Κομνηνό στη νότια Ιταλία κατά του Νορμανδού βασιλιά της Σικελίας Γουλιέλμου του Κακού. Μια ομάδα Πετσενέγων έλαβε μέρος στη μάχη της Άντρια το 1155. Οι Πετσενέγοι αναφέρθηκαν για τελευταία φορά το 1168 ως μέλη της συνομοσπονδίας τουρκικών φυλών, γνωστής στα χρονικά ως "Μαυροκούκουλοι".
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
