Χαρισματικός άνθρωπος με ισχυρή προσωπικότητα και διεθνή ακτινοβολία. Η Μελίνα Μερκούρη δεν περνούσε απαρατήρητη. Ήταν μια γυναίκα με εκτόπισμα. Είχε χαρακτηρισθεί από τον διεθνή Τύπο ως «η τελευταία Ελληνίδα θέα». Έγραψε ιστορία ως υπουργός Πολιτισμού για τη μάχη που έδωσε για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. Η Μελίνα Μερκούρη, μετά από άνιση μάχη με τον καρκίνο, έφυγε από τη ζωή μια ημέρα σαν σήμερα.
Ηθοποιός γεννημένη μέσα στην πολιτική
Στις 18 Οκτωβρίου 1920 γεννήθηκε στην Αθήνα η Μαρία – Αμαλία Μερκούρη. Πατέρας της ήταν ο στρατιωτικός και πολιτικός Σταμάτης Μερκούρης ο οποίος είχε εκλεγεί βουλευτής τόσο με τη δεξιά όσο και με την αριστερά ενώ είχε διατελέσει και υπουργός. Παππούς της ήταν ο μακροβιότερος δήμαρχος Αθηναίων Σπύρος Μερκούρης. Θείος της ο Γεώργιος Μερκούρης ένας από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του εθνικοσοσιαλισμού στην Ελλάδα ο οποίος διετέλεσε διοικητής της Εθνικής Τράπεζας στην κατοχή. Η Μελίνα ήταν, μάλλον, δύσκολο να αποφύγει την πολιτική μέσα σε ένα τέτοιο οικογενειακό περιβάλλον.
Παντρεύτηκε μικρή τον κατά πολύ μεγαλύτερό της μεγαλοκτηματία Παναγή Χαροκόπο αλλά χώρισαν γρήγορα. Στην κατοχή είχε συνδεθεί ερωτικά με τον δωσίλογο και μαυραγορίτη Φειδία Γιαδικιάρογλου. Κατηγορήθηκε πως εκείνη καλοπερνούσε όταν ο λαός ζούσε μαύρες εποχές φτώχειας και πείνας. Η ίδια απαντούσε ότι έπαιρνε χρήματα και από τους δυο αυτούς πλούσιους άνδρες και τα διοχέτευε στην αντίσταση.
Εν μέσω του Β Παγκοσμίου Πολέμου αποφασίζει να ασχοληθεί με την υποκριτική. Γίνεται δεκτή στη Δραματική Σχολή από την οποία αποφοίτησε το 1946. Συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο και με τους θιάσους της Κατερίνας και της Μαρίκας Κοτοπούλη. Είναι η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που ερμήνευσε τον ρόλο της Μπλανς Ντιμπουά στο «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς που ανέβηκε το 1949 στο Θέατρο Κάρολος Κουν. Αυτός είναι ο ρόλος που την καθιέρωσε.
Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγραψε ιστορία καθώς ήταν η «Στέλλα» στην ομώνυμη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη το 1955. Στις Κάννες γνώρισε και ερωτεύτηκε με τον Ζιλ Ντασέν τον οποίο τελικά παντρεύτηκε το 1966. Η φήμη της εκτοξεύτηκε με την ταινία «Ποτέ την Κυριακή» για την οποία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ ήταν υποψήφια και για Όσκαρ.
Η χούντα και η πολιτική καριέρα
Με την επιβολή της Απριλιανής δικτατορίας η Μελίνα Μερκούρη αυτοεξορίστηκε και χρησιμοποίησε τη φήμη αλλά και τη δυναμική της για να κάνει αντιχουντική προπαγάνδα. «Εγώ γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα, ο κ. Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας», έλεγε σε συγκεντρώσεις στο εξωτερικό ξεσηκώνοντας κύμα συμπαράστασης.
Όταν έπεσε η χούντα επέστρεψε στην Ελλάδα και στρατεύθηκε στο ΠΑΣΟΚ με το οποίο εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής από το 1977 μέχρι και το 1994 που πέθανε.
Ορόσημο της πολιτικής της καριέρας η μάχη που έδωσε ως υπουργός Πολιτισμού για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. «Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ…», έλεγε συχνά. «Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα. Όπως υπάρχει ο Δαβίδ του Michael Angelo, υπάρχει η Αφροδίτη του Da Vinci, υπάρχει ο Ερμής του Πραξιτέλη, υπάρχουν οι Ψαράδες στη θάλασσα του Turner, υπάρχει η Capella Sixtina. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα» είχε τονίσει στην ομιλία της το 1986 στην Οξφόρδη, παρουσία μάλιστα του νυν πρωθυπουργού της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον.
Η Μελίνα Μερκούρη άφησε την τελευταία της πνοή, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 6 Μαρτίου 1994, στο νοσοκομείο Μεμόριαλ της Νέας Υόρκης, όπου νοσηλευόταν με καρκίνο των πνευμόνων.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
