Αλέξανδρος Σαμοντούροφ: Οι φτωχοί γονείς από την Γεωργία, η θέση «γρίφος» και το πώς τον άρπαξε ο Παναθηναϊκός

Το νοκ άουτ ματς με το Ισραήλ ήταν στην κόψη του ξυραφιού. Η Ελλάδα όμως, εμφανώς ανώτερη, δεν μπορούσε να ξεκολλήσει! Να φύγει μπροστά με μια διαφορά ασφαλείας για να ξεγνοιάσει, να σκεφτεί την Λιθουανία και να ξεκουραστεί και ο Γιάννης για λίγα λεπτά. Ο Βασίλης Σπανούλης ρισκάρει (;) και αφήνει μέσα τον Αλέξανδρο Σαμοντούροβ. Δεν πηγαίνει στη safe επιλογή του (έμπειρου) Ντίνου Μήτογλου, δείχνοντας έμπρακτα πως δεν μένει στα λόγια: «Αν δεν τον πίστευα, δεν θα ήταν εδώ μαζί μας».

Διαβάστε επίσης: Eurobasket 2025: TikToker καταγράφει όλες τις συμπτώσεις που δείχνουν χρυσό - «Είναι πεπρωμένο»

Ο μικρός (κυριολεκτικά) απογειώνεται και με φόλοου σπρώχνει τη μπάλα στο καλάθι των Ισραηλινών, με τον Βαγγέλη Ιωάννου να τον χαρακτηρίζει Superman! Με κρύο αίμα στάζει και ένα τρίποντο, ύστερα από εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας: «Σλούκας, Παπανικολάου, Σαμοντούροφ για τρεις...ΜΕΣΑΑ».

O μικρός - επόμενος «μεγάλος» της Ελλάδας - κέρδισε με το σπαθί του τα 16 λεπτά στο παρκέ, τελείωνοντας με 7 πόντους και 6 ριμπάουντ. Not bad που λένε και στο χωριό του Αντετοκούνμπο, το Ουισκόνσιν. 

Μιλάμε για ένα παιδί 20 ετών, με τη σωματοδομή του να μην θυμίζει επαγγελματία αλλά έφηβο, που ανταγωνίζεται τον Μήτογλου σε Ελλάδα και Παναθηναϊκό, τον Χουάντσο Ερναγκόμεθ στους «πράσινους», τον Θανάση Αντετοκούνμπο στην «γαλανόλευκη». Δεν του χαρίζονται λεππτά συμμετοχής γιατί «πρέπει να το βγάλουμε αυτό το παιδί» (που πρέπει), αλλά τα αξίζει. Τα ματώνει και τα κερδίζει μόνος του. Άλλο που δεν θέλει ο Σπανούλης, αλλά και ο Αταμάν που τον παρακολουθούσε από την εξέδρα του κλειστού της Ρίγας.

Ο προπονητής του στον Παναθηναϊκό μάλιστα πιστώνεται ότι ήταν ο πρώτος που τον πίστεψε και το κυριότερο; Τον άφησε ελεύθερο. Δίχως περιορισμούς και πολλά «μη». Βγάλε το ταλέντο σου... Ευτυχεί να έχει έναν προπονητή με ανάλογη φιλοσοφία και στην Εθνική ομάδα.

ΔΕΚΑ, Χατζηβρέττας, Θεσσαλονίκη

Στην Ελλάδα μιλάμε γι αυτόν τον τυπάκο εδώ και 4 χρόνια. Από τα 16 του περίπου, που ήταν ήδη 2.09μ. και διέπρεπε στους Rising Stars με την ΔΕΚΑ του Νίκου Χατζηβρέττα. Οκ, δεν τον ανακάλυψε ο ίδιος γιατί το παιδί πήγε αυτοβούλως για να παίξει μπάσκετ, να αθληθεί κυρίως, απλά ήταν αρκετά ψηλός και τον τράβηξε, αλλά ήταν αυτός - με σιγουριά το καταθέτουμε - που τον ανέδειξε και τον εξέλιξε, με αποτέλεσμα να τον πιάσουν τα «πράσινα» ραντάρ. Κι όχι μόνο... Αθηναϊκά, πειραϊκά ακόμα και... ισπανικά. 

Διαβάστε επίσης: Φερνάντο Σάντος: Παρελθόν από τον πάγκο του Αζερμπαϊτζάν

Ο Νίκος Παππάς (σ.σ. μέλος επί σειρά ετών του προπονητικού σταφ των «πρασίνων», ο οποίος επέστρεψε φέτος στο «τριφύλλι» μετά τη θητεία του στο ΝΒΑ και τους Σικάγο Μπουλς) ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη για να συναντήσει τον Αλέξανδρο από κοντά, να μιλήσει μαζί του, με τους γονείς του, να τους εξηγήσει το πλάνο τους.

Η οικονομική προσφορά της «πράσινης» ΚΑΕ ήταν πάρα πολύ καλή αν αναλογιστεί κανείς πως επρόκειτο για ένα παιδί μόλις 16 ετών. 

Από τη Γεωργία στην Ελλάδα για ένα καλύτερο «αύριο»

Φυσικά και η πρόταση αυτή έπαιξε τον ρόλο της. Οι γονείς του Αλέξανδρου ζούσαν στη Γεωργία. Ο πατέρας του Γεωργιανός και η πανήψηλη μητέρα του Ελληνίδα της Γεωργίας. Δύσκολα τα έβγαζαν πέρα και έτσι έφυγαν από τη χώρα για ένα καλύτερο μέλλον. Στη Θεσσαλονίκη και τον Εύοσμο δεν βρήκαν την γη της επαγγελίας. Σίγουρα ένα «σπίτι», αλλά μιλάμε για μία πολύ φτωχή οικογένεια που τα έφερνε δύσκολα πέρα. Του μεροκάματου.  

Η πρόταση του Παναθηναϊκού τούς έδινε ανάσα ζωής και κυρίως «έστρωνε» σε μία βάση πραγματική το όνειρο του Αλέξανδρου για να παίξει μπάσκετ. Να βαδίσει σε ένα επαγγελματικό μονοπάτι και να ξεφύγει από αυτό της Ακαδημίας.

Ήδη μάλιστα από πέρσι, ο Εργκίν Αταμάν ξεκίνησε να του δίνει χρόνο συμμετοχής στον Παναθηναϊκό, λέγοντας μάλιστα «θέλουμε να εξελίξουμε ένα από τα μεγαλύτερα πρότζεκτ του ελληνικού μπάσκετ». Το ότι ήρθε αυτή η πρόταση από τον Παναθηναϊκό δεν σημαίνει πως η μητέρα του σταμάτησε να δουλεύει. Συνεχίζει κανονικά η γυναίκα, ταπεινά και με αξιοπρέπεια και κυρίως... δεν μπλέκεται στα πόδια και τα σχέδια του γιου της και των προπονητών του. Τι θέλουμε να πούμε; Ξεφεύγει (ευτυχώς) από τον κλασσικό Έλληνα γονιό που κάνει όλο παράπονα «γιατί δεν βάζει το παιδί μου να παίξει; Όλο τον αδικεί». Όχι, όχι... Τον πρώτο που θα επιπλήξει είναι τον ίδιο της τον γιο. 

Γιατί Παναθηναϊκός και όχι Ολυμπιακός, Ευρώπη ή ΝΒΑ;

Η διαδρομή Εύοσμος - Αθήνα και ΟΑΚΑ φαίνεται πως ήταν πιο ομαλή και ασφαλής για τον Αλέξανδρο, ο οποίος - βάλτε το στο μυαλό σας μαζί με τις παρακάτω πληροφορίες - πως είναι παιδί χαμηλών τόνων, προερχόμενο από μία κοινωνία κλειστή, όπως αυτή του Ευόσμου και με στερήσεις όπως είπαμε. 

Ο Σαμοντούροφ είχε αρχίσει μέσα από τα τουρνουά με την ΔΕΚΑ του Νίκου Χατζηβρέττα να ξεχωρίζει και να τραβάει επάνω του τα βλέμματα. Πρώτα απ' όλα των ομάδων της Θεσσαλονίκης που τον είχαν μέσα στα πόδια τους και τους έκανε τη ζωή δύσκολη ως αντίπαλος. Γρήγορα οι δυο μεγάλοι του Κέντρου δεν θα μπορούσαν να μην δείξουν ενδιαφέρον. Από κοντά το Περιστέρι που καραδοκεί για να εκκολάψει τα τελευταία χρόνια ταλεντάκια, αλλά και ομάδες της Ευρώπης, ιδίως της Ισπανίας που στελεχώνουν αρκετά τις ακαδημίες τους και δίνουν «σκαλοπάτι» στα φυτώριά τους για την πρώτη ομάδα.  

Μέσα σε όλο αυτό και το γραφείο που τον εκπροσωπεί: του έμπειρου Νίκου Λώτσου (και υιού τα τελευταία χρόνια) το οποίο συνηθίζει να στέλνει στις ΗΠΑ και τα εκεί κολέγια τα παιδιά με potential. Ήταν μία επιλογή πάνω στο τραπέζι, η οποία όμως εγκαταλείφθηκε γρήγορα...

«Δεν ήταν έτοιμος για τις ΗΠΑ. Δεν ήταν εύκολο να πάει», ανέφερε στο Reader. Στην παρούσα φάση δεν μιλάμε για το αν μπορούσε να ανταποκριθεί αγωνιστικά, δεν τίθεται θέμα επ'  αυτού. Πνευματικά όμως; Στην άλλη άκρη του κόσμου μόνο του ένα παιδί μεγαλωμένο στον Εύοσμο; Για μπείτε στη θέση του...

Ο Παναθηναϊκός ήταν, ας το πούμε, μία φυσική εξέλιξη για τον Αλέξανδρο. Ο Νίκος Χατζηβρέττας - ο οποίος για τον Σαμοντούροφ δεν ήταν μόνο προπονητής αλλά αποτέλεσε και πατρική φιγούρα - έχει φίλους στον Παναθηναϊκό. «Αδέρφια», όπως ο Διαμαντίδης με τον οποίο γνωρίζονται από τον Ηρακλή ακόμα. Εκεί υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που ένιωθε πιο ασφαλής, πιο άνετα στην εγκλιμάτισή του. Υπήρχε και υπάρχει μία άλλη σχέση, όπως και να το κάνουμε και έτσι όλα ήρθαν σαν μια φυσική ροή.

Είναι τεσσάρι; Είναι τριάρι; 

Ο 20χρονος Αλέξανδρος των 2.11μ. και του τεράστιου ανοίγματος χεριών δεν έχει καταλάβει ένα πράγμα: πόσο γρήγορος είναι. Η ταχύτητά του αυτή ίσως και να λύνει τον «γρίφο» για τη θέση που παίζει. Τεσσάρι λογίζεται. Εκεί τον βάζει ο Αταμάν, εκεί παίζει με τον Σπανούλη στην Εθνική, αν και προχθές πέρασε και λίγο στο «3». 

«Για μένα είναι 3άρι» μάς λέει ο Νίκος Λώτσος και μένουμε άναυδοι. Εξηγεί όμως το σκεπτικό του. «Να παίξει από έξω προς τα μέσα. Ο Αλέξανδρος είναι να τον αφήσεις να τρέξει». 

Κοιτάξτε τώρα κάτι: Στην ΔΕΚΑ έπαιζε σέντερ. Λογικό δεν είναι; Ένα παιδί 2.09μ. που θα παίξει; Πεντάρι θα τον βάλουν. Ο Νίκος Χατζηβρέττας όμως δεν ήθελε να τον τοποθετήσει  σε ένα καλούπι και να τον περιορίσει σε συγκεκριμένες κινήσεις. Ήθελε (ορθώς) να τον μάθει να προσφέρει πολλά, να πάρει όσα περισσότερα μπορούσε από ένα πηγαίο ταλέντο που είχε μπροστά του. Γι αυτό μπλοκάρει σαν σέντερ, εκμεταλλευόμενος το μάκρος του και το άνοιγμα των χεριών του αλλά σουτάρει και καλά σαν τριάρι. Όχι εξαιρετικά, αλλά φτιάχνεται κι αυτό.   

Όπως φτιάχνεται και το σώμα του. Σιγά-σιγά και όχι με υπερβολές. Ο Αλέξανδρος δεν έχει μύες, δεν είναι Γιάννης και ίσως καλό είναι να μην γίνει Γιάννης στη σωματοδομή.

Διαβάστε επίσης: Κουίζ: Πόσο καλά θυμάσαι την ιστορία της Ελλάδας στο EuroBasket;

«Κάθε παίκτης είναι διαφορετικός. Κάθε καριέρα άλλη. Άλλος κάνει γρήγορα, άλλος πιο αργά. Ο σωματότυπος είναι διαφορετικός επίσης. Ο Ζούγρης για παράδειγμα είναι για να σπρώχνει, να «δέρνει» μπασκετικά. Είναι άλλο το κορμί του. Διαφορετικό του Αλέξανδρου» εξηγεί στο ο Νίκος Λώτσος. «Είναι σαν ελάφι, ας το πούμε, να ξεφύγει από τους αντιπάλους του».

Μάλιστα, υπενθυμίζει πόσο αποτελεσματικός είναι στα μπλοκ. Δεν το έχουμε δει στο Ευρωμπάσκετ ακόμα, αλλά δεν παύει να μην το έχει το παιδί. Μάλιστα του είχε κάνει πλάκα στον αγώνα με την Ισπανία, να κάνει δύο μπλοκ. «Αν δεν σου βγει, πες στον Χουάντσο να σε αφήσει που σε αγαπάει», κάνανε χαβαλέ οι δυο τους. Ο Χουάντσο όμως - δεν είναι πλάκα - τον αγαπάει και τον έχει από κοντά. Κανένα κόμπλεξ, κανένας ανταγωνισμός που παίζουν στην ίδια θέση.

Ο Νίκος Λώτσος θυμήθηκε μάλιστα κάτι που του είχαν πει στην Αμερική για τον Τόνι Κούκοτς. Δεν συνέκρινε ο άνθρωπος τους δύο, αλίμονο, απλά ένα παράδειγμα γιατί δεν πρέπει να αλλάζει όλων ο σωματότυπος. Θυμήθηκε λοιπόν που «έλεγαν "τι κάναμε στον Κούκοτς;" και μετά δεν μπορούσαν να το διορθώσουν». 

Συνήθως χάνεις σε άλλα πράγματα, όπως ταχύτητα, πλαστικότητα, αν σου αλλάξουν εντελώς το σώμα. Σίγουρα θα «δέσει», σίγουρα θα σφίξει, με υπομονή και δουλειά, αλλά όχι ολική μεταμόρφωση.   

Αυτό που πρέπει να αποφύγουν όλοι μα όλοι τριγύρω του, είναι οι «ταμπέλες». Ο ίδιος πιστεύει στον εαυτό του, δουλεύει πάρα πολύ και με τον γυμναστή του Παναθηναϊκού Δημήτρη Πασπαλά, ξέρει τι του γίνεται και δεν θαμπώνεται από το star system, αντίθετα μένει απλός, ωστόσο τώρα ελλοχεύουν μπόλικοι κίνδυνοι για τον ίδιο.

Ο «νέος Τσαρτσαρής», «Φασούλας που σουτάρει και βάζει τη μπάλα κάτω», «μοιάζει στον Κακιούζη» και εγώ δεν ξέρω τι άλλο, ήδη «παίζουν». Την καλύτερη απάντηση την έδωσε ο πρώην αρχηγός της Εθνικής «ούτε κατά διάνοια δεν είναι σαν εμένα, έχει πολλά περισσότερα».

Εμείς θα πούμε απλά, ο καθένας είναι διαφορετικός, δεν χρειάζονται συγκρίσεις. Η παλιά φρουρά πρόσφερε και πέτυχε πολλά, μακάρι η νέα που έρχεται να τους ξεπεράσει. Αλλά με μέτρο στους χαρακτηρισμούς και στην τρέλα που μεταδίδουμε.

«Ο δρόμος είναι μακρύς. Κάποιες στιγμές μπορεί να είσαι πιο μπροστά από κάποιον άλλον, άλλες να μείνεις πιο πίσω. Υπομονή και δουλειά χρειάζεται και το ταλέντο θα φανεί. Όπως και ο χαρακτήρας», κλείνει ο Νίκος Λώτσος και δεν θα μπορούσαμε να μην συμφωνήσουμε περισσότερο. 
 

Ακολουθήστε το Reader στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις και τα νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.