Τα ψευδώνυμα είναι τόσο παλιά όσο και η ίδια η λογοτεχνία. Οι συγγραφικές ταυτότητες συνδέθηκαν το έργο του κάθε λογοτέχνη αφήνοντας πίσω κάθε λογής «βαρετά» επώνυμα. Παρακάτω καταγράφουμε αρκετά εξ`αυτών.
Ψευδώνυμα για λόγους ανάγκης
Υπήρξαν κι εκείνοι οι συγγραφείς που υιοθέτησαν ένα ψευδώνυμο ως μια μορφή «ασφαλείας». Για παράδειγμα η συγγραφέας Ελένη – Νέλλη Καλογλοπούλου – Μπογιατζόγλου (προστατευμένη πίσω από το ψευδώνυμο Ντόρα Ρωζέττη) εξέδωσε το μυθιστόρημα: «Η ερωμένη της», που μιλούσε για τον έρωτα δύο ομοφυλόφιλων κοριτσιών στην Αθήνα του 1929. Ο Εμμανουήλ Ροΐδης από την άλλη, είχε χρησιμοποιήσει 33 περίπου διαφορετικά ψευδώνυμα, όπως «Λυγξ», «Θεοτούμπης» και «Σκνίπας» και μέσω αυτών σχολίαζε τη δημόσια και πολιτική ζωή της χώρας.
«Με ένα κατοικίδιο, βιώνεις πόνο μόνο όταν πεθάνει»: Στο πρώτο Κοιμητήριο Ζώων της Αθήνας
Ψευδώνυμα - γρίφοι
Ο Οδυσσέας Ελύτης, στην πραγματικότητα λεγόταν Οδυσσέας Αλεπουδέλης. Ο ίδιος έχει εξηγήσει πως το «Ελύτης» είχε επιλεχθεί ύστερα από προσεκτική μελέτη. Συγκεκριμένα, με τη συλλαβή «ΕΛ» έβαζε ως σημείο αναφοράς την Ελλάδα, την ελευθερία και ένα κορίτσι με το όνομα «Ελένη». Το γράμμα «υ» προστέθηκε ως το πιο ελληνικό γράμμα και η κατάληξη «-της» ως αρχαιοπρεπής.
Το όνομα του, Γιώργος Μιχαήλ Σύρμας, ή Μιχαηλίδης. Τον γνωρίσαμε όμως ως Βιζυηνό. Το ψευδώνυμο προέρχεται από τη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης, το σημερινό Βιζέ της Τουρκίας που αποτελεί και τον τόπο γέννησής του.
Ο Γιώργος Σορολόπης δεν ήταν κάποιος χαρακτήρας του ΑΜΑΝ αλλά ο ποιητής που δημιούργησε το έργο Κύκλος της Διαγωνίου. Ο ίδιος, αν κρίνουμε από το κείμενο του «Τα Παρατσούκλια» που κυκλοφόρησε το 1992, υιοθέτησε το ψευδώνυμο «Ιωάννου» έχοντας μνήμες bullying που συνδέθηκαν με το επώνυμο του.
«Μικρόν, ορισμένοι με ξεμονάχιαζαν και μ’ έβαζαν να επαναλαμβάνω
το παλιό μου επίθετο (ΣΟΡΟΛΟΠΗΣ) κάνοντας πως δεν το καλάκουσαν.
Πεθαίνανε στα γέλια…»
Η περίπτωση του Καραγάτση
Είναι ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της λεγόμενης «Γενιάς του 30». Ο Δημήτριος Ροδόπουλος υπέγραφε τα έργα του με το ψευδώνυμο «Μ.Καραγάτσης».
Πρόκειται για ένα ένα επώνυμο που προήλθε από το δέντρο καραγάτσι (τούρκικης προέλευσης ονομασία της φτελιάς) το οποίο βρισκόταν στον περίβολο της εκκλησίας του χωριού Ραψάνη. Εκεί η οικογένεια του συγγραφέα διατηρούσε εξοχικό και ο ίδιος διάβαζε τα βιβλία του κάτω από εκείνο το δέντρο.
Το «Μ.» του ψευδωνύμου του δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη από πού προέρχεται, μιας και ο ίδιος ο Καραγάτσης δεν έχει αναφερθεί ποτέ σε αυτό. Λέγεται ότι προήλθε πιθανότατα από το ρώσικο όνομα «Μίτια» (ρωσική εκδοχή του Δημήτρης), όπως και τον αποκαλούσαν φίλοι και συμφοιτητές του, λόγω της μεγάλης του αγάπης για τον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Με πληροφορίες από Καθημερινή, Chrisblog, Συγγραφική τρέλα blog
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
